-
1.《陈荣绪惠示之字韵诗推奖过实非所敢当辄次高》 宋·黄庭坚
太丘胸量阔,一苇莫杭之。
万事不挂眼,四愁犹有诗。
状闲聊闒茸,心洁似毗尼。
早晚同舟去,烟波学子皮。 -
2.《再依韵复足五十六字以见一时无聊之态非诗也》 宋·杜范
人间总是一虚空,过眼流光过耳风。
方见露芽墙下茁,又嗟霜叶岭头红。
身来作吏双溪上,谁使冲寒一寺中。
急雪随风穿瓦过,强呵冻手作诗穷。 -
3.《起潜观心四绝词旨俱胜仍用非字奉酬以尽愚衷》 宋·钱时
浑然天爵本无非,过眼荣华亦已微。
忆得古人诗一句,锦城虽好不如归。 -
4.《文峰夜饮三首》 宋·钱时
万事浮云过眼非,人间真乐尽稀微。
从今一笑春风裹,未用吹箫月下归。 -
5.《满江红 江行和杨济翁韵》 宋·辛弃疾
过眼溪山,怪都似、旧时曾识。
是梦里、寻常行遍,江南江北。
佳处径须携杖去,能消几两平生屐?
笑尘埃、三十九年非,长为客! -
6.《中吕·山坡羊》 元·陈草庵
伏低伏弱,装呆装落,是非犹自来着莫。
任从他,待如何?天公尚有妨农过,蚕怕雨寒苗怕火。
阴,也是错;晴,也是错。
身无所干,心无所患,一生不到风波岸。 -
7.《满江红·江行和杨济翁韵》 宋·辛弃疾
过眼溪山,怪都似、旧时相识。
还记得、梦中行遍,江南江北。
佳处径须携杖去,能消几緉平生屐。
笑尘劳、三十九年非、长为客。 -
8.《咏归堂隐鳞洞》 宋·王汝舟
先生名利比尘灰,绿竹青松手自栽。
拟把一竿盘石上,幅巾闲过峡山来。
清时通退一何忙,抚志山西汉仲长。
静觉眼根无俗物,翛然一室自焚香。 -
9.《秋雨兀坐王原庆携孙吉父菊花倡和见过有分遗》 宋·楼钥
五载杜门居海角,无复翻阶赋红药。
自怜荒径菊犹存,夕餐空待秋英落。
眼明喜见绿丛丛,始也抽苗今满握。
扶筇著意养孤芳,荆棘旁连细开斫。 -
10.《木兰花慢·次唐格齐韵尽交游满眼》 元·张伯淳
次唐格齐韵尽交游满眼,岁寒者,果谁欤。
羡锦绣为心,冰霜作操,仁义*庐。
门前扫清俗轨,自熙然、瓮牖与绳枢记我蓬弧寓情翰墨欢娱。
驱车。