-
81.《冬晴》 宋·陆游
吴中霜雪晚,初冬正佳时。
丹枫未辞林,黄菊犹残枝。
鸣雁过长空,纤鳞泳清池。
气和未重裘,临水照须眉。
悠然据石坐,亦复出门嬉。
野老荷鉏至,一笑成幽期。 -
82.《春寒二首》 宋·张耒
漠漠阴还合,迢迢日自长。
云容将雨露,山意自风霜。
栏甲青辞土,园枝笑倚墙。
薄寒能几许,春雨满池塘。 -
83.《次韵奉送公定》 宋·黄庭坚
去年君渡河,枣下实离离。
今年君渡河,剥枣咏豳诗。
直缘恩义重,不惮鞍马疲。
诗书半行李,道路费岁时。 -
84.《漆树行》 元·王冕
东园漆树三丈长,绿叶花润枝昂藏。
虫蚁不食鸟不啄,皮肤破碎成痍疮。
野人摩抚重太息,受辱匪因临道旁。
九天降气疏涩液,大家小家来取将。 -
85.《鄱阳酬泉州曹使君见寄》 宋·范仲淹
吾生岂不幸,所禀多刚肠。
身甘一枝巢,心苦千仞翔。
志意苟天命,富贵非我望。
立谭万乘前,肝竭喉无浆。 -
86.《谢鹇和公仪》 宋·梅尧臣
闻有白鹇梦,遂作白鹇诗。
诗记白鹇语,意公於鹤私。
公意无薄厚,尔将听我辞。
朝给一瓢水,昼给一盎糜。 -
87.《赵德麟书来言黄九闻移命後径游峨嵋慨然有作》 宋·晁说之
蹇产久无赖,相羊忽有期。
野马脱羁日,逐客赐环时。
乡国眼中见,申肘犹云迟。
夫子独不尔,西复到峨嵋。 -
88.《送曹杜赴试礼部》 宋·王令
霜风琅琅鸣鼓鼙,鸟寒夜噪树折枝。
居者不出行者归,厩马解衔车弃脂。
长河夜冰船就维,百贾晏起朝闭扉。
为问当今行者谁,出门千里到何处。 -
89.《赠孙次山》 宋·周必大
南涧有奇松,岁晚郁青苍。
北陇有寒梅,同傲雪与霜。
实大华更荣,二美乃相望。
我从采樵归,闻此百步香。 -
90.《孤鸿曲》 宋·白玉蟾
秋阴薄薄天风凄,黄落满空孤鸿飞,志在江湖叫何悲。
桂枝初花来几时,得非往者失埙箎,云情月思哀独归。 -
91.《清晖阁》 宋·韩元吉
台府填都会,乃与山水期。
青溪带秦淮。
渺若万顷陂。
主公金闺旧,官曹日追随。 -
92.《孤翼吟》 宋·刘子翚
哀哀孤飞禽,声鸣何悲酸。
含情若有诉,口讷无由宣。
瞻云忆旧侣,悠悠隔山川。
勿言异类微,聚散同悲欢。 -
93.《峡中赋百韵》 宋·李流谦
振奇欲何夸,颇疑造物者。
两山擘其间,放此江东泻。
不知太古前,宇宙孰坏冶。
疏凿著夏书,固自人力假。 -
94.《感怀五首》 宋·赵蕃
新霜迫人寒,落叶无停枝。
长夜不得旦,四壁崩莫维。
床根蟋蟀亲,幽怨如陈辞。
感我平生心,搔头半成丝。 -
95.《经旬不作诗示明叔》 宋·赵蕃
春风著物已熙熙,枯木无心亦自知。
径欲殷勤辞故絮,却怜窘束欠新诗。
老来政怯花经眼,游倦翻成鸟绕枝。
同病同忧有如子,更堪相对两霜髭。 -
96.《书楼考甫梅花百咏因徐直孺寄考甫》 宋·方岳
以诗鸣者累百辈,谁与梅花可相配。
只传冰影月香诗,直到如今美无对。
疏篱把住横斜枝,了不肯受春风知。
自非冰肠雪洗髓,向渠正尔难为辞。 -
97.《日食罪言》 宋·姚勉
皇帝十四载,新元纪嘉熙。
仲冬戊寅朔,午漏方中时。
朔风震丘壑,猛籁号枯枝。
黯如商雪天,四野昏垂垂。 -
98.《岁晏感怀寄吴侍郎》 宋·宋庠
百虑静相寻,萧萧芳岁阴。
感君辞剧日,休我冒荣心。
历块疲东道,巢枝忆故林。
霜毛秋更短,持底受华簪。 -
99.《当涂叔祖生朝以顾亮画双松鹿雀为寿》 宋·张镃
维崧之颠仙所巢,凡卉不敢争分淆。
千年双干腾老蛟,露月沐浴风枝敲。
雪霜贸贸青愈苞,天授非论地肥硗。
翼而翔飞足而跑,倘轻来此遭讥嘲。 -
100.《娟净轩》 明·张羽
绿竹有异质,夙著风人篇。
猗猗瞻淇隈,翟翟怀卫泉。
拾遗美形容,复有娟净言。
微植被奖饰,丽句永流传。