-
141.《池口昭明太子钓矶蜀僧住山相邀访古和壁间韵》 宋·程公许
击船池口泛滥游,老禅邀我半日留。
岸莎堤柳窈窕,初暑忽送风雨秋。
萧朗钓台三间屋,万顷烟波媚幽独。
长令千载好事人,贪为淮山流远目。 -
142.《江上遣心》 宋·苏泂
风帆等骏马,突出不受羁。
群山望如豆,转盼罗窗扉。
顷居长安城,小驷驱以驰。
尘埃困烦促,滞留费忧思。 -
143.《出郊用劭农韵三首》 宋·吴潜
水光山色尽兜收,老子穿林兴尚悠。
眼底有诗皆锦野,心头无事即瀛洲。
鷃鸠岂较物和我,蟪蛄何知春与秋。
所谓人生行乐耳,如斯逝者可追不。 -
144.《挽郡博士待班刘公歌》 宋·王柏
东风变九野,万物负生意。
素韠何栾栾,清血洒幽隧。
猗欤静寿翁,归全可无愧。
人生托溟涬,消息同一气。 -
145.《效演雅》 宋·方岳
山溪斗折更蛇行,逗密穿幽见物情。
蜜为地花粮道绝,蚊知有雨阵图成。
饮风吸露蝉尸解,耸壑凌霄鹤骨轻。
鸜鹆能为祖仁舞,狎鸥欲与海翁盟。 -
146.《慰张石山幼子亡》 宋·卫宗武
无子虽可悲,有子未为喜。
断以释子言,莫非假合耳。
杜陵咏为麟,瑞物能有几。
昌黎谓之枭,恶德乃类是。 -
147.《雪楼程御史次方山房韵见寄用韵答赋三首》 宋·何梦桂
万物委桥运,逝沙我回波。
美人渺何许,道远空寤歌。
原言结瑶佩,乘虬下阳阿。
阳阿有瑶草,为我起宿痾。
行行望高台,日暮将奈何。 -
148.《赋风花》 宋·何梦桂
玄化浩无极,岂为万物私。
燕坐观物化,荣悴故有时。
春林著寒葩,犹记去年枝。
日暮还复殒,委运不可羁。 -
149.《宿严濑》 宋·华岳
遐想高风殊未崖,舣舟夜访子陵台。
衔山西照情何限,逝水东流梦不回。
双桨未闻卿月过,一尊先为客星开。
东都人物俱煨炉,独有先生迹未灰。 -
150.《桃源忆故人 赠孔庵主昆仲》 元·马钰
孔翁四个亲兄弟。
小者二人倾逝。
已后不须卜筮。
想着先垂泪。
死生生死如何避。
早把家缘猛弃。
物外行功积累。
得得成仙位。 -
151.《声声慢·光阴迅速》 元·侯善渊
光阴迅速,暑往寒来,俄然又报新年。
物换形移,都被暗里催残。
谁省人人越旧,改青春、皓发苍颜。
误虚过了,似落花飞絮,逝水无边。 -
152.《访宋氏溪园》 宋·宋庠
偶作城隅逝,居然物外期。
林风瓢易觉,山雨石先知。
藤老犹依格,沟斜更会池。
看蝉琴误曲,过树路成歧。
节近吹花酒,欢留败袄棋。
主人名族后,啸竹客忘疲。 -
153.《送王道元运判致政归潜皖》 宋·王铚
好山如幽人,深绝常避地。
潜峰独呈露,孤立信奇最。
高拥一峰寒,缥缈乱云气。
万古招行人,谁与赏心会。 -
154.《春夜山居望月思故园有作》 宋·张嵲
万壑自清夜,春岚昏众星。
明月丽霄汉,清风周四溟。
独立万里外,飘然欲遐征。
回首望江汉,中原气冥冥。 -
155.《由竹溪至梅蹊书赠莫云樵》 明·张羽
出门怀清旷,入舟苦炎炽。
皇天从人欲,飞雨飒然至。
风吹波上寒,凄其感秋气。
暝投山僧眠,复得清净地。 -
156.《题程亚卿所藏刘进画鱼》 明·李东阳
刘生亦是丹青豪,近来作画无此曹。
平明退直呼浊醪,半酣脱却宫锦袍。
戏将秃笔作鳞介,已觉四壁生风涛。
风涛汹涌向何处,岸阁江空起烟雾。 -
157.《清湖小酌得生字》 宋·方回
泯默抑幽抱,低回挫高情。
肥遁夙果决,羁旅犹牵萦。
华摭有旧习,冷嗜无新营。
醲鲜世所竞,褒博日以轻。 -
158.《寒食书怀二首1》 宋·舒岳祥
晓寒飒飒侵驼褐,山色盈盈入酒杯。
人物风流随逝水,故都文宪没苍苔。
黄鹂杜宇忽忙过,卢橘杨梅次第来。
气运总随时节变,人逢寒食自须哀。 -
159.《观文殿大学士刑部尚书赠左仆射兼侍中刘公挽》 宋·苏颂
特起来南国,登庸历宰卿。
立朝弦载直,遇物称如平。
一梦荣华尽,千年封禭成。
秋风暮江起,凄咽逝波声。 -
160.《僧自临安归说远信》 宋·王洋
纪形变灭困须臾,晚景尤惊岁易徂。
满自交游多故物,伤心风雨对今吾。
逝波昨日方追霅,覆篑今朝又过衢。
旋打青梅新荐酒,且须耳热听歌呼。