-
101.《秋兴八首追和杜老》 宋·王之道
迢迢山势去委蛇,林木东头见荻陂。
疏竹依岩秋迸笋,病桑经火雨生枝。
草侵药种多难辨,土拨松苗欲自移。
照眼谁家几枝橘,出篱丹实正离离。 -
102.《和天宁因上人次韵》 宋·王之道
日月漂流一鸟过,别来心迹病维摩。
是非孰辨聊分谤,诞信相讥要止讹。
摇落独怜松不改,澄清尝见海无波。
句中有眼劳开警,更问诸人会得麽。 -
103.《次韵奉酬楞伽室老人歌寄怀云门佛日兼简乾元》 宋·张元干
云门道价倾缁白,一去如何经书尺。
乾竺宗旨超隐峰,客至不鸣斋后钟。
杨岐儿孙真铁脊,二子等是僧中龙。
平生我如拆韈线,老来要认本来面。 -
104.《上云乐》 明·刘基
混沌结,玄黄开,人生其中,称为三才。
一人身有一天地,形质虽异众理该。
欲淫物诱滋巧伪,遂使真淳耗?攵玄风颓。
乃有朝生而暮死者,本根浅短无栽培。 -
105.《次韵和石末公七月十五夜月蚀诗》 明·刘基
招摇指坤月望日,大月如盘海中出。
不知妖怪从何来,惝恍初惊天眼眣。
儿童走报开户看,城角咿呜声未卒。
蟾逃兔遁漠无踪,璧陨珠沉一何疾。 -
106.《杂诗(三十三首)》 明·刘基
老眼眯昏夜,见萤以为灯。
灯萤何足辨,所悲老且瞢。
瞢老复何用,甘心就无能。
逍遥麋鹿愿,所得良已弘。
¤ -
107.《又和杨之美家琵琶妓》 宋·韩维
杨群好古天下无,自信独与常人殊。
勤身所营世或弃,反眼不顾我以趋。
彼其察物类有道,能取精妙遗其粗。
官卑俸薄不自给,买童教乐收图书。 -
108.《红梅》 宋·吴则礼
楚州红梅如许红,作魔犹有几信风。
天公笑人但饱饭,不辨青春看花眼。
呼儿径买北湖酒,浇吾澜翻说诗口。
莫教一片飞黄昏,唤取百舌来细论。 -
109.《和德美韩吏部笋诗》 宋·张栻
箨龙春雨后,得势类乘轩。
骤长宁嫌速,骈生讵厌烦。
错连非异族,苍老见玄孙。
色并蒲葵扇,香侵老瓦盆。 -
110.《有怀安国》 宋·张栻
若人别去已经秋,却见山间翰墨留。
独对西风揩望眼,试从云际辨荆州。 -
111.《八月晦试院中作》 宋·陈造
官居课程地,生有文字癖。
诚知蟁负山,讵得辞此檄。
嘉禾古多士,孰者非巨擘。
老眼不待封,旧苦眩花隔。 -
112.《始生之日石子寿以诗所以相属这意再三甚厚饮》 宋·郑刚中
五月居山书清永,槐度微风舞疏影。
儿童喜我悬弧长,洒扫庭除具盘皿。
烹凫隽鹄未易辨,肴核随时享桃杏。
颇当杯杓念吾亲,每岁在旁珠炯炯。 -
113.《寄题向伯恭侍郎企疏堂》 宋·李弥逊
太冲扶策招隐士,德璋移文谢逋客。
欲分胜地高世流,未辨贤愚相什百。
芗林居士人中珍,胸中不点元规尘。
平生绝口向阿堵,能使地上流钱神。 -
114.《仲宗过筠庄作诗见招且有借庵之意次其韵》 宋·李弥逊
横山留我正青眼,不是归心久更微。
病后团蒲随地隐,望中落木故园稀。
一区已辨云为盖,四壁但从山作围。
不厌是中无一物,径来相就老禅扉。 -
115.《乙卯元宵多雨》 宋·姜特立
连年旱气民愁食,及至春来又雨霖。
湿麦卧泥难辨草,寒蔬入市贵如金。
灯辉不到愁人眼,节物空惊老者心。
且喜今朝日光出,更须风力扫重阴。 -
116.《刘德修右史去国示所和从父东谿及杨子直诗走》 宋·楼钥
无人为辨乐羊书,却向空山问草庐。
世上荣枯无定在,眼前毁誉竟何如。
寸心未彻九重上,百口仍行万里余。
只恐君王思旧学,便看飞诏促严徐。 -
117.《宇文枢密借示范宽春山图妙绝一时以诗送还》 宋·楼钥
范生本以宽得名,不学关仝与李成。
笔端自出一机杼,理通神会真其能。
横披小轴屡到眼,颇亦时能辨真赝。
未见弘大如公藏,茂树乔山春烂漫。 -
118.《放歌行》 宋·汪莘
口中吐佛子,腰间出神仙。
眉心红日大如钱,脑宫诵经声泠然。
瞿昙黄老去我久,可使举世终无传。
天亦若忌我,我自梦裹知其天。 -
119.《旬休日遣怀招陈德温饮》 宋·曹彦约
拥鼻南窗对晚阴,自怜终日坐萧森。
相如未遂题桥志,工部虚劳恋阙心。
尽辨赤心遭白眼,聊将彩服照青衿。
东邻况有陈惊座,时得花前一盍簪。 -
120.《赠已讷二老轩》 宋·郑清之
吾闻墨者徒,设教本兼爱。
释伽弘其源,方识宇宙大,河沙与宝塔,平待了无碍。
夫何佛法衰,涉晋唐五代。