-
1.《里有蒋生者颇志于学迫于贫困吾叔德先见而怜》 宋·吴芾
君不见昔日泰山孙先生,蹭蹬穷途道未行。
读书有志破万卷,置锥无地可躬耕。
高堂亲老仰甘旨,未免道路长营营。
睢阳客舍一再过,牢落谁人如姓名。 -
2.《于令仪诲人》 宋·王辟之
曹州于令仪者,市井人也,长厚不忤物,晚年家颇丰富。
一夕,盗入其室,诸子擒之,乃邻子也。
令仪曰:“汝素寡悔,何苦而为盗邪?”曰:“迫于贫耳!”问其所欲,曰:“得十千足以衣食。
”如其欲与之。 -
3.《柳毅传》 唐·李朝威
仪凤中,有儒生柳毅者,应举下第,将还湘滨。
念乡人有客于泾阳者,遂往告别。
至六七里,鸟起马惊,疾逸道左。
又六七里,乃止。 -
4.《涉淮泝清迫于冰涸舟次下邳先寄彭门赵侍御二》 宋·宋庠
病骨忧南土,孤怀念北迁。
欣承紫泥诏,且向汶阳田。
夜雪淮冰合,朝暾海气鲜。
风波虽缭绕,自有故交怜。 -
5.《涉淮泝清迫于冰涸舟次下邳先寄彭门赵侍御二》 宋·宋庠
此地淮壖极,连樯北转初。
风烟寒背楚,陂泽远通徐。
葆髮惊秋外,葵心恋阙馀。
不忧芳岁晚,松柏自扶疏。 -
6.《鲁墟行》 宋·苏泂
今兹水用事,檐雨四十日。
祷祈遍群望,鱼解入家宅。
小民例煎迫,在在绝粒食。
圣人制邦国,休养觊生活。 -
7.《自在》 唐·白居易
杲杲冬日光,明暖真可爱。
移榻向阳坐,拥裘仍解带。
小奴捶我足,小婢搔我背。
自问我为谁,胡然独安泰。 -
8.《感怀(十四首)》 明·杨基
一女不得织,三人叹无衣。
一夫不暇耕,八口皆啼饥。
饥寒迫于身,谁能不为非。
西伯善养老,仁人为己归。
霜寒草木落,禽鸟相背飞。
民心亦何求,在于得所依。
此理勿暂失,君子慎其微。
¤ -
9.《青玉案》 宋·黄公度
之。
及泉幕任满,始以故事召赴行在,公虽知非当路意,而迫于君命,不敢俟驾,故寓意此词。
道过分水岭,复题诗云:“谁知不作多时别。
”又题崇安驿诗云:“睡美生习晓色催。 -
10.《古意十四首》 宋·章云心
逝川常东流,白日易西没。
悠悠天地间,二物何飘忽。
促迫于生人,绿鬓成华发。
昧者不自知,终朝常汩汩。
利欲沈厥身,其本已先蹷。
孰若缮真性,以自固灵骨。 -
11.《寄龙井辩才法三绝〈并叙〉》 宋·苏辙
辙自绩溪蒙恩召还,将自宣城沿大江以归。
家兄子瞻以书告曰:“不如道歙溪,过钱塘,一观老兄遗迹。
”辙用其言。
既至吴中,迫于水涸,不能久留。 -
12.《喜于广陵拜觐家兄奉送发还池州》 唐·韦应物
青青连枝树,苒苒久别离。
客游广陵中,俱到若有期。
俯仰叙存殁,哀肠发酸悲。
收情且为欢,累日不知饥。 -
13.《荐士(荐孟郊于郑馀庆也)》 唐·韩愈
周诗三百篇,雅丽理训诰。
曾经圣人手,议论安敢到。
五言出汉时,苏李首更号。
东都渐瀰漫,派别百川导。 -
14.《驹支不屈于晋》 先秦·左丘明
会于向,将执戎子驹支。
范宣子亲数诸朝。
曰:“来,姜戎氏。
昔秦人迫逐乃祖吾离于瓜州,乃祖吾离被苫盖,蒙荆棘,以来归我先君。 -
15.《拜于湖张状元墓留题》 宋·朱旷
瘦马踏乱山,盘折度村坞。
处处花柳明,耕锄遍垅亩。
麦苗见肤寸,拳屈方出土。
乃知去夏旱,布种坐迟暮。 -
16.《于岩石上眺东西两湖》 明·皇甫冲
旭践山中蹊,午憩岩上石。
云移石欲堕,雨霁蹊犹湿。
倚策眺两湖,波光焕相袭。
东若既纡青,西蘅亦凝碧。 -
17.《元祐六年六月自杭州召还汶公馆我于东堂阅旧》 宋·苏轼
半熟黄粱日未斜,玉堂阴合手栽花。
却寻三十年前味,未饭钟时已饭茶。
梦觉还惊屟响廊,故人来炷影前香。
鬓发白尽成何事,一帖空存老遂良。 -
18.《拟古六首上鲜于大夫子骏其二东城高且长》 宋·晁补之
东城高且长,下瞰阡与陌。
谷风丽百草,春华纷已白。
良时忽如此,驰景一何逼。
喟彼饭牛诗,终年守寒厄。 -
19.《和鲜于子骏益昌官舍八咏 巽堂》 宋·苏辙
山前三秦道,车马不遑息。
日出红尘生,不见青山色。
峰峦未尝改,往意自奔迫。
谁言幽堂居,近在使者宅。 -
20.《和鲜于子骏益昌官舍八咏其四巽堂》 宋·苏辙
山前三秦道,车马不遑息。
日出红尘生,不见青山色。
峰峦未尝改,往意自奔迫。
谁言幽堂居,近在使者宅。