-
241.《闻太初出游》 明·殷云霄
江风散微雨,重峰生遥碧。
林端浮新青,梅迟见残白。
地僻争讼简,吏散庭宇寂。
烟水澹孤城,斋阁坐成夕。
忽念同怀人,清光隔咫尺。
溪舟时载酒,野步或携策。
静躁心讵异,寤歌聊自释。 -
242.《顺门晓直》 明·郑善夫
城上清钟散御墀,曙鸦声动万年枝。
天回阁道星辰迥,云捧乾清岁月迟。
内省尚承东阙旨,从官稀见早朝仪。
羁孤愁断周南目,仙仗新传到具茨。 -
243.《半生行》 明·郑琰
刺促复刺促,哀歌不成曲。
试听征人歌一声,切切乌乌泪相续。
吾祖卜地三山麓,世业繁华称鼎族。
七叶盛文儒,八代承章服。 -
244.《送邢宪佥入贺》 明·周藩宗正
宪使趋京邑,旌旗指上台。
霜威驱溽暑,雨色净尘埃。
长乐陈仙乐,承明捧寿杯。
御炉香欲散,宫扇影初开。
献颂封人意,匡时国士才。
向来廷诤地,瞻恋独迟回。 -
245.《有所思酉水舟次作》 明·周复俊
去年三月滇水阴,今年二月沅州路。
风光晼晚愁杀人,春色飘回忽迟暮。
杨溪昨夜春泉发,竹寨沙边弄明月。
始见繁花复乱飞,愁多不愿理春衣。 -
246.《娄东述怀寄示龙门上人玉山居士》 明·邾经
寂寞娄东寺,经过岁暮时。
后凋霜柏古,乱点石苔滋。
方外尊吾友,龙门得老琦。
十年今几遇,早岁故相知。 -
247.《寄演福和尚》 明·竺庵鳷公
雨红烟绿暮春时,独客终朝有所思。
白水漾沙金错落,青山浮几玉参差。
一帘花妥莺啼缓,千里书成鹤去迟。
后夜更看湖上月,满怀愁绪散如丝。 -
248.《送李睢阳》 唐·王维
〔一本以前九句自为一首〕
将置酒。
思悲翁。
使君去。 -
249.《滕县时同年西园》 宋·苏轼
人皆种榆柳,坐待十亩阴。
我独种松柏,守此一寸心。
君看闾里间,盛衰日骎骎。
种木不种德,聚散如飞禽。 -
250.《泛颍》 宋·苏轼
我性喜临水,得颍意甚奇。
到官十日来,九日河之湄。
吏民笑相语,使君老而痴。
使君实不痴,流水有令姿。 -
251.《次韵钱舍人病起》 宋·苏轼
床下龟寒且耐支,杯中蛇去未应衰。
殿门明日逢王傅,櫑具争先看不疑。
坐觉香烟携袖少,独愁花影上廊迟。
何妨一笑千痾散,绝胜仓公饮上池。 -
252.《次韵钱穆父会饮》 宋·苏轼
弹冠恨不早,挂冠常苦迟。
盛服每假寐,角阙时伏思。
东门未祖道,西山空拄颐。
逝将江海去,安此麋鹿姿。 -
253.《送司勋子才丈赴梓州》 宋·苏轼
别日已苦迫,见日未可期。
曷不惜此日,相从把酒卮。
人生初甚乐,譬若枰上棋。
纵横听汝手,聚散岂吾知。 -
254.《清明》 宋·王安石
东城酒散夕阳迟,南陌秋千寂寞垂。
人与长瓶卧芳草,风将急管度青枝。 -
255.《王浮梁太丞之听讼轩有水禽三巢于竹林之上恬》 宋·王安石
水边舟动多惊散,何事林间近绝疑。
野意肯从威令至,旧巢犹有主人知。
不关饮啄春江暖,自在飞鸣夏日迟。
览德岂无丹穴凤,到时应让向南枝。 -
256.《世故》 宋·王安石
世故纷纷漫白头,欲寻归路更迟留。
锺山北绕无穷水,散发何时一钓舟。 -
257.《马鞍驿饭罢纵步》 宋·范成大
食饱倦舆马,散策步前冈。
意行踏芳草,萧艾蓊生香。
春事甚寂寥,山桃带松篁。
游蜂入菜花,此岂堪蜜房?
今年蚕出迟,柘叶分寸长。
好晴才数日,岁事未渠央。 -
258.《春晚》 宋·陆游
新绿成阴小雨时,幅巾萧散与闲宜。
燕归赴诉经年别,莺晚分疏出谷迟。
晓枕呼儿投宿酒,暮窗留客算残棋。
翛然此意风麈表,正恐羲皇未必知。 -
259.《感昔》 宋·陆游
马瘦行迟自一奇,溪山佳处看无遗。
酒垆强挽人同醉,散去何曾识是谁! -
260.《游山》 宋·陆游
萧散湖山路,天教脱馽羁。
蝉声入古寺,马影度荒陂。
樵唱时倾耳,僧谈亦解颐。
偏门灯火闹,不敢恨归迟。