-
21.《诗美校书郎彭方迥》 宋·黄庄
庐陵间气欧阳公,宗主文脉魁兰宫。
给纪诏来简眷浓,职居馆阁誉望隆。
圣明天子是仁宗,拔贤招俊萃群工。
希文何为去匆匆,谏官不言祗蔽蒙。 -
22.《题湖山立石》 宋·王汉
如碑卓水滨,磊落未名闻。
藓駮琼姿出,蜗行篆字分。
器浑犹抱璞,势迥已凌云。
幸免随金锻,宁忧与玉焚。
螭形徒岌岌,鸟迹欠云云。
若使昌黎见,应擒逐鳄文。 -
23.《池上晚立》 明·徐贲
芳草湛微涟,高柳驻余景。
喧喧林鸟繁,蔼蔼墟烟迥。
幽情卒难惬,因兹立俄顷。 -
24.《菩萨蛮·炊烟一点孤村迥》 宋·赵长卿
炊烟一点孤村迥。
娇容敛尽天容净。
雁字忽横秋。
秋江泻客愁。
银钩空寄恨。
恨满凭谁问。
袖手立西风。
舟行秋色中。 -
25.《八归 庚辰七夕,与卫立礼同用此调》 元·邵亨贞
凉欺羽扇,风生蕲竹,秋意渐满院落。
商声又过梧桐井,还误剖瓜佳会,泛槎仙约。
漫忆中庭儿女夜,几*语、花楼欢乐。
尚认得、织女桥边,半是旧乌鹊。 -
26.《饮马长城窟行》 唐·李世民
塞外悲风切,交河冰已结。
瀚海百重波,阴山千里雪。
迥戍危烽火,层峦引高节。
悠悠卷旆旌,饮马出长城。 -
27.《贻阎处士防卜居终南》 唐·储光羲
春风摇杂树,言别还江汜。
坚冰生绿潭,又客三千里。
兆梦唯颜色,悬情乃文史。
涤耳贵清言,披欢迟玉趾。 -
28.《登广陵栖灵寺塔》 唐·高适
淮南富登临,兹塔信奇最。
直上造云族,凭虚纳天籁。
迥然碧海西,独立飞鸟外。
始知高兴尽,适与赏心会。 -
29.《严公仲夏枉驾草堂,兼携酒馔(得寒字)》 唐·杜甫
竹里行厨洗玉盘,花边立马簇金鞍。
非关使者征求急,自识将军礼数宽。
百年地辟柴门迥,五月江深草阁寒。
看弄渔舟移白日,老农何有罄交欢。 -
30.《赠邻家老将》 唐·杨巨源
白首羽林郎,丁年戍朔方。
阴天瞻碛落,秋日渡辽阳。
大漠寒山黑,孤城夜月黄。
十年依蓐食,万里带金疮。 -
31.《五言述德抒情诗一首四十韵献上杜七兄仆射相公(杜悰)》 唐·李商隐
帝作黄金阙,仙开白玉京。
有人扶太极,惟岳降元精。
耿贾官勋大,荀陈地望清。
旂常悬祖德,甲令著嘉声。 -
32.《行次西郊作一百韵》 唐·李商隐
蛇年建午月,我自梁还秦。
南下大散关,北济渭之滨。
草木半舒坼,不类冰雪晨。
又若夏苦热,燋卷无芳津。 -
33.《牡丹四首》 唐·薛能
异色禀陶甄,常疑主者偏。
众芳殊不类,一笑独奢妍。
颗折羞含懒,丛虚隐陷圆。
亚心堆胜被,美色艳于莲。 -
34.《五原书事》 唐·许棠
西出黄云外,东怀白浪遥。
星河愁立夜,雷电独行朝。
碛迥人防寇,天空雁避雕。
如何非战卒,弓剑不离腰。 -
35.《银州北书事》 唐·许棠
南辞采石远,北背乞银深。
碛路虽多险,江人不废吟。
雕依孤堠立,鸥向迥沙沈。
因共边人熟,行行起战心。 -
36.《登凌歊台》 唐·许棠
平芜望已极,况复倚凌歊.江截吴山断,天临楚泽遥。
云帆高出树,水市迥分桥。
立久斜阳尽,无言似寂寥。 -
37.《送宣武从事越中按狱》 唐·陆龟蒙
晓看呈使范,知欲敕星轺。
水国难驱传,山城便倚桡。
秉筹先独立,持法称高标。
旌旆临危堞,金丝发丽谯。 -
38.《岛树》 唐·陆龟蒙
波涛漱苦盘根浅,风雨飘多著叶迟。
迥出孤烟残照里,鹭鹚相对立高枝。 -
39.《涔阳渡》 唐·司空图
楚田人立带残晖,驿迥村幽客路微。
两岸芦花正萧飒,渚烟深处白牛归。 -
40.《晓角》 唐·方干
画角吹残月,寒声发戍楼。
立霜嘶马怨,攒碛泣兵愁。
燕雁鸣云畔,胡风冷草头。
罢闻三会后,天迥晓星流。