-
1.《春日有赠》 唐·杨巨源
堤暖柳丝斜,风光属谢家。
晚心应恋水,春恨定因花。
步远怜芳草,归迟见绮霞。
由来感情思,独自惜年华。 -
2.《正初奉酬歙州刺史邢群》 唐·杜牧
翠岩千尺倚溪斜,曾得严光作钓家。
越嶂远分丁字水,腊梅迟见二年花。
明时刀尺君须用,幽处田园我有涯。
一壑风烟阳羡里,解龟休去路非赊。 -
3.《千秋岁(用秦少游韵)》 宋·丘崈
梅妆竹外。
未洗唇红退。
酥脸腻,檀心碎。
临溪闲自照,爱雪春犹带。 -
4.《句》 宋·蔡肇
叠嶂巧分丁字水,腊梅迟见二年花。
-
5.《晚同彭伯鹄访钱长卿》 明·道敷
郊扉犹未掩,草径夕阴凝。
汝出亦扶病,人寻恰共僧。
竹多迟见月,风急屡防灯。
欲更与深语,盘桓恐不胜。 -
6.《闻太初出游》 明·殷云霄
江风散微雨,重峰生遥碧。
林端浮新青,梅迟见残白。
地僻争讼简,吏散庭宇寂。
烟水澹孤城,斋阁坐成夕。
忽念同怀人,清光隔咫尺。
溪舟时载酒,野步或携策。
静躁心讵异,寤歌聊自释。 -
7.《再和病起韵答曹仲明》 宋·项安世
爱我空城美疢休,未蒙鍼砭若为瘳。
齿疏发脱真无用,语涩行迟见寡尤。
稍善知医似高子,敢云称病学留侯。
径烦曹植波澜句,一为元微破隐尤。 -
8.《武司功初有幽庭春暄见贻夏首获见以诗报焉》 唐·张九龄
芳月尽离居,幽怀重起予。
虽言春事晚,尚想物华初。
迟日皦方照,高斋澹复虚。
笋成林向密,花落树应疏。
赠鲤情无间,求莺思有馀。
暄妍不相待,含叹欲焉如。 -
9.《酬李处士山中见赠》 唐·储光羲
厥初游太学,相与极周旋。
含采共朝暮,知言同古先。
孟阳题剑阁,子云献甘泉。
斯须旷千里,婉娩将十年。 -
10.《酬张夏别后道中见寄》 唐·刘长卿
离群方岁晏,谪宦在天涯。
暮雪同行少,寒潮欲上迟。
海鸥知吏傲,砂鹤见人衰。
只畏生秋草,西归亦未期。