-
61.《咸通中始闻褚河南归葬阳翟是岁上平徐方…成二十韵》 唐·唐彦谦
册府藏馀烈,皇纲正本朝。
不听还笏谏,几覆缀旒祧。
咫尺言终直,怆惶道已消。
泪心传位日,挥涕授遗朝。 -
62.《渠江旅思》 唐·郑谷
流落复蹉跎,交亲半逝波。
谋身非不切,言命欲如何。
故楚春田废,穷巴瘴雨多。
引人乡泪尽,夜夜竹枝歌。 -
63.《感旧》 唐·韩偓
省趋弘阁侍貂珰,指座深恩刻寸肠。
秦苑已荒空逝水,楚天无限更斜阳。
时昏却笑朱弦直,事过方闻锁骨香。
入室故寮流落尽,路人惆怅见灵光。 -
64.《感旧》 唐·韩偓
省趋弘阁侍貂珰,指座深恩刻寸肠。
秦苑已荒空逝水,楚天无限更斜阳。
时昏却笑朱弦直,事过方闻锁骨香。
入室故寮流落尽,路人惆怅见灵光。 -
65.《题南寺》 唐·徐夤
久别猿啼寺,流年劫逝波。
旧僧归塔尽,古瓦长松多。
壁藓昏题记,窗萤散薜萝。
平生英壮节,何故旋消磨。 -
66.《和谒孔子庙(一作李百药诗)》 唐·刘斌
性与虽天纵,主世乃无由。
何言泰山毁,空惊逝水流。
及门思往烈,入室想前修。
寂寞荒阶暮,摧残古木秋。
遗风暧如此,聊以慰蒸求。 -
67.《摩诃池赠萧中丞》 唐·薛涛
昔以多能佐碧油,今朝同泛旧仙舟。
凄凉逝水颓波远,惟有碑泉咽不流。 -
68.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
69.《诗》 唐·拾得
诸佛留藏经,只为人难化。
不唯贤与愚,个个心构架。
造业大如山,岂解怀忧怕。
那肯细寻思,日夜怀奸诈。 -
70.《经仙人渚即沈山下古人沈义白日升仙处》 唐·皎然
日月人间短,何时此得仙。
古山春已尽,遗渚事空传。
不见腾云驾,徒临洗药泉。
如今成逝水,翻使恨流年。 -
71.《闻赤松舒道士下世(东阳未乱前相别)》 唐·贯休
地变贤人丧,疮痍不可观。
一闻消息苦,千种破除难。
阴骘那虚掷,深山近始安。
玄关评兔角,玉器琢鸡冠。 -
72.《闻赤松舒道士下世(东阳未乱前相别)》 唐·贯休
地变贤人丧,疮痍不可观。
一闻消息苦,千种破除难。
阴骘那虚掷,深山近始安。
玄关评兔角,玉器琢鸡冠。 -
73.《山居诗二十四首》 唐·贯休
休话喧哗事事难,山翁只合住深山。
数声清磬是非外,一个闲人天地间。
绿圃空阶云冉冉,异禽灵草水潺潺。 -
74.《乱中闻郑谷、吴延保下世》 唐·齐己
小谏才埋玉,星郎亦逝川。
国由多聚盗,天似不容贤。
兵火焚诗草,江流涨墓田。
长安已涂炭,追想更凄然。 -
75.《赠刘方处士》 唐·吕岩
六国愁看沉与浮,携琴长啸出神州。
拟向烟霞煮白石,偶来城市见丹丘。
受得金华出世术,期于紫府驾云游。 -
76.《江亭晚望题书斋》 唐·陈季卿
立向江亭满目愁,十年前事信悠悠。
田园已逐浮云散,乡里半随逝水流。
川上莫逢诸钓叟,浦边难得旧沙鸥。
不缘齿发未迟暮,吟对远山堪白头。 -
77.《高唐赋》 先秦·宋玉
昔者楚襄王与宋玉游于云梦之台,望高之观,其上独有云气,崪兮直上,忽兮改容,须臾之间,变化无穷。
王问玉曰:“此何气也?”玉对曰:“所谓朝云者也。
”王曰:“何谓朝云?”玉曰:“昔者先王尝游高唐,怠而昼寝,梦见一妇人曰:‘妾,巫山之女也。
为高唐之客。 -
78.《神女赋》 先秦·宋玉
楚襄王与宋玉游于云梦之浦,使玉赋高唐之事。
其夜玉寝,果梦与神女遇,其状甚丽,玉异之。
明日,以白王。
王曰:“其梦若何?”玉对曰:“晡夕之后,精神恍忽,若有所喜,纷纷扰扰,未知何意?目色仿佛,乍若有记:见一妇人,状甚奇异。 -
79.《七发》 两汉·枚乘
楚太子有疾,而吴客往问之,曰:“伏闻太子玉体不安,亦少间乎?”太子曰:“惫!谨谢客。
”客因称曰:“今时天下安宁,四宇和平,太子方富于年。
意者久耽安乐,日夜无极,邪气袭逆,中若结轖。
纷屯澹淡,嘘唏烦酲,惕惕怵怵,卧不得瞑。 -
80.《鵩鸟赋》 两汉·贾谊
谊为长沙王傅三年,有鵩飞入谊舍。
鵩似鸮,不祥鸟也。
谊即以谪居长沙,长沙卑湿,谊自伤悼,以为寿不得长,乃为赋以自广也。
其辞曰:单阏之岁兮,四月孟夏,庚子日斜兮,鵩集予舍。