-
1.《山斋独坐赠薛内史》 隋代·杨素
居山四望阻,风云竟朝夕。
深溪横古树,空岩卧幽石。
日出远岫明,鸟散空林寂。
兰庭动幽气,竹室生虚白。 -
2.《题长沙锺仲山判院岫云舒卷楼》 宋·杨万里
天柱峰尖半点云,散为狱麓橘洲春。
尽供诗客挥毫里,怪底春空态度新。
入夜云来宿两窗,明朝云去照三湘。
也知远岫无心出,解后为霖亦不妨。 -
3.《窗中列远岫》 唐·白居易
天静秋山好,窗开晓翠通。
遥怜峰窈窕,不隔竹朦胧。
万点当虚室,千重叠远空。
列檐攒秀气,缘隙助清风。
碧爱新晴后,明宜反照中。
宣城郡斋在,望与古时同。 -
4.《雪后思远楼晓望》 宋·叶适
腊尽冻初合,风花江欲平。
急从高处赏,已向负前晴。
莫与鬓争白,试将身比清。
楼头接远岫,历历正分明。 -
5.《甘露寺僧房》 唐·张乔
临水登山路,重寻旅思劳。
竹阴行处密,僧腊别来高。
远岫明寒火,危楼响夜涛。
悲秋不成寐,明月上千舠. -
6.《颜上人房(一作题西明自觉上人房)》 唐·李洞
御沟临岸行,远岫见云生。
松下度三伏,磬中销五更。
雨淋经阁白,日闪剃刀明。
海畔终须去,烧灯老国清。 -
7.《榕树楼晚眺》 清·李秉礼
高阁登临快晚晴,好风吹送葛衣轻。
云中古寺疏钟动,树里斜阳远岫明。
被岸软沙眠乳犊,蘸波垂柳啭流莺。
归途缓踏溪桥月,何处渔舟短笛横。 -
8.《登大明寺塔》 宋·宋庠
故岁摇落时,凭高望扬越。
流光不我与,复此值凋节。
孤塔踞层冈,仙盘湧漻泬。
病足攀危梯,寸晷或三歇。 -
9.《送刘仲鼎归杭州》 明·张羽
欲别又牵衣,伤心故旧稀。
自怜为客久,不忍送君归。
远岫明残雪,空江淡落晖。
东风重回首,一雁背人飞。 -
10.《自大林与韩明府归郭中精舍》 唐·灵一
野客同舟楫,相携复一归。
孤烟生暮景,远岫带春晖。
不道还山是,谁云向郭非。
禅门有通隐,喧寂共忘机。 -
11.《将至兰陵道中以远岫重叠出寒花散漫开为韵》 宋·李处权
惊飙起群雁,落日明孤松。
溪驶石齿齿,树断山重重。
功名贵及时,丈夫不可慵。
初不系贤愚,只系其所逢。 -
12.《将至兰陵道中以远岫重叠出寒花散漫开为韵》 宋·李处权
小黠而大痴,耄耋均童孩。
当其有酒时,且共笑口开。
渊明真可人,吾庐归去来。
我今无吾庐,念之寸心摧。 -
13.《次明仲矼字韵诗》 宋·刘子翚
頖宫德厚仍信矼,北扉笔力谈笑扛。
重圭叠璧凛群视,不使东瓯成陋邦。
日边时见召仙李,林下那容栖老庞。
故园此日成胜聚,归梦不泛潇湘江。 -
14.《清明登白紵山》 宋·吴芾
偷得铃斋半日閒,喜逢佳节漫追攀。
扶衰强策青藜杖,寻胜聊登白紵山。
远岫千重云出没,清溪一带水回环。
我来恨未穷游览,回首孤城落照间。 -
15.《句》 宋·王之望
雪班远岫明苍鬓,春秀奇峰拥翠鬟。
-
16.《人月圆·重冈已隔红尘断》 金朝·元好问
重冈已隔红尘断,村落更年丰。
移居要就,窗中远岫,舍后长松。
十年种木,一年种谷,都付儿童。
老夫惟有,醒来明月,醉后清风。 -
17.《水调歌头·焦山》 宋·吴潜
铁瓮古形势,相对立金焦。
长江万里东注,晓吹卷惊涛。
天际孤云来去,水际孤帆上下,天共水相邀。
远岫忽明晦,好景画难描。 -
18.《武功县中作三十首(一作武功县闲居)》 唐·姚合
县去帝城远,为官与隐齐。
马随山鹿放,鸡杂野禽栖。
绕舍惟藤架,侵阶是药畦。
更师嵇叔夜,不拟作书题。 -
19.《杨柳枝寿杯词十八首》 唐·司空图
乐府翻来占太平,风光无处不含情。
千门万户喧歌吹,富贵人间只此声。
撼晚梳空不自持,与君同折上楼时。
春风还有常情处,系得人心免别离。 -
20.《四明山记游八十韵》 宋·孙应时
平生抱遐尚,抚剑远行游。
迹谢声利牵,心与岩壑谋。
东征泛沧海,南惊逾丹丘。
西登峨峨啸,北望关陇愁。