-
161.《比闻赵季茂春板舆行春甚乐予跃然效之是日乃》 宋·岳珂
棠湖有病客,破鼎支药糜。
青阳动新晴,兀兀厌坐驰。
静闻箫鼓闹,翠幰行春堤。
柔风吹帘旌,杲日浮屏缇。 -
162.《西湖竹阁寺》 宋·周弼
精舍萧疏近水凉,分明一径绿沉枪。
就移山近湖皆隐,放出楼高寺倒藏。
春透露梢齐曲槛,晓翻风箨过修墙。
长堤花尽人稀少,来听蝉声伴夕阳。 -
163.《感事》 宋·周弼
书剑悠悠屡变迁,老谙多故始知天。
汗青每愧抛长日,发白无由逐少年。
暮雨暗消江岸柳,晓霜初透野池莲。
此心悬解何须语,人问惟应一指禅。 -
164.《寓宿黄观复书堂晨至海棠花下走笔呈苏召叟》 宋·周弼
春风忽来花满树,海棠最多绕栏吐。
客愁才动不复安,两脚春泥踏春雨。
高枝背面辞晓喧,低枝湿透挥未乾。
胭脂深重粉亦殷,颜色滑腻脂肉寒。 -
165.《用王深造韵观射寄呈吴门吴侍郎》 宋·方岳
吴苑云酣歌舞地,平时灞上真儿戏。
府公槌鼓入辕门,盘马弯弓士增气。
玉虬夜吼双宝刀,晓霜冷透宫花袍。
君王有意敌天骄,霹雳劲统吾与操。 -
166.《留兴国宫怀城中友人》 宋·董嗣杲
拜章坛下桂花清,客子看山眼更醒。
万竹梳风凉透碧,乱峰收雨晓争青。
城中佳客还相忆,月下幽泉政好听。
谁肯结茅邻远社,白家犹有旧池亭。 -
167.《太常引 圭塘四首》 元·许有壬
圭塘种藕已多时。
贴水晓星稀。
生意一朝回。
便万柄、红酣绿*。
连宵骤雨,透空繁响,清绝不容诗。
对境写襟期。
要无愧、鸱夷子皮。 -
168.《太常引 圭塘四首》 元·许有壬
圭塘种藕已多时。
贴水晓星稀。
生意一朝回。
便万柄、红酣绿*。
连宵骤雨,透空繁响,清绝不容诗。
对境写襟期。
要无愧、鸱夷子皮。 -
169.《永遇乐·正好回头》 元·王哲
正好回头,堪当下手,搜寻密妙。
此个圆成,无教沉溺,须是令分晓。
火坑休认,凡笼莫入,两事锐然先跳。
惺来后、赢取三光,时时顶戴相照。 -
170.《武陵春·天地唯尊人亦贵》 元·王哲
天地唯尊人亦贵,日月与星临。
道释儒经理最深。
精气助神习题。
四个三般都晓彻,丹结变成金。
衮上明堂透玉岑。
空外得知音。 -
171.《莺啼序》 元·王哲
莺啼序时绕红树。
应当做主。
骋嘤嘤、莹莹声音,弄晴调舌秤羽。
潜身在、朱林茂处。 -
172.《金鸡叫》 元·马钰
日日朝朝常报晓。
徒人省、搜玄搜妙。
孳孳为善回光照。
勘破浮生,便把家缘掉。
九曲明珠安九穷。
丝连蚁、火光频燎。
往来穿透功夫了。
得赴蓬瀛,出自我金鸡叫。 -
173.《晞发》 宋·艾性夫
射透秋林晓日红,谩晞衰发竹篱东。
旧曾过膝今垂耳,老已成翁反似童。
辛苦一生多沐雨,萧颾几缕易梳风。
岁寒万绿凋零尽,春在梅花白雪中。 -
174.《春寒》 宋·黄庚
春寒料峭透纱窗,睡起晴蜂恰报衙。
怪得晓来风力劲,满阶香雪落梨花。 -
175.《偈颂一百零二首》 宋·释绍昙
拽转十二时,不与诸尘对。
饱和罗饭,瘦策闲嬉。
三个成团,四个作队。
向云坳磵曲,采蕨蕈煎茶, -
176.《待月赞》 宋·释绍昙
破故纸堆鑽不透,可怜业识日茫茫。
末梢一段无分晓,犹待蝦蟆口放光。 -
177.《达理歌》 宋·释印肃
普庵识心达理,不是胡言乱语。
教化三千大千,个个透泥入水。
应无所住生心,更不祭神拜鬼。
时中净念法身,何假烧钱化纸。 -
178.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
眉目炯炯,须发苍苍。
疏林霑野雪,古涧湛秋光。
绵缝谁分梭路细,针关初透线芒长。
鹤梦未晓,鸟行无章。
平买平卖兮,还他当行。 -
179.《庄泉伯检察为先安抚请升堂偈》 宋·释宗杲
近来学佛人,少见不颠倒。
唯务资谈柄,弃大而就小。
昧却直截事,外边打这绕。
毕竟那一著,何曾得分晓。 -
180.《和卷中韩子苍梅花三首》 宋·苏籀
冻卉虽臞甚,含英山意催。
斲冰冲晓色,绽绿透春回。
健步故人信,流芳好事杯。
不论山水僻,往往拾香来。