-
1.《初晴》 宋·方回
雨与花无怨,何其气候乖。
寒於春不便,晴以晚为佳。
帆落北风舫,窗明西日斋。
意行适邻圃,可免污吾鞋。 -
2.《奉和送金城公主适西蕃应制》 唐·苏颋
帝女出天津,和戎转罽轮。
川经断肠望,地与析支邻。
奏曲风嘶马,衔悲月伴人。
旋知偃兵革,长是汉家亲。 -
3.《奉和袭美所居首夏水木尤清,适然有作次韵》 唐·陆龟蒙
柿阴成列药花空,却忆桐江下钓筒。
亦以鱼虾供熟鹭,近缘樱笋识邻翁。
闲分酒剂多还少,自记书签白间红。
更爱夜来风月好,转思玄度对支公。 -
4.《闲适》 宋·陆游
闭门万事不相关,饱受人间一味闲。
琴荐涧生识雨至,衣篝香冷叹春残。
早曾寄傲风烟表,晚尚锺情水石间。
小市酒旗能唤客,试寻邻曲共幵颜。 -
5.《闲适》 宋·陆游
饮酒不至狂,对客不至疲,读书以自娱,不强所不知。
一窗袖手坐,往往昼漏移,初非能养生,简事颇似之。
四时俱可喜,最好新秋时,柴门傍野水,邻叟闲相期。 -
6.《戏咏闲适》 宋·陆游
暮秋风雨暗江津,不下书堂已过旬。
鹦鹉笼寒晨自诉,狸奴毡暖夜相亲。
典衣旋买修琴料,叩户时闻请药人。
说与乡邻当贺我,死前长作自由身。 -
7.《戏咏闲适》 宋·陆游
涉世心知百不能,闭门嬾出病相仍。
箪瓢味美如烹鼎,邻曲人淳近结绳。
半颗鸦残墙外杏,一枯鹊袅涧边藤。
萧然扫尽弹冠兴,敢为诗情望武陵 -
8.《秋来益觉顽健时一出游意中甚适杂赋五字》 宋·陆游
何许是吾庐?南临古镜湖。
园林垂橘柚,门巷落楸梧。
床稳龟无息,巢新鹤有雏。
邻翁殊耐久,有酒即相呼。 -
9.《过夷陵适值祈雪与叶使君清饮谈括苍旧游既行》 宋·陆游
巴楚夷陵酒最醇,使君风味更清真。
少年恨不从豪饮,薄宦那知托近邻。
本拟笙歌娱病客,却催雨雪恼行人。
朝来冻手题诗寄,莫笑欹斜字不匀。 -
10.《自咏闲适》 宋·陆游
残年邻曲幸相依,真似辽天老鹤归。
荷浦未疏鱼正美,豆畦欲暗雉初肥。
款门路近时看竹,送酒人多不典衣。
最喜夕阳闲望处,数家垣屋锁烟霏。 -
11.《寄陈适用》 宋·黄庭坚
日月如惊鸿,归燕不及社。
清明气妍暖,亹亹向朱夏。
轻衣颇宜人,裘褐就椸架。
已非红紫时,春事归桑柘。 -
12.《走答明略适尧民来相约奉谒故篇未及之》 宋·黄庭坚
君不见生不愿为牛後,宁为鸡口。
吾闻向来得道人,终古不忒如维斗。
希价咸阳诸少年,可推令往挽令还。
俗学风波能自拔,我识廖侯眉宇间。 -
13.《次韵和邻几九月五夜直》 宋·司马光
群驺布路歆,瘦马解鞍回。
雨阕虫声乐,秋深菊意催。
图书纷自适,僚友邈谁陪。
何以销寒夜,残醪不满杯。 -
14.《和钱适德循寓怀二首》 宋·贺铸
悠悠北山云,苒苒东门草。
纷吾起故居,与尔即远道。
巅崖博锱铢,得不偿所耗。
寄语邻墙翁,岁晚从吾好。 -
15.《江邻几学士寄酥梨》 宋·梅尧臣
兴平烹琼乳,咸阳摘冰枝。
秦女点山日,张公开谷时。
刻破玉浆壶,泛融金酒卮。
适从关中寄,不见博士卑。 -
16.《赠浦城陈贡士适》 宋·刘克庄
闻与先师是切邻,束书无定橐装贫。
不辞远道长为客,未有荒山可掩亲。
石椁悬知非尔力,麦舟今岂乏斯人。
吾闻葬礼随丰俭,布被珠襦到底均。 -
17.《次韵王适东轩即事三首》 宋·苏辙
新竹依墙未出寻,墙东桃李却成林。
池塘草长初饶梦,村落莺啼瞧心。
江满船头朝欲转,泥融屐齿莫尤深。
闭门怜子成书癖,试买村醪相伴斟。 -
18.《次韵王适东轩即事三首》 宋·苏辙
眼看东邻五亩花,茅檐竹户野人家。
过墙每欲随飞蝶,归舍谁怜已莫鸦。
幽客偶来成晚饭,野僧何日寄新茶。
三年气味长如此,归计迟迟也自嘉。 -
19.《同邻几避暑景德》 宋·韩维
脩廊环无端,华殿鸟斯革。
石鲸窥广庭,金像飞半壁。
高槐十丈馀,凉叶散檐隙。
兹游得我所,烈日徒自赤。 -
20.《答江邻几》 宋·韩维
君虽宦游者,间适意有馀。
平居对樽酒,口诵离骚书。
援琴写其声,世事皆蔑如。
不知万乘相,可易此乐无。