-
1.《伤逝(此后十九首,尽同德精舍旧居伤怀时所作)》 唐·韦应物
染白一为黑,焚木尽成灰。
念我室中人,逝去亦不回。
结发二十载,宾敬如始来。
提携属时屯,契阔忧患灾。 -
2.《叹逝赋》 魏晋·陆机
昔每闻长老追计平生同时亲故,或凋落已尽,或仅有存者。
余年方四十,而懿亲戚属,亡多存寡;昵交密友,亦不半在。
或所曾共游一途,同宴一室,十年之外,索然已尽,以是哀思,哀可知矣,乃作赋曰: 伊天地之运流,纷升降而相袭。
日望空以骏驱,节循虚而警立。 -
3.《月洲李贾友山捧檄来淦访我梅下示教禁休物语》 宋·邹登龙
庭前有奇树,幽艳发寒柯。
寂寂众芳歇,绵绵生意多。
孤根依岭表,高节委岩阿。
清友今何在,悠悠空逝波。 -
4.《闻一二故人相继而逝,感叹书怀》 宋·杨万里
故人昔同朝,与游每甚欢。
岂缘势利合,相得文字间。
有顷各补外,不见今六年。
我来荆溪上,敲榜索租钱。 -
5.《哀逝》 宋·黄庭坚
玉堂岑寂网蜘蛛,那复晨妆觐阿姑。
绿发朱颜成异物,青天白日闭黄墟。
人间近别难期信,地下相逢果有无。
万化途中能邂逅,可怜风烛不须臾。 -
6.《新冬伤逝呈李殿丞》 宋·梅尧臣
恶老今逼衰,孤寂仍足悲。
寒风一夜起,曩事无不思。
手泽在故物,默历非故时。
梦寐犹平常,反悟恨莫追。
人生苦情累,安得木石为。
赖有同舍郎,相语强解颐。 -
7.《感物》 宋·姜特立
四时有代谢,卉物互相逾。
红者方蕊萼,白者已芬敷。
人生一气中,不出造化炉。
乘除无了时,逝者如斯夫。 -
8.《张冠卿以前诗怀哉各努力人物古来少句为十诗》 宋·陈傅良
我友天下士,逝者八九人。
非无新造交,亦有久故亲。
可与共安利,未可同隐沦。
欣然得一个,回首终醉辛。 -
9.《何人斯》 先秦·佚名
彼何人斯?其心孔艰。
胡逝我梁,不入我门?伊谁云从?维暴之云。
二人从行,谁为此祸?胡逝我梁,不入唁我?始者不如今,云不我可彼何人斯?胡逝我陈?我闻其声,不见其身。
不愧于人?不畏于天?彼何人斯?其为飘风。 -
10.《感遇十二首》 唐·张九龄
兰叶春葳蕤,桂华秋皎洁。
欣欣此生意,自尔为佳节。
谁知林栖者,闻风坐相悦。
草木有本心,何求美人折。 -
11.《夜闻故梓州韦使君明当引绋感而成章》 唐·苏颋
恻矣南邻问,冥然东岱幽。
里閈宁相杵,朝叹忽迁舟。
君心惟伯仲,吾人复款游。
对连时亦早,交喜岁才周。 -
12.《登水门楼,见亡友张贞期题望黄河诗,因以感兴》 唐·崔曙
吾友东南美,昔闻登此楼。
人随川上逝,书向壁中留。
严子好真隐,谢公耽远游。
清风初作颂,暇日复销忧。 -
13.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
14.《过津口》 唐·杜甫
南岳自兹近,湘流东逝深。
和风引桂楫,春日涨云岑。
回首过津口,而多枫树林。
白鱼困密网,黄鸟喧嘉音。
物微限通塞,恻隐仁者心。
瓮馀不尽酒,膝有无声琴。
圣贤两寂寞,眇眇独开襟。 -
15.《舟出江陵南浦,奉寄郑少尹(审)》 唐·杜甫
更欲投何处,飘然去此都。
形骸元土木,舟楫复江湖。
社稷缠妖气,干戈送老儒。
百年同弃物,万国尽穷途。 -
16.《拟古三首(第一首一作长安古意)》 唐·顾况
龙剑昔藏影,送雄留其雌。
人生阻欢会,神物亦别离。
碧树感秋落,佳人无还期。
夜琴为君咽,浮云为君滋。 -
17.《游南亭夜还叙志七十韵》 唐·柳宗元
夙抱丘壑尚,率性恣游遨。
中为吏役牵,十祀空悁劳。
外曲徇尘辙,私心寄英髦。
进乏廓庙器,退非乡曲豪。 -
18.《寄张籍》 唐·孟郊
夜镜不照物,朝光何时升。
黯然秋思来,走入志士膺。
志士惜时逝,一宵三四兴。
清汉徒自朗,浊河终无澄。 -
19.《表夏十首》 唐·元稹
夏风多暖暖,树木有繁阴。
新笋紫长短,早樱红浅深。
烟花云幕重,榴艳朝景侵。
华实各自好,讵云芳意沉。 -
20.《哭女樊四十韵(虢州长史时作)》 唐·元稹
逝者何由见,中人未达情。
马无生角望,猿有断肠鸣。
去伴投遐徼,来随梦险程。
四年巴养育,万里硖回萦。