-
1.《江城子·竹里风生月上门》 五代·和凝
竹里风生月上门。
理秦筝,对云屏。
轻拨朱弦,恐乱马嘶声。
含恨含娇独自语:今夜约,太迟生! -
2.《江城子·竹里风生月上门》 唐·和凝
竹里风生月上门,理秦筝,对云屏。
轻拨朱弦,恐乱马嘶声。
含恨含娇独自语,今夜月,太迟生。 -
3.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
4.《生春二十首(丁酉岁·凡二十章)》 唐·元稹
何处生春早,春生云色中。
笼葱闲著水,晻淡欲随风。
度晓分霞态,馀光庇雪融。
晚来低漠漠,浑欲泥幽丛。 -
5.《生春二十首(丁酉岁·凡二十章)》 唐·元稹
何处生春早,春生云色中。
笼葱闲著水,晻淡欲随风。
度晓分霞态,馀光庇雪融。
晚来低漠漠,浑欲泥幽丛。 -
6.《六月十三日寿陈子徽太博十首以无官一身轻有》 宋·戴表元
当暑若炎暍,日数秋风生,穷忧在衣褐,霜露亦可惊。
徘徊念年少,岁月去已轻。
岁月可奈何,学道恐无成。 -
7.《和徐生假山》 宋·欧阳修
匠智无遗巧,天形极幽探。
谓我爱山者,为山列前檐。
颓垣不数尺,万嶮由心潜。
或开如断裂,或吐似谺谽。 -
8.《省试秋风生桂枝》 唐·罗隐
凉吹从何起,中宵景象清。
漫随云叶动,高傍桂枝生。
漠漠看无际,萧萧别有声。
远吹斜汉转,低拂白榆轻。
寥泬工夫大,乾坤岁序更。
因悲远归客,长望一枝荣。 -
9.《夜闻风声有感奉呈原父舍人圣俞直讲》 宋·欧阳修
夜半群动息,有风生树端。
飒然飘我衣,起坐为长叹。
苦暑君勿厌,初凉君勿欢。
暑在物犹盛,凉归岁将寒。 -
10.《陪诸贵公子丈八沟携妓纳凉,晚际遇雨二首》 唐·杜甫
落日放船好,轻风生浪迟。
竹深留客处,荷净纳凉时。
公子调冰水,佳人雪藕丝。
片云头上黑,应是雨催诗。 -
11.《风咏》 唐·吕温
微风生青蘋,习习出金塘。
轻摇深林翠,静猎幽径芳。
掩抑时未来,鸿毛亦无伤。
一朝乘严气,万里号清霜。
北走摧邓林,东去落扶桑。
扫却垂天云,澄清无私光。
悠然返空寂,晏海通舟航。 -
12.《风不鸣条》 唐·金厚载
寂寂曙风生,迟迟散野轻。
露华摇有滴,林叶袅无声。
暗剪丛芳发,空传谷鸟鸣。
悠扬韶景静,澹荡霁烟横。
远水波澜息,荒郊草树荣。
吾君垂至化,万类共澄清。 -
13.《玉楼春(王守生日)》 宋·谢逸
青钱点水圆荷绿。
解箨新篁森嫩玉。
轻风冉冉楝花香,小雨丝丝梅子熟。
华堂烛烬零金粟。
人在洞天三十六。
昭华吹彻管声寒,声入寿觞红浪蹙。 -
14.《永遇乐(学士兄筑室南山拒梗峰下,与西山相对·因生日,以词见意)》 宋·李弥逊
一水如绳,两山如翼,绿野如绣。
松院干霄,筠庄枕浪,揽尽溪山秀。
水南水北,竹舆兰棹,来往月宵花昼。
问人间、天上何处,更寻大围小有。 -
15.《闰月晦日》 宋·宋祁
春物都城晚,欢游一倍慵。
轻风生树态,暖日淡云容。
小阁时翻燕,閒花更少蜂。
幽襟真沪落,所得是无悰。 -
16.《雨霁出郊外》 宋·张嵲
时雨当夜来,出郭喜新霁。
伫立望四郊,春容卉无际。
群山隔大江,苍岩澹相对。
轻风生水波,微露滋花气。 -
17.《定风波·莫听穿林打叶声》 宋·苏轼
三月七日,沙湖道中遇雨。
雨具先去,同行皆狼狈,余独不觉,已而遂晴,故作此词。
莫听穿林打叶声,何妨吟啸且徐行。
竹杖芒鞋轻胜马,谁怕?一蓑烟雨任平生。 -
18.《摊破浣溪沙·揉破黄金万点轻》 宋·李清照
揉破黄金万点轻。
剪成碧玉叶层层。
风度精神如彦辅,大鲜明。
梅蕊重重何俗甚,丁香千结苦粗生。
熏透愁人千里梦,却无情。 -
19.《风入松·寄柯敬仲》 元·虞集
画堂红袖倚清酣,华发不胜簪。
几回晚直金銮殿,东风软、花里停骖。
书诏许传宫烛,轻罗初试朝衫。
御沟冰泮水挼蓝。
飞燕语呢喃。
重重帘幕寒犹在,凭谁寄、银字泥缄。
报道先生归也,杏花春雨江南。 -
20.《宫词百首》 唐·和凝
紫燎光销大驾归,御楼初见赭黄衣。
千声鼓定将宣赦,竿上金鸡翅欲飞。
北阙晴分五凤楼,嵩山秀色护神州。
洛河自契千年运,更拟波中出九畴。