-
1.《颂古十二首》 宋·释智深
清波无透路,转处少人知。
斫却月中桂,清光付与谁。 -
2.《大川和尚赞》 宋·释绍昙
面皮刮得霜,脊梁生铁铸。
活弄恶机关,真本奉化子。
据南山白额落却威,锁冷泉清波无透路。
最无端是不近人情,把断贯索,倒悬佛祖,四海禅流恶见渠。
任妙手僧繇,画得全真,且无著处。 -
3.《经三泉路作》 唐·苏颋
三月松作花,春行日渐赊。
竹障山鸟路,藤蔓野人家。
透石飞梁下,寻云绝磴斜。
此中谁与乐,挥涕语年华。 -
4.《宴桃源(乌江路中二首)》 宋·王之道
黄叶声迟风歇。
龛火夜寒明灭。
残月却多情,来照先生归辙。
清绝。
清绝。
透隙飞霜似雪。 -
5.《水调歌头(利路杨宪熹生日)》 宋·魏了翁
岁岁为公寿,著语不能新。
自公持节北去,我亦有遐征。
坐我碧瑶洞府,被我石楠嘉荫,冰柱向人清。
待屈西风指,王事有期程。 -
6.《水调歌头(利路杨宪熹生日)》 宋·魏了翁
岁岁为公寿,著语不能新。
自公持节北去,我亦有遐征。
坐我碧瑶洞府,被我石楠嘉荫,冰柱向人清。
待屈西风指,王事有期程。 -
7.《九锁山路口》 宋·王宗贤
九锁山深隐洞天,一峰柱耸现云巅。
从兹可达栖真境,透入青霄会众仙。 -
8.《透碧霄》 宋·朱叔大
初疑石壁无行路,已转方知透碧霄。
茶鼎快烹泉窦月,酒杯低吸海门潮。
乾坤浩荡乡心远,岁月苍忙客鬓凋。
欲约洪崖同一笑,满山竹□自萧萧。 -
9.《促拍满路花》 宋·无名氏
人能常清静,天涤悉皆归。
一真含众妙,入希夷。
昭文不会,气候有成亏。
妄心寂灭尽,困睡饥餐,更无作用施为。 -
10.《促拍满路花》 宋·无名氏
若论修养事,知有几多门。
谛当归宿处,是灵根。
至真至道,简易合乾坤。
坎离并水火,止是筌蹄,粹然一点长存。