-
1.《赠临川严泰伯秀才》 宋·杨万里
临汝严夫子,搘筇扣敝庐。
文如漆园壮,人似客星孤。
善相遗驎瘦,深参得腹腴。
行看最先进,辨论诎诸儒。 -
2.《次韵严上舍读书目昏》 宋·陈造
声利营营阅蜚电,人生悲欢更几遍。
群儿沈迷如病酲,尚念醇醪梦酣醼。
吾侪较之唯阿尔,书淫仅逃红绿眩。
短檠半世课蝇头,老阅旧藏纷莫辨。 -
3.《临泛东湖(时任洪州)》 唐·张九龄
郡庭日休暇,湖曲邀胜践。
乐职在中和,灵心挹上善。
乘流坐清旷,举目眺悠缅。
林与西山重,云因北风卷。 -
4.《移禁司刑》 唐·沈佺期
畴昔参乡赋,中年忝吏途。
丹唇曾学史,白首不成儒。
天子开昌箓,群生偶大炉。
散材仍葺厦,弱羽遽抟扶。 -
5.《渼陂西南台》 唐·杜甫
高台面苍陂,六月风日冷。
蒹葭离披去,天水相与永。
怀新目似击,接要心已领。
仿像识鲛人,空蒙辨鱼艇。 -
6.《春暮思平泉杂咏二十首·双碧潭》 唐·李德裕
清剡与严湍,潺湲皆可忆。
适来玩山水,无此秋潭色。
莫辨幽兰丛,难分翠禽翼。
迟迟洲渚步,临眺忘餐食。 -
7.《寄怀华阳道士》 唐·陆龟蒙
华阳门外五芝生,餐罢愁君入杳冥。
遥夜独栖还有梦,昔年相见便忘形。
为分科斗亲铅椠,与说蜉蝣坐竹棂。 -
8.《送僧游五台》 唐·贯休
羡师游五顶,乞食值年丰。
去去谁为侣,栖栖力已充。
浊河高岸拆,衰草古城空。
必到华严寺,凭师问辨公。 -
9.《蒙求》 唐·李瀚2
王戎简要,裴楷清通。
孔明卧龙,吕望非熊。
杨震关西,
丁宽易东。 -
10.《别赋》 南北朝·江淹
黯然销魂者,唯别而已矣!况秦吴兮绝国,复燕宋兮千里。
或春苔兮始生,乍秋风兮暂起。
是以行子肠断,百感凄恻。
风萧萧而异响,云漫漫而奇色。 -
11.《寄欧阳舍人书》 宋·曾巩
巩顿首再拜,舍人先生:去秋人还,蒙赐书及所撰先大父墓碑铭。
反复观诵,感与惭并。
夫铭志之著于世,义近于史,而亦有与史异者。
盖史之于善恶,无所不书,而铭者,盖古之人有功德材行志义之美者,惧后世之不知,则必铭而见之。 -
12.《天问》 先秦·屈原
曰:遂古之初,谁传道之?
上下未形,何由考之?
冥昭瞢暗,谁能极之?
冯翼惟象,何以识之? -
13.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
14.《东京赋》 两汉·张衡
安处先生于是似不能言,怃然有间,乃莞尔而笑曰:“若客所谓,末学肤受,贵耳而贱目者也!苟有胸而无心,不能节之以礼,宜其陋今而荣古矣!由余以西戎孤臣,而悝缪公于宫室,如之何其以温故知新,研覈是非,近于此惑?”“周姬之末,不能厥政,政用多僻。
始于宫邻,卒于金虎。
嬴氏搏翼,择肉西邑。
是时也,七雄并争,竞相高以奢丽。 -
15.《左忠毅公逸事》 清·方苞
先君子尝言,乡先辈左忠毅公视学京畿,一日,风雪严寒,从数骑出微行,入古寺,庑下一生伏案卧,文方成草;公阅毕,即解貂覆生,为掩户。
叩之寺僧,则史公可法也。
及试,吏呼名至史公,公瞿然注视,呈卷,即面署第一。
召入,使拜夫人,曰:“吾诸儿碌碌,他日继吾志者,惟此生耳。 -
16.《秋夜与子充论文退而赋诗一首因简子充并寄胡》 明·宋濂
太虚之气随物形,天声地声由此生。
小或簸荡吼河海,大将触搏流风霆。
天轮胶戾神鬼战,地轴挺拔蛟龙争。
圈臼洼污各异奏,彯沙礜石咸齐鸣。 -
17.《予奉诏总裁元史故人操公琬实与纂修寻以病归》 明·宋濂
忆昔试艺时,年丁二十九。
不谙精与粗,运笔若挥帚。
欲尽王霸言,自寅直窥酉。
于时有操君,许子乃其友。 -
18.《春雪》 宋·牟巘
一冬只辨作严寒,剪水飞花事竟难。
闭户不知春意动,扑窗忽觉雨声乾。
颇闻万事正云集,何处一蓑如画看。
但喜畦蔬得苏醒,从今小摘有余欢。 -
19.《和此阳先生感兴诗二十首》 宋·刘黻
书法严贬褒,明辨邪正要。
寒暑自迭禅,日星常与存。
浮云岂不翳,昭晰谁其昏。
笔削匪烂报,执拗开乱原。 -
20.《碧涧书堂》 宋·林梦英
临川遇邹君,示我铜陵辨。
相邀游其间,百闻须一践。
自从双耳聋,已办两足茧。
武夷乃招隐,仙都辄策蹇。