-
1.《金鸡叫警刘公》 元·王哲
占得虚空呈俊俏。
玄中玄,妙中绝绝妙。
自然五彩通灵照。
一颗明珠,万道霞光罩。
净净清清,冷冷晓晓。
昏昏默默,冥冥窈窈。
森罗万象辉辉濯。
月里蟾鸣,日里金鸡叫。 -
2.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
3.《无俗念·灵虚宫梨花词》 宋·丘处机
春游浩荡,是年年、寒食梨花时节。
白锦无纹香烂漫,玉树琼葩堆雪。
静夜沉沉,浮光霭霭,冷浸溶溶月。
人间天上,烂银霞照通彻。 -
4.《鲁灵光殿赋》 两汉·王延寿
鲁灵光殿者,盖景帝程姬之子恭王馀之所立也。
初,恭王始都下国,好治宫室,遂因鲁僖基兆而营焉。
遭汉中微,盗贼奔突,自西京未央、建章之殿皆见隳坏,而灵光岿然独存。
意者岂非神明依凭支持,以保汉室者也。 -
5.《蓦山溪·一灵真性》 元·王哲
一灵真性,二物包囊定。
三寸主人翁,四方游、各来邀请。
五情六*,七穷总相连,八山耸,九宫深,十地如何证。
十分修练,九转通贤圣。 -
6.《书夜乐 钟公云,镜能照他人,不能照自》 元·王哲
百练青铜圆又小。
平平正吐灵耀。
向人前、相对相观,别辨容颜分晓。
好丑*妍并老少。 -
7.《次韵邢怀正通判游蒋山》 宋·周必大
仙人薄蓬莱,乘槎度河浒。
旧观桑田变,今访钟山古。
驾言出东门,恍若之帝所。
朝曦霁青霜,枫叶落红雨。 -
8.《观仲灵久雨诗且道余与公济吟从之意辄次韵奉》 宋·强至
吟思那知岁月新,初莺啼雨早经旬。
娟娟野竹通寒水,洗洗江梅冷照人。
鹫岭并游劳梦寐,虎溪一笑尚参辰。
千金褒字形篇尾,迹未相同意已亲。 -
9.《初日照华清宫》 唐·柴宿
灵山初照泽,远近见离宫。
影动参差里,光分缥缈中。
鲜飙收晚翠,佳气满晴空。
林润温泉入,楼深复道通。
璇题生炯晃,珠缀引xz胧。
凤辇何时幸,朝朝此望同。 -
10.《寄题杭州通判胡学士官居诗四首·月岩斋》 宋·文同
月为太阴精,石亦月之类。
月常寄孕于石中,事理如此何足异。
天地始分判,日月各一物。
既名物乃人形器,安有形器不消没。 -
11.《题关彦长孤山四照阁》 宋·郑獬
湖山天下之绝境,群山绕湖千百重。
碧笋四插明镜外,此阁正落明镜中。
绿波一穗扫沙尾,拥门尽是红芙蓉。
清香断处接苍霭,绿萝攀树登高峰。 -
12.《渔家傲·日照阳魂空中炼》 元·侯善渊
日照阳魂空中炼。
璇玑运斡天网转。
咫尺眼前人不见。
通一线。
炉开鼎裂天光现。
瑞散琼花飞片片。
香风暗拂灵雯面。
冷淡清虚情雅宴。
真堪羡。
玉宸扶御寥阳殿。 -
13.《高通直挽诗》 宋·项安世
赤手开荒径,朱门照广津。
两班通印绂,三桂袭簪绅。
寿考尊乡曲,光华劝邑人。
我生当恨晚,犹及望灵椿。 -
14.《杭州天竺、灵隐二寺顷岁亦布衣一游…追思为诗二首》 唐·李绅
翠岩幽谷高低寺,十里松风碧嶂连。
开尽春花芳草涧,遍通秋水月明泉。
石文照日分霞壁,竹影侵云拂暮烟。 -
15.《凤栖梧》 宋·惠洪
碧瓦笼晴烟雾绕。
水殿西偏,小立闻啼鸟。
风度女墙吹语笑。
南枝破腊应开了。
道骨不凡江瘴晓。
春色通灵,医得花重少。
爆暖酿寒空杳杳。
江城画角催残照。 -
16.《游灵岩》 宋·刘异
药水标题不记年,奇花深洞旧通仙。
山回巨荫常遮日,境绝纖埃别是天。
碧照东西江浩渺,绿迷高下竹婵娟。
凭栏周览悠然静,金像香残一炷烟。 -
17.《灵岩一线天》 宋·徐几
尽日摩挲藓石斑,几人来此驻吟鞍。
谁知一线通天处,照见人心凛凛寒。 -
18.《赠治易僧智周》 宋·苏轼
寒窗孤坐冻生瓶,尚把遗编照露萤。
阁束九师新得妙,梦吞三画旧通灵。
断弦挂壁知音丧,(师与契嵩深相知,时已逝矣。
)挥尘空山乱石听。
斋罢何须更临水,胸中自有洗心经。 -
19.《芸窗集画图》 宋·何梦桂
天马不生韩干死,崔白翎毛落蒿里。
虎头妙笔夜通灵,主爵郎中羞画史。
杨君画眼空四海,剩把金奁貯奇诡。
榆关牧马边草秋,一骑一纵骅与骝。 -
20.《益寿美金花》 元·侯善渊
无为清净。
不动不摇颐性命。
一派寒光。
遍照蓬壶入大方。
无穷无测。
或去或来如过客。
道自通灵。
目送归魂入杳冥。