-
21.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
22.《青玉案》 宋·李祁
绿琐窗纱明月透。
正清梦、莺啼柳。
碧井银瓶鸣玉甃。
翔鸾妆样,粲花衫绣。
分付春风手。
喜入秋波娇欲溜。
脉脉青山两眉秀。
玉枕春寒郎知否。
归来留取,御香襟袖。
同饮酴醿酒。 -
23.《瑞鹤仙(残秋有感)》 宋·赵长卿
败荷擎沼面,红叶舞林梢,光阴何速。
碧天静如水,金风透帘幕,露清蝉伏。
追思往事,念当年、悲伤宋玉。
渐危楼向晚,魂销处、倚遍阑干曲。 -
24.《过秦楼(避暑次B634云韵)》 宋·周密
绀玉波宽,碧云亭小,苒苒水枫香细。
鱼牵翠带,燕掠红衣,雨急万荷喧睡。
临槛自采瑶房,铅粉沾襟,雪丝萦指。
喜嘶蝉树远,盟鸥乡近,镜奁光里。 -
25.《贺新郎·春情》 宋·李玉
篆缕销金鼎。
醉沉沉、庭阴转午,画堂人静。
芳草王孙知何处,惟有杨花糁径。
渐玉枕、腾腾春醒。 -
26.《谒金门》 宋·姚镛
吟院静。
迟日自行花影。
熏透水沈云满鼎。
晚妆窥露井。
飞絮游丝无定。
误了莺莺相等。
欲唤海棠教睡醒。
奈何春不肯。 -
27.《酹江月 游句曲茅山》 元·萨都剌
一壶幽绿,爱松阴满地,蕊珠宫府。
老鹤一声霜衬履,隔断人间尘土。
月户云窗,石田瑶草,丹井飞龙虎。
荼蘼花落,东风吹散红雨。 -
28.《酹江月 游句曲茅山》 元·萨都剌
一壶幽绿,爱松阴满地,蕊珠宫府。
老鹤一声霜衬履,隔断人间尘土。
月户云窗,石田瑶草,丹井飞龙虎。
荼蘼花落,东风吹散红雨。 -
29.《贺新郎 春情》 宋·李玉
篆缕销金鼎。
醉沈沈、庭阴转午,画堂人静。
芳草王孙知何处,惟有杨花糁径。
渐玉枕、腾腾春醒。 -
30.《祈雨爱蒋常请求诗》 宋·张埴
武夷老子黄弊衣,不能一煦诛虹霓。
在家颠倒来说奇,出门有请持此归。
龙川川上摇短藜,攔街拍手而笑之。
六月扫空炎歊飞,厚地裂透毛可吹。 -
31.《降真岩》 宋·何群
凤顶孤峰耸绝奇,仙家云驭久栖迟。
飞腾岷岭元和日,留记山岩景佑时。
水透山阿朝北坎,山开井势拱离南。
他年殿阁鸣钟磬,广运重开帝载熙。 -
32.《题圣果寺介亭诗》 宋·丘濬
金商肃肃淬龙渊,白晓挥开东北天。
天孙引下翡翠烟,层层堆列参井边。
便於裸壤蟠危巅,城雉岧峣暗接连。
地祇欲誇融结权,藓花斸破蛰虫迁。 -
33.《春睡词》 明·朱静庵
茸茸芳草含新绿,露井夭桃锦云簇。
石阑干外早莺啼,又唤春光到华屋。
绮窗花影摇玲珑,玉人梦破春溶溶。
云鬟半軃凤钗滑,枕痕一缕消轻红。
香汗轻轻透衾湿,含情欲起娇无力。
海棠庭院鸟声和,睡足东风一竿日。 -
34.《和钱安道寄惠建茶》 宋·苏轼
我官于南今几时,尝尽溪茶与山茗。
胸中似记故人面,口不能言心自省。
为君细说我未暇,试评其略差可听。
建溪所产虽不同,一一天与君子性。 -
35.《次韵乐先生吴中见寄八首》 宋·范成大
知从了义透音闻,古井无波岂更浑。
便好一坑埋众妙,何须六结解诸根。 -
36.《送吴瑞卿归武昌》 元·王冕
古越古为山水府,篁竹菁菁无啸聚。
耕田凿井各有为,文物衣冠比邹鲁。
玄风已散茫茫然,几回沧海成桑田。
眼前飞走杂枭獍,草木憔悴愁无天。 -
37.《和胡少汲游山》 宋·晁说之
峭直汉大夫,伊余忝末胄。
出不还良媒,生本值恶宿。
高曾耀图牒,罪戾辱堂构。
十饥付群儿,万恨阁孤咮。 -
38.《谪居感事》 宋·王禹偁
迁谪独熙熙,襟怀自坦夷。
孤寒明主信,清直上天知。
消息还依道,生涯只在诗。
惟尚谕山水,讵敢咏江蓠。 -
39.《官舍见月三首》 宋·洪咨夔
山如天目高,水如天目急。
明月如乡人,不速推户入。
问月从何来,天梯几何级。
辛勤度参井,万里远相及。 -
40.《西湖大醉走笔百韵》 宋·白玉蟾
廼先天皇君,万有七千祀。
迄彼大庭时,对於葛天氏。
邈计几何年,是生余小子。
上清太极公,造道穷天髓。