-
181.《同王浚贤良赋龟得升字》 宋·王安石
世传一尾龟百龄,此龟逮见隋唐兴。
虽然天幸免焦灼,想屡缩颈愁严凝。
前年赴满不量力,欲替鳌负三崚嶒。
番禺使君邂逅见,知困簸荡因嗟矜。 -
182.《书幸》 宋·陆游
富贵不可为,祸机发须臾,贫贱不可为,饥寒死路衢。
我亦贫贱者,死期幸少纾。
春雨两耕犊,西畴破烟芜;秋风一钓舟,南浦宿菰蒲。
辛勤异退之,亦复有屋庐。
堂北凿明窗,可以陈琴书。
文章不传世,自适亦有余。 -
183.《白沟河》 宋·文天祥
昔时张叔夜,统兵赴勤王。
东都一不守,羸马迁龙荒。
适过白沟河,裂眦须欲张。
绝粒不遄死,仰天扼其吭。 -
184.《悼往》 宋·黄庭坚
西风悲兮败叶索索,照陈根兮秋日将落。
彷佛兮梦与神遇,顾瞻九泉兮岂其可作。
俄有悲乎之羽虫兮,自伤时去物改,拥旧柯而孤吟。
四郊莽苍声断裂兮,久而不胜其叹音。 -
185.《苦寒行》 宋·司马光
穷冬北上太行岭,霰雪纠结风峥嵘。
熊潜豹伏飞鸟绝,一径仅可通人行。
僮饥马羸石磴滑,战栗流汗皆成冰。
妻愁儿号强相逐,万险历尽方到并。 -
186.《同子难题和乐亭》 宋·司马光
春禽哢晴朝,秋虫吟雨夕。
风和振兰芳,露寒滋菊色。
万物苟得所,随时各有适。
矧伊人最灵,胡为长戚戚。 -
187.《和王介甫烘虱》 宋·司马光
天生万物名品夥,嗟尔为生至幺麽。
依人自活反食人,性喜伏藏便垢涴。
晨朝生了暮生孙,不日蕃滋逾万个。
透疏缘隙巧剧端,通夕爬搔不能卧。 -
188.《次韵子瞻减降诸县囚徒事毕登览》 宋·苏辙
山川足清旷,阛阓巧拘囚。
安得纤阿御,同为穆满游。
遥知因涣汗,远出散幽忧。
原隰繁分绣,村墟尽小侯。 -
189.《赠曾桑中弹琴》 宋·王之道
春寒沍连冬,春雪深数尺。
千门拥琼瑰,跬步燕越隔。
朝来有情意,淡日透云隙。
殷勤贵公子,访我跨龙脊。 -
190.《次韵臧秀才读苏集》 宋·陈造
自我得苏集,玩阅几忘年。
汲甘乏修绠,适远疲短牵。
取一九不随,望若终茫然。
子齿始半我,用志超我先。 -
191.《读师文和郡侯喜雨诗次其韵》 宋·陈造
涛波襄陵尚霖雨,龙伯不省田家苦。
官中出镪瘗流尸,内地之民无宅土。
京邑本根枝外邦,渠侬枵虚闯官仓。
流亡可饱骨可肉,县官仁爱吏慈祥。 -
192.《和王夷仲咏施粥》 宋·吴芾
伊昔岂无旱,赫日流金石。
伊昔岂无水,巨浸连天白。
未若去岁风,飘忽几终夕。
时方属新秋,稻子半黄赤。 -
193.《寿安抚伯父》 宋·楼钥
东楼德泽流无穷,我公挺生庆所钟。
琼枝玉树莹精彩,迥然不堕风尘中。
少年慷慨吐虹气,文词元不减侪辈。
胸中妙蕴经纶才,剸剧裁繁特余事。 -
194.《昼寝正酣以二十韵诗来亟为次韵》 宋·楼钥
老氏正求知我希,吾今老矣更何之。
极知仕宦皆由命,纵有功名已过时。
览镜形容宁复我,还乡交友定从谁。
慈亲多幸方难老,家舅尤欣未觉衰。 -
195.《送程正翁解官归徽州》 宋·廖行之
夫君貌瘠中甚腴,万卷抑塞蟠胸书。
文章有神贵有骨,小住金马论石渠。
青云可上不自喜,却下枳棘如栖梧。
勾稽五载信留滞,澹泊一意忘奔趋。 -
196.《多胜亭》 宋·程公许
昌称文章续洒汉,只合彯缨侍香案。
帝遗骑麟下大荒,肯为吾州一笑粲。
至今千里被膏沐,犹自{上雨下矞}云余绚灿。
后二百年来祖侯,不以左官兴寤欢。 -
197.《重阳陪诸乡丈游水乐洞过风篁岭龙井张饮观雨》 宋·程公许
凛秋天气佳,令节天赐沐。
客居意莫展,胜赏诺已宿。
风澹湖不波,雾敛山更簇。
画舫厌嚣喧,笋舆恣追逐。 -
198.《书怀》 宋·苏泂
出门莽莽无所适,青草门前少行客。
读书妄意学周孔,行年三十头雪白。
朝廷伏闻治清静,贱子何忧官得失。
平生志气渺江海,前日诗名漫梁益。 -
199.《奉寄子高卢兄五十韵》 宋·苏泂
君才如骕驦,道里未可量。
读书患脉络,如海东赴洋。
五年隔异县,信若参与商。
昨者戒车马,故意改未尝。 -
200.《式贤和杜夔府百韵过余秋崖下大篇舂容笔力乃》 宋·方岳
林壑黄昏外,衡门紫翠边。
火耕今已老,云卧几何年。
棋敛将残局,篙回兴尽船。
画麟真已矣,骑犊适悠然。