-
221.《对花》 宋·黄庶
诗昔甫白在,造化困刀尺。
我生几年后,浪自镌顽石。
对花虽把笔,好句恨莫得。
耒阳与采石,孤坟没荆棘。 -
222.《寄友》 宋·邓牧
我在越,君在吴,驰书邀我游西湖。
我还吴,君适越,遥隔三江共明月。 -
223.《节假之中风气又作仅将伏枕固难登门更献五章》 宋·李至
出门何所适,门外雪如花。
不是居兰省,应须在酒家。
炉灰香爆栗,庭叶碎烹茶。
欲访山阴戴,孤舟去路赊。 -
224.《索笑图诗》 宋·马先觉
封侯无骨登淩烟,食肉无相当万钱。
君看檐下偃蹇者,如何头上著貂蝉。
雅宜置之一丘壑,了此三生梅竹缘。
云岩霜落月照水,有美玉树临风前。 -
225.《赠金仁山》 宋·唐良骥
命有穷时道不穷,命穷何处更求通。
此生未老应须学,万事由来要适中。
物欲尽时心始旷,天真动处气初融。
百般佳处难形状,自与常人迥不同。 -
226.《临封杂咏》 宋·田开
我爱临封好,江楼四望遥。
宾朋须共赏,风月故相邀。
清兴拚成癖,诗狂不碍条。
谩劳争自洁,适意乐偏饶。 -
227.《九日喜家人寄书至秉常相过问慰与之共饮至醉》 明·郭登
逐客世多违,浮生自堪悼。
尘容绝媚妩,褊性复昏髦。
读书虽不多,力学苦欲到。
矜愚何足计,见善诚所好。 -
228.《自军庄寻滴水岩下作》 明·黄辉
老龙攫天来,神工郁随从。
振鬛生群峦,触颔尽虚空。
有地皆天行,是石作水用。
小龙引双须,顾盼左右纵。 -
229.《寓怀(二首)》 明·罗周
为山在终蕢,凿井须及泉。
弱龄昧所适,中道遂弃捐。
穷庐耻衰朽,肝肠日忧煎。
我思古达人,亦以文辞宣。
不聆南山歌,谁知宁戚贤。
¤ -
230.《寄章允载兼柬项思复》 明·宋璲
忆昔到京畿,与子寓官廨。
一见即相欢,不翅旧交快。
维时困道涂,驱车久行迈。
忽逢弛担初,欣若身脱械。 -
231.《题半塘寺润公房顾叔明所画松壁》 明·孙宁
顾君叔明善写松,妙趣直与韦偃同。
片缣幅纸不易得,人争一睹清双瞳。
玉岩上人即粲可,早跻十地成全功。
禅房素壁耀霜雪,绘画未许来庸工。 -
232.《七月八日同季高渡北东归述怀分得龛字》 明·王祎
蚤年志湖海,嘉遁非所甘。
驱车燕赵北,弭节吴越南。
季子夸远适,虞卿劳负儋。
谓将风翮翔,讵能辙鳞淹。 -
233.《东坡八首》 宋·苏轼
荒田虽浪莽,高庳各有适。
下隰种粳稌,东原莳枣栗。
江南有蜀士,桑果已许乞。
好竹不难栽,但恐鞭横逸。
仍须卜佳处,规以安我室。
家僮烧枯草,走报暗井出。
一饱未敢期,瓢饮已可必。 -
234.《正辅既见和复次前韵慰鼓盆劝学佛》 宋·苏轼
稚川真长生,少従郑公游。
孝章偶不死,免为文举忧。
馀龄会有适,独往岂相攸。
由来警露鹤,不羡撮蚤。 -
235.《游土山示蔡天启秘校》 宋·王安石
定林瞰土山,近乃在眉睫。
谁谓秦淮广,正可藏一艓。
朝予欲独往,扶惫强登涉。
蔡侯闻之喜,喜色见两颊。 -
236.《种竹叹·向在成都,种竹满西园,偶苦寒疾朅》 宋·范成大
宣华种万竿,寒疾适相值。
玉麟种千竿,偶复须药饵。
僮奴狃今昨,竞道竹相祟。
如将圣作狂,似以儒为戏。 -
237.《自警》 宋·秦观
古人去後音容寂,何处茫茫寻旧迹。
君看草遍北邙山,骼骴犹来丘垄积。
那堪此地日黄昏,长途万里伤行客。
只知恩爱动伤情,岂悟区区头已白。 -
238.《饮酒》 宋·陆游
陆生学道欠力量,胸次未能和盎盎。
百年自笑足悲欢,万事聊须付酣畅。
有时堆阜起峥嵘,大呼索酒浇使平。
世间岂无道师与禅老,不如闭门参麴生。 -
239.《思归》 宋·陆游
平生无宦情,方外久浪迹。
往来梁益间,一笑颇自得。
花穠锦城酒,月白瞿唐笛,咿哑下江橹,跌宕登山屐。
巴东烟雨秋,渭上风雪夕,至今客枕梦,万里不能尺。 -
240.《十二月十一日视筑堤》 宋·陆游
江水来自蛮夷中,五月六月声摩空。
巨鱼穹龟牙须雄,欲取闤市为龙宫。
横堤百丈卧霁虹,始谁筑此东平公。
今年乐哉适岁丰,吏不相倚勇赴功。