-
1.《天命》 宋·陈杰
至狂而圣至愚神,天命何私与物均。
万水各涵全体月,千花同受十分春。
一家路透家家路,一性仁通性性仁。
秦汉以还无讲学,几多轻充不赀身。 -
2.《劝学》 先秦·荀子
君子曰:学不可以已。
青,取之于蓝,而青于蓝;冰,水为之,而寒于水。
木直中绳,輮以为轮,其曲中规。
虽有槁暴(pù),不复挺者,輮使之然也。 -
3.《幽通赋》 两汉·班固
系高顼之玄胄兮,氏中叶之炳灵。
飖颽风而蝉蜕兮,雄朔野以扬声。
皇十纪而鸿渐兮,有羽仪于上京。
巨滔天而泯夏兮,考遘愍以行谣。 -
4.《蓦山溪·一灵真性》 元·王哲
一灵真性,二物包囊定。
三寸主人翁,四方游、各来邀请。
五情六*,七穷总相连,八山耸,九宫深,十地如何证。
十分修练,九转通贤圣。 -
5.《书绅诗》 唐·权德舆
和静有真质,斯人称最灵。
感物惑天性,触里纷多名。
祸机生隐微,智者鉴未形。
败礼因近习,哲人自居贞。 -
6.《书绅诗》 唐·权德舆
和静有真质,斯人称最灵。
感物惑天性,触里纷多名。
祸机生隐微,智者鉴未形。
败礼因近习,哲人自居贞。 -
7.《西江月·天上仙无懵懂》 元·尹志平
天上仙无懵懂,人间性有顽愚。
门中有幸看经书。
性性堂堂开悟。
达理真明妙有,观空体合虚无。
慧通灵宝证元初。
谁解无文不度。 -
8.《西江月·自性天中日月》 元·姬翼
自性天中日月,元真海里舟航。
千门万户为敷扬。
引入亡羊路上。
续焰传薪莫会,金壶碧酒先尝。
博山一炷劫前香。
鼻观难通妙况。 -
9.《渔家傲·理性本来长自在》 宋·可旻
理性本来长自在。
灵通昭彻光无碍。
因被无明风恼害。
真如海。
等闲吹动波千派。
五蕴山头云叆叆。
遮藏心月无光彩。
六贼会须知悔改。
除贪爱。
刹那跳出娑婆界。 -
10.《渔家傲·跳出凡笼寻性命》 元·王哲
跳出凡笼寻性命。
人心常许依清静。
便是修行真捷径。
亲禅定。
虚中转转观空迥。
认得祖宗醒复醒。
红红赫赫如金定。
渐渐圆明光又莹。
通贤圣。
无生路上长端正。