-
1.《过僧舍访吕敏》 明·高启
几欲相寻与愿违,今朝始得过禅扉。
磬声穿竹山房远,屐齿粘苔石径微。
幽鸟每同驯鸽下,高人闲与老僧依。
谈诗说偈俱堪喜,坐觉茶香上薜衣。 -
2.《过僧房》 宋·顾逢
一饱听钟鱼,浮生百念疎。
不知门外事,长对案头书。
白日闲中过,青山深处居。
老天怜供薄,夜雨长园蔬。 -
3.《秋日过僧惟则故院》 唐·秦系
衰草经行处,微灯旧道场。
门人失谭柄,野鸟上禅床。
科斗书空古,栴檀钵自香。
今朝数行泪,却洒约公房。 -
4.《秋日过僧惟则故院》 唐·秦系
衰草经行处,微灯旧道场。
门人失谭柄,野鸟上禅床。
科斗书空古,栴檀钵自香。
今朝数行泪,却洒约公房。 -
5.《过僧竹院》 唐·周贺
一生爱竹自未有,每到此房归不能。
高人留宿话禅后,寂寞雨堂空夜灯。 -
6.《山行过僧庵不入》 宋·陆游
垣屋参差竹坞深,旧题名处嬾重寻。
茶炉烟起知高兴,棋子声疏识苦心。
淡日晖晖孤市散,残云漠漠半川阴。
长吟未断清愁起,已见横林宿暮禽。 -
7.《过卢四员外宅看饭僧共题七韵》 唐·王维
三贤异七贤,青眼慕青莲。
乞饭从香积,裁衣学水田。
上人飞锡杖,檀越施金钱。
趺坐檐前日,焚香竹下烟。
寒空法云地,秋色净居天。
身逐因缘法,心过次第禅。
不须愁日暮,自有一灯然。 -
8.《过无可僧院》 唐·姚合
忆师眠复起,永夜思迢迢。
月下门方掩,林中寺更遥。
钟声空下界,池色在清宵。
终拟修禅观,窗间卷欲烧。 -
9.《过城南僧院》 唐·姚合
寺对远山起,幽居仍是师。
斜阳通暗隙,残雪落疏篱。
松静鹤栖定,廊虚钟尽迟。
朝朝趋府吏,来此是相宜。 -
10.《过无可僧院》 唐·姚合
忆师眠复起,永夜思迢迢。
月下门方掩,林中寺更遥。
钟声空下界,池色在清宵。
终拟修禅观,窗间卷欲烧。 -
11.《过城南僧院》 唐·姚合
寺对远山起,幽居仍是师。
斜阳通暗隙,残雪落疏篱。
松静鹤栖定,廊虚钟尽迟。
朝朝趋府吏,来此是相宜。 -
12.《暮秋重过山僧院》 唐·李频
却接良宵坐,明河几转流。
安禅逢小暑,抱疾入高秋。
静室闻玄理,深山可白头。
朝朝献林果,亦欲学猕猴。 -
13.《送僧入蜀过夏》 唐·曹松
师言结夏入巴峰,云水回头几万重。
五月峨眉须近火,木皮领重只如冬。 -
14.《晓过伊水寄龙门僧》 唐·司马扎
龙门树色暗苍苍,伊水东流客恨长。
病马独嘶残夜月,行人欲渡满船霜。
几家烟火依村步,何处渔歌似故乡。
山下禅庵老师在,愿将形役问空王。 -
15.《浪淘沙 余年七十,洪山僧相过,言别公?》 元·姚燧
然耶,因为一莞,赋此晓之七十鬓双蓬。
已分衰翁。
烦君休誉面如童。
只此正为吾老*,物理曾穷。
天地一微躬。
草木还同。
桃花初也笑春风。
及到离披将谢日,颜色逾 -
16.《夏日过庄严寺僧索诗为留三绝》 宋·晁公武
松筠窈窕隐禅房,茗碗熏炉白昼长。
门外尘埃生熟恼,谁知林下自清凉。 -
17.《夏日过庄严寺僧索诗为留三绝》 宋·晁公武
笑脱尘衫扑软红,杖藜徙倚水光中。
最怜林叶深深处,遮尽斜阳不碍风。 -
18.《夏日过庄严寺僧索诗为留三绝》 宋·晁公武
出门散策烟栖树,归路扶舆月蜕痕。
十里江村入图画,野桥沙路杳难分。 -
19.《任安仁县秩满归过馀干县台山侍寺僧云畴昔之》 宋·黄棆
年来踪迹叹飘然,一笑相逢莫匪缘。
多谢老僧勤记我,预将消息梦中传。 -
20.《夏日过庄严寺寺僧索诗为留三绝拉舍弟同赋》 宋·晃公休
十里溪桥梵宇新,那知承上涨红尘。
老僧苦要题名姓,不道林泉皆故人。