-
121.《读襄阳耆旧传,因作诗五百言寄皮袭美》 唐·陆龟蒙
汉皋古来雄,山水天下秀。
高当轸翼分,化作英髦囿。
暴秦之前人,灰灭不可究。
自从宋生贤,特立冠耆旧。 -
122.《成相杂辞》 先秦·佚名
请成相。
世之殃。
愚暗愚暗堕贤良。
人主无贤。 -
123.《狐援辞》 先秦·佚名
先出也衣絺紵。
后出也满囹圄。
吾今见民之洋洋然。
东走而不知所处。 -
124.《归去来兮辞·并序》 魏晋·陶渊明
余家贫,耕植不足以自给。
幼稚盈室,瓶无储粟,生生所资,未见其术。
亲故多劝余为长吏,脱然有怀,求之靡途。
会有四方之事,诸侯以惠爱为德,家叔以余贫苦,遂见用于小邑。 -
125.《昭君辞》 南北朝·沈约
汉宫美女多如云,中有一人字昭君。
天生倾国倾城色,玉质孤高卓不群。
来至掖庭已有年,愁听宫漏独成眠。
可怜绝色等闲弃,汉帝不分媸与妍。 -
126.《送石昌言使北引》 宋·苏洵
昌言举进士时,吾始数岁,未学也。
忆与群儿戏先府君侧,昌言从旁取枣栗啖我;家居相近,又以亲戚故,甚狎。
昌言举进士,日有名。
吾后渐长,亦稍知读书,学句读、属对、声律,未成而废。 -
127.《《日下旧闻考》题辞》 清·乾隆
重考彝尊书以成,七言权当序而行。
名因日下荀鸣鹤,迹逮春明孙北平。
罣漏岂无补所阙,淆讹时有校从精。
百年熙皞繁文物,似胜三都及两京。 -
128.《经史阁四言诗》 未知·张衡
玄黄氤氲,混沌未死。
道隐冥默,文郁雕跂。
蚩蚩熙熙。
结绳而治。 -
129.《伏阙辞归》 宋·程康国
偶逢豺虎寝天关,事有当言耻口缄。
不建侯藩控西北,别求何策保东南。
幸投草野言无弃,退就山林老亦甘。
束起旧书归旧隐,远依福曜炯台颜。 -
130.《泰伯庙迎享送神辞三章》 宋·龚颐正
车兮载旃,舟兮扬帆,鼓咽咽兮君当还。
君肯来兮尚盘桓,我心茕茕兮其无端,君不我留兮下土嚣烦。
福我吴人兮无疾患,千秋万岁兮歌至德以何言。 -
131.《泽卿示兰亭考作萧翼取兰亭辞》 宋·黄畴若
长廊睥睨来者谁,出门解后渠得知。
不言使者求遗书,只言浴茧当及时。
从容与语益款洽,论到翰墨尤瑰奇。
山僧技养不自禁,稍出修禊兰亭词。 -
132.《司马晋州待制哀辞》 宋·马端
志古流难合,谈高道自明。
风波直恩分,鍼石尽交情。
让节蒙知厚,华班绝绮荣。
贱生怀感遇,当路假晶荧。 -
133.《辞顯禅师题壁》 宋·释善暹
不是无心继祖灯,道惭未厕岭南能。
三更月下离岩窦,眷眷无言恋碧层。 -
134.《国史龙图侍郎宋次道挽辞五首》 宋·苏颂
接武由童冠,论年并巳庚。
切磨三友益,终始一交情。
少别才经夏,何言遂隔生。
空深寝门恸,不见繐帷旌。 -
135.《司徒侍中杜正献公挽辞五首》 宋·苏颂
具美生名世,熙工职代天。
规橅在台阁,风采著藩宣。
大议方尊老,清时遽丧贤。
无言桃李感,闻者共潸然。 -
136.《司徒侍中杜正献公挽辞五首》 宋·苏颂
卜筑东畿谢事还,冥鸿高蹈孰能攀。
朝廷宠遇三公礼,园馆优游十载閒。
此日精诚骑列宿,他时歌咏叹颓山。
虑终不及传家事,独有忠言贡九关。 -
137.《司徒侍中杜正献公挽辞五首》 宋·苏颂
几杖初来宅次睢,孤生从此被深知。
翘材馆盛亲师益,绿野堂閒奉燕私,恩纪难忘空陨涕,绪言如昨重铭肌。
涣阳松柏无因见,延首东南倍怆悲。 -
138.《宣仁圣烈皇后挽辞五首》 宋·苏颂
避殿尊先后,垂帷佑圣孙。
忧勤万机政,听纳七臣言。
功载生民咏,神游永厚原。
鸿名兼四德,难尽赞坤元。 -
139.《谢择之学士惠示吏隐宜春郡十诗因成五十六言》 宋·阎珣
达观终知世事劳,利名都是一鸿毛。
登瀛自有仙游乐,缓带何妨吏隐高。
深意庇民跻富寿,正辞华国耸英髦。
抟风九万期鹏翼,且傲松轩弄彩毫。 -
140.《暮春月内署书阁前海棠花盛开率尔七言八韵寄》 宋·张洎
去岁海棠花发日,曾将诗句咏芳妍。
今来花发春依旧,君已雄飞玉案前。
骤隔清尘枢要地,独攀红蘂艳阳天。
疏枝高映银台月,嫩叶低含绮阁烟。