-
141.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
142.《东京赋》 两汉·张衡
安处先生于是似不能言,怃然有间,乃莞尔而笑曰:“若客所谓,末学肤受,贵耳而贱目者也!苟有胸而无心,不能节之以礼,宜其陋今而荣古矣!由余以西戎孤臣,而悝缪公于宫室,如之何其以温故知新,研覈是非,近于此惑?”“周姬之末,不能厥政,政用多僻。
始于宫邻,卒于金虎。
嬴氏搏翼,择肉西邑。
是时也,七雄并争,竞相高以奢丽。 -
143.《观棋大吟》 宋·邵雍
人有精游艺,予尝观弈棋。
筭馀知造化,着外见几微。
好胜心无已,争先意不低。
当人尽宾主,对面如蛮夷。 -
144.《杂诗》 两汉·孔融
远送新行客,岁暮乃来归。
入门望爱子,妻妾向人悲。 -
145.《海东青行》 清·乾隆
鸷鸟种不一,海青称俊绝,摩空健翮上层霄,千里下击才一瞥。
当其脱韝始纵时,风力未会迟飞掣,群燕缘扑或坠落,何异淮阴胯下气且折。 -
146.《鸳湖曲》 清·吴伟业
驾鸯湖畔草粘天,二月春深好放船。
柳叶乱飘千尺雨,桃花斜带一路烟。
烟雨迷离不知处,旧堤却认门前树。
树上流莺三两声,十年此地扁舟住。 -
147.《有感》 明·瞿佑
世事年来似弈棋,可堪岁月去如驰。
肉生髀骨英雄老,金尽床头富贵迟。
蹈海莫追天下士,折腰难事里中儿。
可怜满眼新亭泪,对泣无人只自悲。 -
148.《游摄山栖霞寺》 宋·叶清臣
仙峰多灵草,近在东北维。
僧绍昔捨宅,总持尝作碑。
高风一缅邈,废宇亦陵迟。
清泉潄白石,霏雾蒙紫芝。 -
149.《送元晦》 宋·刘珙
翩翩双黄鹤,结巢相因依。
一为天风便,矫翮西北飞。
岁华及晼晚,霜露侵征衣。
此行亦良苦,千里以为期。 -
150.《寿参政》 宋·翁合
凤凰巢定万年枝,陶铸苍生尽未迟。
六丈语言同辈服,二郎官职乃翁知。
味因春茗甘方永,春到寒花淡更奇。
十有三人共千岁,向羊终社更追随。 -
151.《西江月·往事俄惊如梦》 元·钱应庚
往事俄惊如梦,白头追感前时。
半生辛苦为吟诗。
词笔轮君工致。
世变俱成老大,年来更觉衰迟。
通家欲结岁寒期。
未必天工无意。 -
152.《木兰花慢 次高郎中道凝韵》 元·魏初
千古汗青,勋业几人,能是雄杰。
麒麟画像当年,转首许多除折。
前村月底,一壶春酒追随,梅花解软肝肠铁。
万事尽悠悠,只固吾穷节。 -
153.《江城子 寄庐副使处道》 元·张之翰
去年雪里送君时。
马迟迟。
思依依。
及至金陵,还却值君归。 -
154.《沁园春 玄旦日先君冀郡公作此示勉敬跋于后》 元·欧阳龙生
玄子来前,还忆汝,今朝初度时。
是吾家几世,书香阀阅,我翁畴昔,心地坦夷。
宅相伊何,泛红老子,汝母慈仁有儿。
如今恨,倚门人去,和胆为谁。 -
155.《烈女李三行》 元·胡天游
大海何漫漫,千年不能移。
太山自言高,精卫衔石飞。
朝见精卫飞,暮见精卫飞。
吐血填作塸,一旦成路蹊。 -
156.《玄墓山纪游》 明·张灵
玄墓名山久注思,少携闲伴是春时。
隔窗湖水坐不起,塞路梅花行转迟。
清福可教何日领,闲情曾有几人知。
漫收形胜归村馆,梦里烟霞亦自追。 -
157.《栽柏》 明·方孝孺
迂拙乖世用,每蕴无穷思。
取效非目前,远与千载期。
翠柏信良材,成长计功迟。
兹晨劚烟雨,移动盈尺姿。 -
158.《赠邹葆光道士》 宋·曹仙家
罗浮道士真仙子,跃出樊笼求不死。
冰壶皎洁水鉴清,洞然表里无尘滓。
叱咤雷霆发指端,馘邪役鬼篆飞丹。
朝吞露气松窗暖,夜礼星辰玉简寒。 -
159.《天马歌》 宋·何麟瑞
崑崙高哉二千五百馀里,日月相隐避。
黄河发源下有渥洼水,大宛群马饮其澨。
天马下与群马戏,产驹一日可千里。
滴汗化作燕支水,国人缚藁为人置水际。 -
160.《冬夕小斋联句寄梅圣俞》 宋·陆经
寒窗明夜月,散帙耿灯火。
破见裂冰澌,败席荐霜笴。
废书浩长吟,想子实劳我。
清篇追曹刘,苦语侔岛可。