-
1.《谒岳鄂王墓》 明·周诗
将军埋骨处,过客式英风。
北伐生前烈,南枝死后忠。
山河戎马异,涕泪古今同。
凄断封丘草,苍苍落照中。 -
2.《同张文焕过吴式贤二十六韵》 宋·方回
退居乏晤语,蒿莱医荆扉。
闉闍一以出,秋色饶清辉。
东鲁有名士,勋厌常旂。
欢言拨簿领,宿约寻郊圻。 -
3.《式贤和杜夔府百韵过余秋崖下大篇舂容笔力乃》 宋·方岳
林壑黄昏外,衡门紫翠边。
火耕今已老,云卧几何年。
棋敛将残局,篙回兴尽船。
画麟真已矣,骑犊适悠然。 -
4.《庸庵尚书至自沪三月八日携犹子子式命汽车招》 近代·陈三立
客久看遍门前山,兀倚湖光壁挂杖。
花时台馆颇照眼,亦依蜂蝶媚寻丈。
尚书禊约竟临存,张饮联吟付双桨。
发兴携为玲珑游,魂迎草树初旭朗。 -
5.《正月初七日如江西以畏饮辞吴式贤宅宿向果市》 宋·方回
残雪西郊路,依稀已似春。
初程何必远,相识况如亲。
久远交宜淡,沉绵饮戒醇。
故辞情话龙,拟便稳眠身。 -
6.《何达观久客他乡音问旷绝一日忽见过又匆匆告》 宋·何文季
风萍渺无迹,一日扣柴扉。
乍见犹疑梦,相逢遽语违。
子方怀错志,谁复挽征衣。
烟雨松楸隔,何当赋式微。 -
7.《遗直坊(并叙)》 宋·苏轼
富郑公之客李君讳常,登人也。
故太守李公讳师中,榜其闾曰遗直。
而其子大方,求诗于轼,为赋一首。
使君不浪出,羔雁亲扣门。 -
8.《送客至黎城》 宋·李复
二年三送客,空复往来情。
野色浩无主,秋风暮独行。
山连长狄国,水过邺王城。
试问式微咏,犹歌怨卫声。 -
9.《遗直坊》 宋·苏轼
使君不浪出,羔雁亲扣门。
先生但清坐,薤水已多言。
当时邦人化,市无晨饮豚。
岁月曾几何,客主皆九原。
鲁经有遗叹,楚些无归魂。
我作遗直诗,过者式其藩。 -
10.《东京赋》 两汉·张衡
安处先生于是似不能言,怃然有间,乃莞尔而笑曰:“若客所谓,末学肤受,贵耳而贱目者也!苟有胸而无心,不能节之以礼,宜其陋今而荣古矣!由余以西戎孤臣,而悝缪公于宫室,如之何其以温故知新,研覈是非,近于此惑?”“周姬之末,不能厥政,政用多僻。
始于宫邻,卒于金虎。
嬴氏搏翼,择肉西邑。
是时也,七雄并争,竞相高以奢丽。