-
1.《海边见罗邺》 唐·贯休
清世诗声出,谁人得似君。
命通须有日,天未丧斯文。
楚木寒连寺,修江碧入云。
相思喜相见,庭叶正纷纷。 -
2.《酒边见烧各赋一体》 宋·董嗣杲
淮山烧色起,阴剥应期约。
开辟界限定,蠹根不藉钁。
焦枯烬无踪,艳阳春有脚。
爆烈狐兔竄,惊迫魍魉烁。 -
3.《伯奴边见归田赋因投赵侍御》 唐·张说
尔家叹穷鸟,吾族赋归田。
莫道荣枯异,同嗟世网牵。
黄陵浮汨渚,青草会湘川。
去国逾三岁,兹山老二年。
寒鸮鸣舍下,昏虎卧篱前。
客泪堪斑竹,离亭欲赠荃。
放言久无次,触兴感成篇。 -
4.《见道边死人(一作刘元济诗·《统签》并入允济诗内)》 唐·刘允济
凄凉徒见日,冥寞讵知年。
魂兮不可问,应为直如弦。 -
5.《正初和鄂州边郎中见寄》 唐·徐铉
潦倒含香客,凄凉赋鵩人。
未能全卷舌,终拟学垂纶。
故友暌离久,音书问讯频。
相思俱老大,又见一年新。 -
6.《次韵郭梅边汤孤松见寄》 宋·赵文
杜门却扫冯敬通,何人载酒暖此翁。
昼长书罢啼鸟寂,山水似我清而穷。
山僧携来两诗卷,笔势迅疾如追锋。
渔歌风断郭功父,碧云暮合汤休公。 -
7.《云边喜潘兄见访》 宋·刘宰
年衰病愈难,学废朋来少。
闻子剥啄声,慰我精庐悄。
高谈极今古,远识到微眇。
愿君缄此言,勿贻俗子诮。