-
1.《虞僧儒辟谷灵隐山赋寄》 明·石头如愚
不饭凡僧饭圣僧,若为辟谷碧山层。
洞云溪水皆相食,却道人间饱爱憎。 -
2.《辟谷》 宋·晁说之
辟谷终无术,求田早自慵。
病能添旅思,雨善起秋容。
本色官犹阻,非时好孰从。
封侯如可觅,要自愧长公。 -
3.《为徐进士天隐赋辟谷和吟》 宋·卫宗武
物盈宇宙皆有穷,一气先天常浩浩。
荣华富贵能几何,百岁光阴如电扫。
开闢由来莫几年,圣哲英雄骨俱槁。
勋名盖世文瑞时,岂若玄玄穷徼妙。 -
4.《赠辟谷者》 唐·张籍
学得餐霞法,逢人与小还。
身轻曾试鹤,力弱未离山。
无食犬犹在,不耕牛自闲。
朝朝空漱水,叩齿草堂间。 -
5.《送郑谷先辈赴妆州辟命》 唐·张乔
看花兴未休,已散曲江游。
载笔离秦甸,从军过洛州。
嵩云将雨去,汝水背城流。
应念依门客,蒿莱满径秋。 -
6.《送郑谷先辈赴妆州辟命》 唐·张乔
看花兴未休,已散曲江游。
载笔离秦甸,从军过洛州。
嵩云将雨去,汝水背城流。
应念依门客,蒿莱满径秋。 -
7.《寄孙辟呈郑谷郎中》 唐·齐己
衡岳去都忘,清吟恋省郎。
淹留才半月,酬唱颇盈箱。
雪长松柽格,茶添语话香。
因论乐安子,年少老篇章。