-
301.《同赋梅花十二题·竹外》 宋·王铚
枝上淡烟笼白雪,此君高节助清真。
要知谢女姿容别,林下孤标迥出尘。 -
302.《和李少卿》 宋·张嵲
独见凉蟾欲上时,西园爽气溢清池。
坐欣万顷湖方满,欲举一杯谁与持。
虚阁排云空窈窕,青山绕郭自参差。
气澄象表轮逾迥,光泛高林影骤移。
一岁佳时今骛过,谁家横笛未休吹。
城乌何事翻飞急,不学鹪鹩占一枝。 -
303.《九月十四日登崇山晚归》 宋·张嵲
阳精天际灭,暮色望中生。
岚气侵衣薄,山风堕叶轻。
林空霜月迥,沙白夜江明。
云里相呼雁,翩翩尚远征。 -
304.《行建溪上是晚同宿小桥感怀书事》 宋·张嵲
上庸乱石满微水,建平孤屿横中流。
惊涛穹隆旋云绕,经过亲见客沉舟。
建溪物色两相似,使我恻貯悲西州。
闽中穷腊春欲动,陈荄已见新萌抽。 -
305.《和友人中秋》 宋·张嵲
秋来未省举杯频,却扫空山绝众宾。
寂历平林方陨叶,扶疏丹桂独生香。
天高地迥轮当午,露白星稀夜向晨。
闻道开樽成浪语,不妨聊作独醒人。 -
306.《秋日晚出郡效》 宋·张嵲
暝色生平野,乔林动远风。
虫鸣古道迥,月白戍楼空。
岁月悲欢异,山川今古同。
荒城见摇落,未免泣途穷。 -
307.《雨霁独夜》 宋·张嵲
繁星凝夜气,黑月惟西山。
一室空林迥,逾知天地宽。
叶乾风有韵,石乱水多湍。
独坐澄诸念,忧来信有端。 -
308.《桥廊上作》 宋·张镃
夜半沾衣露气浓,茂林迥岸月髼忪。
无人不道长安住,却似乱山烟翠中。 -
309.《同张以道出游近郊成古诗十六韵》 宋·张镃
今辰天宇佳,风光宛如春。
园庐岂不乐,景熟兴未伸。
与客策蹇驴,城东访幽人。
幽人本非约,意往随清真。 -
310.《尤丈京丈和篇涅对四用前韵为谢》 宋·张镃
江南从识桂花林,岁岁逢秋属意深。
夜气未添承露掌,晓光先上辟寒金。
玉笙殿迥应留月,铁杵岩高不用砧。
争似吾家种流水,拥香亭榭绿沉沉。 -
311.《次游法喜寺韵》 宋·叶茵
招提四百载,不与世劫俱。
松陵拱空觉,柏香祠真如。
时秋兆嫩凉,揖客登其庐。
廓邃碑篆剥,阁迥钟声疏。 -
312.《王监簿南墅新楼落成》 宋·林景熙
玉佩珊珊不可招,眼空尘界等秋毫。
山林贞白三层迥,湖海元龙百尺高。
自笑行藏关气数,肯将歌舞换风骚。
卷帘最爱南山近,坐听松声起碧涛。 -
313.《怀景佺师》 明·张羽
旅宿厌烦喧,爱此僧居静。
莲宇已摧颓,茅斋自清迥。
山光林际来,野色雨中净。
池水不生澜,袈裟坐相映。
累日滞幽寻,绿苔应满径。 -
314.《出郊》 宋·陈杰
飞盖笼晴昼,行厨帐远林。
柳塘风度絮,花迳日移阴。
翠袖穿红迥,清歌绕绿深。
独将衰晚意,危坐数云岑。 -
315.《正月初八日同莫少虚蒲大受王园泛舟各赋二首》 宋·郭印
名园春信来,冷眼思一窥。
吏文巧束缚,颖脱乃不羁。
兴发勇欲往,壮士先登埤。
但得一樽乐,岂论官职卑。 -
316.《合州濮岩》 宋·郭印
背郭二三里,林峦迥出群。
千岩蹲古佛,万木驻寒云。
楼阁侵天际,烟霞谢世纷。
登蜂不忍去,回首日西曛。 -
317.《草饮招表臣才臣彦文道夫》 宋·李处权
愧匪屠门嚼,且无金屈卮。
人生难得醉,我辈不须辞。
山迥云生谷,林空鸟并枝。
前溪天欲雪,为报戴逵知。 -
318.《送悟藏主还姑苏》 宋·释崇岳
玲珑岩畔瞥不瞥,竖起脊梁生铁橛。
无端林下错商量,携手相随入虎穴。
瓮里蓦然失却鳖,个事明明向谁说。
彼时只是此时人,谁知眼里重添屑。 -
319.《东山精舍戏书》 宋·释绍嵩
迥碛沙衔日,荒溪众树分。
行人随旅雁,寻寺入幽云。
远岫林间见,啼莺梦裹闻。
湖山虽不语,心绪已纷纷。 -
320.《小院》 宋·释绍嵩
小院无人夜,楼高月迥明。
偈吟诸祖意,茶试老僧铛。
门掩园林僻,窗虚笔砚轻。
殷勤供一笑,一笑可怜生。