-
201.《感遇诗三十八首》 唐·陈子昂
微月生西海,幽阳始代升。
圆光正东满,阴魄已朝凝。
太极生天地,三元更废兴。
至精谅斯在,三五谁能征。 -
202.《与东方左史虬修竹篇》 唐·陈子昂
东方公足下:文章道弊五百年矣。
汉魏风骨,晋宋莫传,然而文献有可征者。
仆尝暇时观齐、梁间诗,彩丽竞繁,而兴寄都绝,每以永叹。
思古人,常恐逶迤颓靡,风雅不作,以耿耿也。 -
203.《度峡口山赠乔补阙知之王二无竞》 唐·陈子昂
峡口大漠南,横绝界中国。
丛石何纷纠,赤山复翕赩。
远望多众容,逼之无异色。
崔崒乍孤断,逶迤屡回直。 -
204.《岳州作》 唐·张说
水国生秋草,离居再及瓜。
山川临洞穴,风日望长沙。
物土南州异,关河北信赊。
日昏闻怪鸟,地热见修蛇。
远人梦归路,瘦马嘶去家。
正有江潭月,徘徊恋九华。 -
205.《答魑魅代书寄家人》 唐·沈佺期
魑魅来相问,君何失帝乡。
龙钟辞北阙,蹭蹬守南荒。
览镜怜双鬓,沾衣惜万行。
抱愁那去国,将老更垂裳。 -
206.《稍秋晓坐阁,遇舟东下扬州,即事寄上族父江阳令》 唐·卢僎
虎啸山城晚,猿鸣江树秋。
红林架落照,青峡送归流。
归流赴淮海,征帆下扬州。
族父江阳令,盛业继前修。 -
207.《敬酬张九龄当涂界留赠之作》 唐·裴耀卿
茂先实王佐,仲举信时英。
气睹冲天发,人将下榻迎。
珪符肃有命,江国远徂征。
九派期方越,千钧或所轻。 -
208.《酬忠公林亭》 唐·包融
江外有真隐,寂居岁已侵。
结庐近西术,种树久成阴。
人迹乍及户,车声遥隔林。
自言解尘事,咫尺能辎尘。 -
209.《蓝田山石门精舍》 唐·王维
落日山水好,漾舟信归风。
探奇不觉远,因以缘源穷。
遥爱云木秀,初疑路不同。
安知清流转,偶与前山通。 -
210.《送李睢阳(一本以前九句自为一首)》 唐·王维
将置酒,思悲翁。
使君去,出城东。
麦渐渐,雉子斑。
槐阴阴,到潼关。 -
211.《送秘书晁监还日本国》 唐·王维
积水不可极,安知沧海东。
九州何处远,万里若乘空。
向国唯看日,归帆但信风。
鳌身映天黑,鱼眼射波红。
乡树扶桑外,主人孤岛中。
别离方异域,音信若为通。 -
212.《青龙寺昙壁上人院集》 唐·裴迪
灵境信为绝,法堂出尘氛。
自然成高致,向下看浮云。
迤逦峰岫列,参差闾井分。
林端远堞见,风末疏钟闻。
吾师久禅寂,在世超人群。 -
213.《赠怀一上人》 唐·崔颢
法师东南秀,世实豪家子。
削发十二年,诵经峨眉里。
自此照群蒙,卓然为道雄。
观生尽入妄,悟有皆成空。 -
214.《赠怀一上人》 唐·崔颢
法师东南秀,世实豪家子。
削发十二年,诵经峨眉里。
自此照群蒙,卓然为道雄。
观生尽入妄,悟有皆成空。 -
215.《与诸公游济渎泛舟》 唐·李颀
济水出王屋,其源来不穷。
洑泉数眼沸,平地流清通。
皇帝崇祀典,诏书视三公。
分官祷灵庙,奠璧沉河宫。 -
216.《裴尹东溪别业》 唐·李颀
公才廊庙器,官亚河南守。
别墅临都门,惊湍激前后。
旧交与群从,十日一携手。
幅巾望寒山,长啸对高柳。 -
217.《渔父词》 唐·储光羲
泽鱼好鸣水,溪鱼好上流。
渔梁不得意,下渚潜垂钩。
乱荇时碍楫,新芦复隐舟。
静言念终始,安坐看沉浮。
素发随风扬,远心与云游。
逆浪还极浦,信潮下沧洲。
非为徇形役,所乐在行休。 -
218.《至闲居精舍呈正上人(即天后故宫)》 唐·储光羲
太室三招提,其趣皆不同。
不同非一趣,况是天游宫。
双岭前夹门,阁道复横空。
宝坊若花积,宛转不可穷。 -
219.《同王十三维偶然作十首》 唐·储光羲
仲夏日中时,草木看欲燋。
田家惜工力,把锄来东皋。
顾望浮云阴,往往误伤苗。
归来悲困极,兄嫂共相譊. -
220.《秋庭贻马九》 唐·储光羲
伊昔好观国,自乡西入秦。
往复万馀里,相逢皆众人。
大君幸东岳,世哲扈时巡。
予亦从此去,闲居清洛滨。