-
1.《送客还江东》 唐·韩翃
还家不落春风后,数日应沽越人酒。
池畔花深斗鸭栏,桥边雨洗藏鸦柳。
遥怜内舍著新衣,复向邻家醉落晖。
把手闲歌香橘下,空山一望鹧鸪飞。 -
2.《送客还江东》 唐·韩翃
不妨高卧顺流归,五两行看扫翠微。
鼯鼠夜喧孤枕近,晓避客船飞。
一壶先醉桃枝簟,百和初熏苎布衣。
君到新林江口泊,吟诗应赏谢玄晖。 -
3.《送蜀客还》 唐·耿湋
万峰深积翠,路向此中难。
欲暮多羁思,因高莫远看。
卓家人寂寞,扬子业荒残。
唯见岷山水,悠悠带月寒。 -
4.《送客还幽州》 唐·李益
惆怅秦城送独归,蓟门云树远依依。
秋来莫射南飞雁,从遣乘春更北飞。 -
5.《携诸山客同上香炉峰遇雨而还沾濡狼藉互相笑谑题此解嘲》 唐·白居易
萧洒登山去,龙钟遇雨回。
磴危攀薜荔,石滑践莓苔。
袜污君相谑,鞋穿我自咍。
莫欺泥土脚,曾蹋玉阶来。 -
6.《将赴京师蒜山津送客还荆渚》 唐·许浑
尊前万里愁,楚塞与皇州。
云识潇湘雨,风知鄠杜秋。
潮平犹倚棹,月上更登楼。
他日沧浪水,渔歌对白头。 -
7.《将赴京师蒜山津送客还荆渚》 唐·许浑
尊前万里愁,楚塞与皇州。
云识潇湘雨,风知鄠杜秋。
潮平犹倚棹,月上更登楼。
他日沧浪水,渔歌对白头。 -
8.《还过东都,留守周公筵上赠座客》 唐·徐铉
贾生三载在长沙,故友相思道路赊。
已分终年甘寂寞,岂知今日返京华。
麟符上相恩偏厚,隋苑留欢日欲斜。
明旦江头倍惆怅,远山芳草映残霞。 -
9.《还过东都,留守周公筵上赠座客》 唐·徐铉
贾生三载在长沙,故友相思道路赊。
已分终年甘寂寞,岂知今日返京华。
麟符上相恩偏厚,隋苑留欢日欲斜。
明旦江头倍惆怅,远山芳草映残霞。 -
10.《雨霖铃(送客还浙东)》 宋·黄裳
天南游客。
甚而今、却送君南国。
薰风万里无限,吟蝉暗续,离情如织。
秣马脂车,去即去、多少人惜。 -
11.《赋得千山红树送姚园客还闽》 明·陈邦瞻
江南九月霜暗飞,秋光春色两依稀。
万树欲丹疑湿雾,千山如醉带斜晖。
画史含情拂轻缟,解作秋妍秋不老。
自识晴云慕锦林,莫疑赤烧连衰草。 -
12.《赋得千山红树送姚园客还闽》 明·潘之恒
秋岸繁华景,红霞万树春。
西风无限意,吹尽送归人。
落叶萧萧路,秋风湖上波。
到家红树少,不怨客愁多。 -
13.《送客还山》 明·沈一贯
新荷夜卷梨花雨,青山倒浸琵琶渚。
新裁荷服雅称身,著入池中不知所。
床头《黄石》读已尽,尚余一卷金仙语。
施之人间无所用,挟向松林避烦暑。 -
14.《赋得千山红树送姚园客还闽》 明·王嗣经
秋山何处无红树,君归独向秋山去。
霜锦千章照客衣,林霞一片随行屦。
几曲云林到武夷,幔亭高处坐题诗。
南天气暖无冰雪,直到春花忆此时。 -
15.《还自河北应客》 宋·王安石
愧客问谣俗,旧传今自如。
材难知骥马,味美寒河鱼。
塞水移民久,川防动众初。
北人虽异论,时议或非疏。 -
16.《久客还乡》 宋·戴复古
短檐纱帽旧麻衣,铁杖扶衰步履迟。
老去分为无用物,客游谁道有归时。
丰年村落家家酒,秋日楼台处处诗。
生长此方真乐土,江淮百姓政流离。 -
17.《钓台见送客罢还舟熟睡至觉度寺》 宋·陆游
抽身簿书中,兹日睡颇足。
缥缈桐君山,可喜忽在目。
纷纷众客散,杳杳一筇独。
昔如脱渊鱼,今如走山鹿。 -
18.《临汴亭送客还马上作》 宋·贺铸
衮衮尘埃与愿违,可堪持酒送将归。
壮心已服驽骀老,羁思常先鸿雁飞。
十口无厌太仓粟,四邻分采故山薇。
何时偃卧柴桑里,自讼渊明昨日非。 -
19.《教官福唐刘季新写陋质道以羽客索赞还乡福乃》 宋·周必大
带山负海,都督全闽。
临遣绣斧,言辍其行。
梦想乐郊,或勤宵征。
令威化鹤,会游辽城。 -
20.《见征客始还遇猎诗》 南北朝·庾信
贰师新受诏。
长平正凯归。
犹言乘战马。
未得解戎衣。
上林遇逐猎。
宜春蹔合围。
汉帝熊犹愤。
秦王雉更飞。
故人迎惜问。
念旧始依依。
河边一片石。
不复肯支机。