-
41.《奉和圣制同玉真公主过大哥山池题石壁应制》 唐·张说
绿竹初成苑,丹砂欲化金。
乘龙与骖凤,歌吹满山林。
爽气凝情迥,寒光映浦深。
忘忧题此观,为乐赏同心。 -
42.《游化感寺》 唐·王维
翡翠香烟合,琉璃宝地平。
龙宫连栋宇,虎穴傍檐楹。
谷静唯松响,山深无鸟声。
琼峰当户拆,金涧透林明。 -
43.《双笋歌送李回兼呈刘四》 唐·李颀
并抽新笋色渐绿,迥出空林双碧玉。
春风解箨雨润根,一枝半叶清露痕。
为君当面拂云日,孤生四远何足论。
再三抱此怅为别,嵩洛故人与之说。 -
44.《贻阎处士防卜居终南》 唐·储光羲
春风摇杂树,言别还江汜。
坚冰生绿潭,又客三千里。
兆梦唯颜色,悬情乃文史。
涤耳贵清言,披欢迟玉趾。 -
45.《西山》 唐·常建
一身为轻舟,落日西山际。
常随去帆影,远接长天势。
物象归馀清,林峦分夕丽。
亭亭碧流暗,日入孤霞继。 -
46.《南园》 唐·韦应物
清露夏天晓,荒园野气通。
水禽遥泛雪,池莲迥披红。
幽林讵知暑,环舟似不穷。
顿洒尘喧意,长啸满襟风。 -
47.《楼中阅清管》 唐·韦应物
山阳遗韵在,林端横吹惊。
响迥凭高阁,曲怨绕秋城。
淅沥危叶振,萧瑟凉气生。
始遇兹管赏,已怀故园情。 -
48.《早梅》 唐·张谓
一树寒梅白玉条,迥临村路傍溪桥。
(村路 一作:林村)
不知近水花先发,疑是经冬雪未销。 -
49.《西枝村寻置草堂地,夜宿赞公土室二首》 唐·杜甫
出郭眄细岑,披榛得微路。
溪行一流水,曲折方屡渡。
赞公汤休徒,好静心迹素。
昨枉霞上作,盛论岩中趣。 -
50.《青阳峡》 唐·杜甫
塞外苦厌山,南行道弥恶。
冈峦相经亘,云水气参错。
林迥硖角来,天窄壁面削。
溪西五里石,奋怒向我落。 -
51.《秦州杂诗二十首》 唐·杜甫
满目悲生事,因人作远游。
迟回度陇怯,浩荡及关愁。
水落鱼龙夜,山空鸟鼠秋。
西征问烽火,心折此淹留。 -
52.《野望》 唐·杜甫
清秋望不极,迢遰起曾阴。
远水兼天净,孤城隐雾深。
叶稀风更落,山迥日初沉。
独鹤归何晚,昏鸦已满林。 -
53.《喜雨》 唐·杜甫
南国旱无雨,今朝江出云。
入空才漠漠,洒迥已纷纷。
巢燕高飞尽,林花润色分。
晚来声不绝,应得夜深闻。 -
54.《奉和圣制登朝元阁》 唐·钱起
六合纡玄览,重轩启上清。
石林飞栋出,霞顶泰阶平。
拂曙銮舆上,晞阳瑞雪晴。
翠微回日驭,丹巘驻天行。 -
55.《题昭上人房》 唐·皇甫冉
沃州传教后,百衲老空林。
虑尽朝昏磬,禅随坐卧心。
鹤飞湖草迥,门闭野云深。
地与天台接,中峰早晚寻。 -
56.《题昭上人房》 唐·皇甫冉
沃州传教后,百衲老空林。
虑尽朝昏磬,禅随坐卧心。
鹤飞湖草迥,门闭野云深。
地与天台接,中峰早晚寻。 -
57.《喜陆侍御破石埭草寇东峰亭赋诗》 唐·郭澹
介胄鹰扬出,山林蚁聚空。
忽闻飞简报,曾是坐筹功。
迥夜昏氛灭,危亭眺望雄。
茂勋推世上,馀兴寄杯中。
喜色烟霞改,欢忻里巷同。
幸兹尊俎末,饮至又从公。 -
58.《白鹭咏》 唐·李端
迥起来应近,高飞去自遥。
映林同落雪,拂水状翻潮。
犹有幽人兴,相逢到碧霄。 -
59.《送雍郢州》 唐·李端
厌郎思出守,遂领汉东军。
望月逢殷浩,缘江送范云。
城闲烟草遍,浦迥雪林分。
谁伴楼中宿,吟诗估客闻。 -
60.《寒夜闻霜钟》 唐·郑絪
霜钟初应律,寂寂出重林。
拂水宜清听,凌空散迥音。
舂容时未歇,摇曳夜方深。
月下和虚籁,风前间远砧。
净兼寒漏彻,闲畏曙更侵。
遥相千山外,泠泠何处寻。