-
61.《水龙吟(白莲)》 宋·王沂孙
淡妆不扫蛾眉,为谁伫立羞明镜。
真妃解语,西施净洗,娉婷顾影。
薄露初匀,纤尘不染,移根玉井。
想飘然一叶,飕飕短发,中流卧、浮烟艇。 -
62.《婆罗门引·暮霞照水》 宋·赵昂
暮霞照水,水边无数木芙蓉。
晓来露湿轻红。
十里锦丝步障,日转影重重。
向楚天空迥,人立西风。 -
63.《齐天乐(元夕)》 宋·翁孟寅
红香十里铜驼梦,如今旧游重省。
节序飘零,欢娱老大,慵立灯光蟾影。
伤心对景。
怕回首东风,雨晴难准。 -
64.《徵招(和焕甫秋声·君有远游之兴,为首行路难以感之)》 宋·彭元逊
人间无欠秋风处,偏到霜痕月杪。
风雨船篷,日夜风波未了。
忽潮生海立,又天阔、江清欲晓。
孤迥幽深,激扬悲壮,浮沈浩渺。 -
65.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
66.《过小孤山大孤山》 宋·陆游
八月一日,过烽火矶。
南朝自武昌至京口,列置烽燧,此山当是其一也。
自舟中望山,突兀而已。
及抛江过其下,嵌岩窦穴,怪奇万状,色泽莹润,亦与它石迥异。 -
67.《登凌歊台》 唐·许棠
平芜望已极,况复倚凌歊。
江截吴山断,天临楚泽遥。
云帆高出树,水市迥分桥。
立久斜阳尽,无言似寂寥。 -
68.《清凉纪游:入山》 清·雍正
清凉境界梵王宫,碧染芙蓉耸昊穹。
万古云封五顶寺,千株松纳四时风。
盘迥鸟道珠幡里,缭绕炉烟画障中。
石立俨然如接引,疑逢青髻化身童。 -
69.《游日山》 宋·郭三益
洗光朝日上旋旋,瑞色分临此地先。
门迥帆收江市密,山深龙卧海潭圆。
静然柏子听幽偈,閒立苔痕问小禅。
莫讶潮平归渡晚,斯游有意已三年。 -
70.《秀川馆联句》 宋·黄介
江声床摇寒,山购窗拗绿。
归舟著沙边,客梦绕乡曲。
簪盍豁秋悲,筵开从夜卜。
黄花散疎篱,苍竹围破屋。 -
71.《仙都山》 宋·刘参
古帝此登仙,霓旌不复还。
孤标苍岭外,屹立紫烟间。
上下形端柱,周回影转环。
根疑连海峤,顶欲突天关。 -
72.《别荆州诸友》 宋·吕殊
荆州三度别,此别犹酸冷。
蒹葭逐岸靡,烟雨隔林迥。
去棹行且留,离觞醉还醒。
缅怀荆州士,秸立霜毛整。 -
73.《次袁尚书巫山十二峰二十五韵》 宋·钱鍪
文昌仙伯天人姿,爱山寻胜如书痴。
忽摩台符历参井,麾幢泝峡春迟迟。
山林川后总效职,万壑千岩俱献奇。
就中巫山绝雄胜,插天紫翠相参差。 -
74.《偈颂九十三首》 宋·释梵琮
孤迥迥一尘不立,清寥寥目断千峰。
白云片片,流水重重。
蓦忽和盘掇转,却要唤西作东。
生铁团上,迸开罅缝。 -
75.《偈颂一百五十首》 宋·释心月
一九二九,百拙千丑。
昨日今朝,地迥天寥。
少林门下客,立处雪齐腰,千载令人恨不消。 -
76.《越问·良牧》 宋·孙因
自大驾之西幸兮,府遂为於近藩。
赐行殿为府治兮,暨泽牧之惟艰。
张毗陵首当是选兮,实股肱之旧弼。
仍土阶之素规兮,因旧宇以为安。 -
77.《秀川馆联句》 宋·许子绍
江声床摇寒,山购窗拗绿。
归舟著沙边,客梦绕乡曲。
簪盍豁秋悲,筵开从夜卜。
黄花散疎篱,苍竹围破屋。 -
78.《成都书事百韵》 宋·薛田
混茫丕变造西阡,物象熙熙被一川。
易觉锦城销白日,难歌蜀道上青天。
云敷牧野耕桑雨,柳拂旗亭市井烟。
院锁玉溪留好景,坊题金马促繁弦。 -
79.《庐州诗》 宋·张祁
平湖阻城南,长淮带城西。
壮哉金斗势,吴人筑合肥。
曹瞒狼顾地,苻秦又颠挤。
六飞驻吴会,重兵镇边陲。 -
80.《秋兴》 宋·章康
有客凋双鬓,吟秋费几诗。
天高鸟去疾,云薄雨来迟。
日落山川迥,风回草木悲。
追寻十年事,伫立独多时。