-
1.《近买山范湾自营藏地与亡弟草塘君及外家墓茔》 宋·薛嵎
分明来日已无几,还似参禅未透时。
吟骨纵清难免死,黄菁多啖亦充饥。
题诗遣得山精去,近俗偏将古墓夷。
合眼便为泉下鬼,此身康济莫宜迟。 -
2.《赠黎安二生序》 宋·曾巩
赵郡苏轼,余之同年友也。
自蜀以书至京师遗余,称蜀之士,曰黎生、安生者。
既而黎生携其文数十万言,安生携其文亦数千言,辱以顾余。
读其文,诚闳壮隽伟,善反复驰骋,穷尽事理;而其材力之放纵,若不可极者也。 -
3.《次韵刘希颜李泰发龙井寿圣请献辨才诗》 宋·王洋
古人重好古,今人徒赏今。
赏今拘近俗,何以劳寸心。
昔者臞面仙,分符此来临。
邦君舍华轩,老人独散襟。 -
4.《寄王正叔》 宋·王令
形骸饫餍城市劳,思得远去与俗逃。
借来马病行欲到,著鞭迫急翻奔跳。
连绵半日走十堠,急雨随湿衣与袍。
到家觅火烘衣湿,亟书名纸挥墨毫。 -
5.《寄题宣州太平县众乐亭为孙莘老作》 宋·王令
令君架亭乐荒幽,得地适与万景投。
亭成虽名为众乐,地偮无客谁与游。
讼休民去吏随散,独有文字与令留。
把书开阖坐自笑,回视令职忘卑陬。 -
6.《汝南江邻几云鄎南并淮浮光山有张隐枯种松桧》 宋·梅尧臣
峨峨淮山上,中有隐者栖。
不知松桧下,但见虎豹蹊。
人群固已远,樵客入犹迷。
且奉子兰养,应无抱玉啼。 -
7.《郡斋独酌(黄州作)》 唐·杜牧
前年鬓生雪,今年须带霜。
时节序鳞次,古今同雁行。
甘英穷西海,四万到洛阳。
东南我所见,北可计幽荒。 -
8.《郡斋独酌(黄州作)》 唐·杜牧
前年鬓生雪,今年须带霜。
时节序鳞次,古今同雁行。
甘英穷西海,四万到洛阳。
东南我所见,北可计幽荒。 -
9.《得琴砚古雅堂》 宋·陈郁
端溪湮塞焦桐已,罗旅文房尚奢侈侈。
古风雅志莫养成,从此词章堕雕靡。
仙岩名士独不然,家有琴砚皆世传。
熨焦蛇断互左右,俾受弹弄供磨研。 -
10.《梅花》 宋·刘黻
人夸之子得春早,道眼看来春最迟。
万木已悲欲瘦,一花才与水相宜。
乾坤寂寞常如客,今古平章无尽诗。
说著色香犹近俗,丹心祗许伯夷知。 -
11.《画绯桃题诗》 宋·贾蓬莱
朱砂颜色瓣重台,曾是刘郎旧看来。
只好天台云里种,莫教移近俗人栽。 -
12.《送张讽寺丞赴青州幕》 宋·梅尧臣
朝廷久清明,贤相出贤牧。
贤牧又选贤,森森备官属。
是以邦政修,良农播嘉谷。
上无租赋逋,下有囷廪蓄。 -
13.《欧阳永叔寄琅琊山李阳冰篆十八字并永叔诗一》 宋·梅尧臣
我坐许昌尘土中,山翠泉声违眼耳。
公虽被谪守滁阳,日少郡事穷山水。
东南有风西北来,忽得书诗连数纸。
并寄阳冰古篆字,字形矫矫龙蛇起。 -
14.《和王仲仪楸花十二韵》 宋·梅尧臣
春阳发草木,美好一同时。
桃李杂山樱,红白开繁枝。
楸英独步媚,淡紫相参差。
大叶与劲干,簇萼密自宜。 -
15.《送可教僧归越》 宋·梅尧臣
万事厌寻常,羡慕每不足。
居南多北思,在远惭近俗。
既来橘变枳,但见空条绿。
气味谁复论,孤根逼岩曲。 -
16.《送仲文》 宋·梅尧臣
三年不出户,孝行闾井闻。
近俗遂知化,岂非由所薰。
御琴趋国门,何必长守坟。
美哉若君子,忠可移於君。 -
17.《次韵因老胡避游》 宋·王之道
新诗滚滚江流东,一泻东里谁能穷。
平生清峭不近俗,雪山突兀江头峰。
相逢一笑莫相避,自古高人苦难致。
涪翁骨冷唤不醒,且向新诗求笔势。 -
18.《答吕晦叔见赠》 宋·韩维
人情纷言伪,吾道本一纯。
苟为趋向合,不待结约亲。
曰今得夫子,所涉我异津。
邀我醉华馆,正逢雪花春。
谈笑不近俗,文史自娱宾。
明发枉嘉赠,辞气玉醴醇。
三复同心言,杂佩非所珍。 -
19.《八月十日宿百丈山庆善院明日游松风庵谒震禅》 宋·陈师道
衾裘夜宿方丈屋,风灯微茫照溪谷。
杖屦朝行百丈山,林风清泠摇佩环。
道人八十更聪明,耳边犹爱松风声。
风前饱食松下卧,梦里光阴等闲过。 -
20.《宿龙须山》 宋·赵蕃
密竹复疏竹,老松仍稚松。
担肩元近俗,吟趣得深供。
要宿招提景,犹赊日暮钟。
殷勤问邻寺,指点说前峰。