-
121.《拾翠羽》 宋·张孝祥
春入园林,花信总诸迟速。
听鸣禽、稍迁乔木。
夭桃弄色,海棠芬馥。
风雨齐,芳径草心频绿。
禊事才过,相次禁烟追逐。
想千岁、楚人遗俗。
青旗沽酒,各家炊熟。
良夜游明月胜烧花烛。 -
122.《宝鼎现(上元)》 宋·赵长卿
嚣尘尽扫,碧落辉腾,元宵三五。
更漏永、迟迟停鼓。
天上人间当此遇。
正年少、尽香车宝马,次第追随士女。 -
123.《满江红(次杨提刑韵)》 宋·京镗
道骨仙风,合笞凤、鞭鸾归去。
底事为、三峨九顶,等闲留住。
揽辔聊施经济手,凝旒屡出褒嘉语。
算只今、人物更谁归,心如许。 -
124.《浪淘沙(桃花)》 宋·赵师侠
桃萼正芳菲。
初占春时。
蒸霞灿锦望中迷。
斜出繁枝临曲沼,鸾鉴妆迟。
蜂蝶镇相依。
天气融怡。
空教追忆武陵溪。
片片漫随流水去,风暖烟霏。 -
125.《木兰花慢(漳州元夕)》 宋·赵以夫
玉梅吹霁雪,觉和气、满南州。
更连夕晴光,一番小雨,朝霭全收。
人情不知底事,但黄童白叟总追游。
驾海千寻彩岫,涨空万点星球。 -
126.《水龙吟(和吴宪韵,且坚郁孤同游之约)》 宋·李公昴
驿飞稳驾高秋,迎人满目清新景。
秋还有色,芙容照水,晨妆对镜。
雪卷寒芦,字横过雁,渡浮孤艇。
是骚人行处,腔风调月,香满袖、过梅岭。 -
127.《声声慢·寿魏方泉》 宋·吴文英
莺团橙径,鲈跃莼波,重来两过中秋。
酒市渔乡,西风胜似春柔。
宿春去年村墅,看黄云、还委西畴。
凤池去,信吴人有分,借与迟留。 -
128.《贺新郎(题扬州琼花观)》 宋·王奕
试问司花女。
是何年、培植琼葩,分来何谱。
禁苑岂无新雨露,底事刚移不去,偏恋定、鹤城抔土。
却怕杏花生眼觑。 -
129.《贺新郎(题扬州琼花观)》 宋·王奕
试问司花女。
是何年、培植琼葩,分来何谱。
禁苑岂无新雨露,底事刚移不去,偏恋定、鹤城抔土。
却怕杏花生眼觑。 -
130.《玉蝴蝶》 宋·李鼐
望处水寒云绕,倚栏千里,澹荡晴晖。
梦燕门阑,和气喜动帘帏。
舞因重、花明彩凤,歌扇小、香暖金猊。
漏声迟。 -
131.《渔家傲(再过兴国)》 宋·杨泽民
秾李素华曾缟昼。
当年独冠君芳秀。
今日再来眉暗斗。
谁人后。
追思恰似章台柳。
先自病来迟唧溜。
肌肤瘦减宽襟袖。
已是无聊仍断酒。
徘徊久。
者番枉走长亭候。 -
132.《子夜歌(和尚友)》 宋·彭元逊
视春衫、箧中半在,浥浥酒痕花露。
恨桃李、如风过尽,梦里故人成雾。
临颍美人,秦川公子,晚共何人语。
对人家、花草池台,回首故园咫尺,未成归去。 -
133.《声声慢(残梦和儿韵)》 宋·赵功可
情痴倦极,天阔归迟,吟魂无力随风。
月落墙阴,一屏睡睫濛濛。
邯郸平生难记,记花前、犹醉金钟。
留连处,忽一声山外,吹度晴钟。 -
134.《鸳湖曲》 清·吴伟业
鸳鸯湖畔草粘天,二月春深好放船。
柳叶乱飘千尺雨,桃花斜带一溪烟。
烟雨迷离不知处,旧堤却认门前树。
树上流莺三两声,十年此地扁舟住。 -
135.《直溪吏》 清·吴伟业
直溪虽乡村,故是尚书里。
短棹经其门,叫声忽盈耳。
一翁被束缚,苦辞橐如洗。
吏指所居堂,即贫谁信尔。 -
136.《今别离》 清·黄遵宪
别肠转如轮,一刻既万周。
眼见双轮驰,益增中心忧。
古亦有山川,古亦有车舟。
车舟载离别,行止犹自由。 -
137.《离骚》 先秦·屈原
帝高阳之苗裔兮,朕皇考曰伯庸。
摄提贞于孟陬兮,惟庚寅吾以降。
皇览揆余初度兮,肇锡余以嘉名:
名余曰正则兮,字余曰灵均。 -
138.《馈岁/别岁/守岁》 宋·苏轼
岁晚相与馈问为馈岁酒食相邀呼为别岁至除夜达旦不眠为守岁蜀之风俗如是余官于岐下岁暮思归而不可得故为此三诗以寄子由馈岁
农功各已收,岁事得相佐。
为欢恐无及,假物不论货。
山川随出产,贫富称小大。 -
139.《报刘一丈书》 明·宗臣
数千里外,得长者时赐一书,以慰长想,即亦甚幸矣;何至更辱馈遗,则不才益 将何以报焉?书中情意甚殷,即长者之不忘老父,知老父之念长者深也。
至以「上下 相孚,才德称位」语不才,则不才有深感焉。
夫才德不称,固自知之矣;至於不孚之病,则尤不才为甚。
且今之所谓孚者,何哉?日夕策马,候权者之门。 -
140.《九叹》 两汉·刘向
逢纷
伊伯庸之末胄兮,谅皇直之屈原。
云余肇祖于高阳兮,惟楚怀之婵连。
原生受命于贞节兮,鸿永路有嘉名。