-
1.《寄审知并属彦博三首》 宋·赵蕃
地迥林逃斫,湖深水易平。
邻多为圃住,门有趁虚行。
游钓昔爱此,林庐曾属情。
谁欤二亩乞,已矣一枝营。 -
2.《寄上舍人叔》 唐·李端
车马朝初下,看山忆独寻。
会知逢水尽,且爱入云深。
残雨开斜日,新蝉发迥林。
阮咸虽别巷,遥识此时心。 -
3.《客舍对梅》 宋·陆游
野迥林寒一水傍,密如疏蕊正商量。
半霜半雪相仍白,无蝶无蜂自在香。
月过晓窗移影瘦,风传残角引声长。
还怜客路龙山下,未折一枝先断肠。 -
4.《开州园纵民游乐二首》 宋·蔡襄
节候近清明,游人已踏青。
插花穿戟户,酤酒向旗亭。
日迥林光润,风回海气腥。
未知何处乐,归路已严扃。 -
5.《入峭峡安居溪伐木溪源幽邃林岭相映有奇致焉》 唐·陈子昂
肃徒歌伐木,骛楫漾轻舟。
靡迤随回水,潺湲溯浅流。
烟沙分两岸,露岛夹双洲。
古树连云密,交峰入浪浮。 -
6.《陪幸长宁公主林亭(一作刘宪诗)》 唐·萧至忠
公主林亭地,清晨降玉舆。
画桥飞渡水,仙阁迥临虚。
新晴看蛱蝶,早夏摘芙蕖。
文酒娱游盛,忻叨侍从馀。 -
7.《安宜园林献高使君》 唐·储光羲
直道已三出,幸从江上回。
新居茅茨迥,起见秋云开。
十里次舟楫,二桥交往来。
楚言满邻里,雁叫喧池台。
鱼鳖乐仁政,浮沉亦至哉。
小山宜大隐,要自望蓬莱。 -
8.《题鲜于秋林园》 唐·司空曙
雨后园林好,幽行迥野通。
远山芳草外,流水落花中。
客醉悠悠惯,莺啼处处同。
夕阳自一望,日暮杜陵东。 -
9.《登华岩寺楼望终南山赠林校书兄弟》 唐·孟郊
地脊亚为崖,耸出冥冥中。
楼根插迥云,殿翼翔危空。
前山胎元气,灵异生不穷。
势吞万象高,秀夺五岳雄。
一望俗虑醒,再登仙愿崇。
青莲三居士,昼景真赏同。 -
10.《酬翰林白学士代书一百韵(此后江陵时作)》 唐·元稹
昔岁俱充赋,同年遇有司。
八人称迥拔,两郡滥相知。
逸骥初翻步,鞲鹰暂脱羁。
远途忧地窄,高视觉天卑。 -
11.《岳麓道林寺》 唐·韦蟾
石门迥接苍梧野,愁色阴深二妃寡。
广殿崔嵬万壑间,长廓诘曲千岩下。
静听林飞念佛鸟,细看壁画驮经马。 -
12.《题贾氏林泉》 唐·聂夷中
市朝束名利,林泉系清通。
岂知黄尘内,迥有白云踪。
轻流逗密蓧,直干入宽空。
高吟五君咏,疑对九华峰。 -
13.《金州冬月陪太守游池(一作林下对雪送僧归草堂寺)》 唐·无可
残腊雪纷纷,林间起送君。
苦吟行迥野,投迹向寒云。
绝顶晴多去,幽泉冻不闻。
唯应草堂寺,高枕脱人群。 -
14.《蕙兰芳引(林钟商,俗名歇指调赋藏一家吴郡王画兰)》 宋·吴文英
空翠染云,楚山迥故人南北。
秀骨冷盈盈,清洗九秋涧绿。
奉车旧畹,料未许、千金轻儥。
浅笑还不语,蔓草罗裙一幅。 -
15.《宴琼林(牡丹)》 宋·黄裳
已觉遍韶容,最后有花王,芳信来报。
魏妃天与色,拥姚黄、去赏十洲仙岛。
东君到此,缘费尽、天机亦老。
为娇多,只恐能言笑。 -
16.《宴琼林(牡丹)》 宋·黄裳
已觉遍韶容,最后有花王,芳信来报。
魏妃天与色,拥姚黄、去赏十洲仙岛。
东君到此,缘费尽、天机亦老。
为娇多,只恐能言笑。 -
17.《咏华林书院》 宋·孙何
六阙旌门事若何,诸生常不绝弦歌。
鲤庭共禀诗书训,隐巷齐登俊造科。
宗族有光传孝弟,乡闾元讼化淳和。
芝兰子弟相薰习,金石交朋互切磋。 -
18.《赠东林球侍者》 明·空室禅师
天球卞璧为世瑞,遇贵则贱贱则贵。
形山之宝迥不同,赫然谁敢当头觑。
我笑庐山十八贤,莲漏声中门眼睡。
独有渊明解见机,瞥尔攒眉便归去。
上人亲自山中来,老我不必频频举。
铁牛耕破舌头皮,有口莫吸西江水。 -
19.《登凤林寺钟楼作》 明·蓝智
楼凭青嶂迥,人到上方稀。
古寺愁春雨,疏钟送落晖。
云林孤迹远,法界一尘微。
坐久松风动,飞花落客衣。 -
20.《林泉怡性歌为东晖上人作》 明·香严和尚
伽黎分付参玄人,水边林下颐天真。
须就松间结茅屋,竟无闲事劳精神。
碧草苍苔净如洗,却教何处飞红尘。
占得白云万余亩,山猿野鸟来相亲。