-
1.《九叹》 两汉·刘向
逢纷
伊伯庸之末胄兮,谅皇直之屈原。
云余肇祖于高阳兮,惟楚怀之婵连。
原生受命于贞节兮,鸿永路有嘉名。 -
2.《古意》 宋·董嗣杲
山中有流泉,洗耳今无人。
树队互蒙密,鸟语交昏晨。
谁能观大运,达此秋与春。
生意自尔蕃,叶叶分光新。 -
3.《春近》 宋·王铚
山色银屏晓,溪梅玉镜春。
东风露消息,万物有精神。
索漠贫游世,龙钟老迫身。
欲浮沧海去,风浪阔无津。 -
4.《和子由次王巩韵如囊之句可为一噱?此诗为子》 宋·苏轼
平生未省为人忙,贫贱安闲气味长。
粗免趋时头似葆,稍能忍事腹如囊。
简书见迫身今老,樽酒闻呼首一昂。
欲挹天河聊自洗,尘埃满面鬓眉黄。 -
5.《次韵王巩自咏》 宋·苏辙
平生未省为人忙,贫贱安闲气味长。
粗免趋时头似葆,稍能忍事腹如囊。
简书见迫身今老,樽酒闻呼首一昂。
欲挽天河聊自洗,尘埃满面鬓眉黄。 -
6.《三叠》 宋·仇远
饱吃芹宫饭,饥寒未迫身。
公侯方重老,妻子莫忧仇。
踪迹新丰客,心期画邑人。
皇荂歌一曲,聊以和阳春。 -
7.《杂兴又此身漂荡等流槎,》 宋·陆游
陋巷无心长草莱,柴门偶自不曾开。
余龄渐迫诸孙长,徂岁将穷积雪来。
旦欲燎衣无宿烬,暮思赬颊但空罍。
孰知自有忘忧处,遶坐新书正作堆。 -
8.《迫晚风雪出省咏张公达红梅之句》 宋·郑獬
雪花障路飞,飘湿红杏鞯。
归马碧蹄疾,踏破白玉田。
揽辔独长想,物境真可怜。
朝绂未挂身,豪逸倚少年。 -
9.《送贾三北游》 唐·刘长卿
贾生未达犹窘迫,身驰匹马邯郸陌。
片云郊外遥送人,斗酒城边暮留客。
顾予他日仰时髦,不堪此别相思劳。 -
10.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
11.《颍阳别元丹丘之淮阳》 唐·李白
吾将元夫子,异姓为天伦。
本无轩裳契,素以烟霞亲。
尝恨迫世网,铭意俱未伸。
松柏虽寒苦,羞逐桃李春。 -
12.《白水县崔少府十九翁高斋三十韵》 唐·杜甫
客从南县来,浩荡无与适。
旅食白日长,况当朱炎赫。
高斋坐林杪,信宿游衍阒。
清晨陪跻攀,傲睨俯峭壁。 -
13.《大云寺赞公房四首》 唐·杜甫
心在水精域,衣沾春雨时。
洞门尽徐步,深院果幽期。
到扉开复闭,撞钟斋及兹。
醍醐长发性,饮食过扶衰。 -
14.《新婚别》 唐·杜甫
兔丝附蓬麻,引蔓故不长。
嫁女与征夫,不如弃路旁。
结发为君妻,席不暖君床。
暮婚晨告别,无乃太匆忙。 -
15.《郑典设自施州归》 唐·杜甫
吾怜荥阳秀,冒暑初有适。
名贤慎所出,不肯妄行役。
旅兹殊俗远,竟以屡空迫。
南谒裴施州,气合无险僻。 -
16.《催宗文树鸡栅》 唐·杜甫
吾衰怯行迈,旅次展崩迫。
愈风传乌鸡,秋卵方漫吃。
自春生成者,随母向百翮。
驱趁制不禁,喧呼山腰宅。 -
17.《咏怀二首》 唐·杜甫
人生贵是男,丈夫重天机。
未达善一身,得志行所为。
嗟余竟轗轲,将老逢艰危。
胡雏逼神器,逆节同所归。 -
18.《上水遣怀》 唐·杜甫
我衰太平时,身病戎马后。
蹭蹬多拙为,安得不皓首。
驱驰四海内,童稚日糊口。
但遇新少年,少逢旧亲友。 -
19.《舟中苦热遣怀,奉呈阳中丞通简台省诸公》 唐·杜甫
愧为湖外客,看此戎马乱。
中夜混黎氓,脱身亦奔窜。
平生方寸心,反掌帐下难。
呜呼杀贤良,不叱白刃散。 -
20.《大历三年春白帝城放船出瞿塘峡久居夔府将适…凡四十韵》 唐·杜甫
老向巴人里,今辞楚塞隅。
入舟翻不乐,解缆独长吁。
窄转深啼狖,虚随乱浴凫。
石苔凌几杖,空翠扑肌肤。