-
1.《上水遣怀》 唐·杜甫
我衰太平时,身病戎马后。
蹭蹬多拙为,安得不皓首。
驱驰四海内,童稚日糊口。
但遇新少年,少逢旧亲友。 -
2.《跋北齐校书图》 宋·韩元吉
高齐校雠谁作图,一时紬书亦名儒。
纲罗卷轴三千余,欲儒非真类迂愚。
雌黄是正定不抚,虚文末学徒区区。
岂识治道通唐虞,语言从高馆希石渠。 -
3.《和韩丈雪晴》 宋·章甫
天公逞巧逐时新,戏把乾坤作烂银。
净压边尘无战马,寒持使节有诗人。
夜长霜月争催晓,年近江山逼放春。
归寿高堂先一醉,称觞汉殿及嘉辰。 -
4.《猿鹿图》 宋·牟巘五
野鹿正周张,猿投两臂长。
由基方逞巧,何似总相忘。 -
5.《鹧鸪天·巧匠园缝异样花》 宋·无名氏
巧匠园缝异样花。
身轻体健实堪夸。
能令公子精神爽,善诱王孙礼义加。
宜富贵,逞奢华。
一团和气遍天涯。
宋祖昔日皆曾习,占断风流第一家。 -
6.《比红儿诗》 唐·罗虬
姓字看侵尺五天,芳菲占断百花鲜。
马嵬好笑当时事,虚赚明皇幸蜀川。
金谷园中花正繁,坠楼从道感深恩。
齐奴却是来东市,不为红儿死更冤。 -
7.《小儿诗》 唐·路德延
情态任天然,桃红两颊鲜。
乍行人共看,初语客多怜。
臂膊肥如瓠,肌肤软胜绵。
长头才覆额,分角渐垂肩。 -
8.《宫词百首》 唐·和凝
紫燎光销大驾归,御楼初见赭黄衣。
千声鼓定将宣赦,竿上金鸡翅欲飞。
北阙晴分五凤楼,嵩山秀色护神州。
洛河自契千年运,更拟波中出九畴。 -
9.《题黄居寀秋山图》 唐·徐光溥
天与黄筌艺奇绝,笔精回感重瞳悦。
运思潜通造化工,挥毫定得神仙诀。
秋来奉诏写秋山,写在轻绡数幅间。 -
10.《纳凉联句》 唐·韩愈
递啸取遥风,微微近秋朔。
——孟郊
金柔气尚低,火老候愈浊。
——韩愈 -
11.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
12.《隔帘听(林钟商)》 宋·柳永
咫尺凤衾鸳帐,欲去无因到。
虾须窣地重门悄。
认绣履频移,洞房杳杳。
强语笑。 -
13.《瑞鹧鸪(二之一·南吕调)》 宋·柳永
宝髻瑶簪。
严妆巧,天然绿媚红深。
绮罗丛里,独逞讴吟。
一曲阳春定价,何啻值千金。 -
14.《水调歌头(红梅)》 宋·曹冠
造物巧钟赋,新腊报花期。
江梅清瘦,只是洁白逞芳姿。
我欲超群绝类,故学仙家繁杏,秾艳映横枝。
朱粉腻香脸,酒晕著冰肌。 -
15.《乐语》 宋·王义山
◎寿崇节致语隆兴府
万年介寿,星辰拱文母之尊;四海蒙恩,雨露宠周臣之宴。
颂声交作,协气横流。
与天同心,为民立命。 -
16.《蓦山溪(蜡梅)》 宋·费时举
黄苞初绽,谁向江头寄。
天赋与清香,笑红颜、呈妖逞媚。
低垂花面,不与众争妍,春尚未。
先群卉。 -
17.《水调歌头》 宋·曹遇
造物巧能赋,新腊报花期。
江梅清瘦、只是洁白逞芳姿。
我欲超群绝类,故学仙家繁杏,农艳映横枝。
朱粉腻香脸,酒晕著冰肌。 -
18.《哀时命》 先秦·庄忌
哀时命之不及古人兮,夫何予生之不遘时!
往者不可扳援兮,徠者不可与期。
志憾恨而不逞兮,杼中情而属诗。
夜炯炯而不寐兮,怀隐忧而历兹。 -
19.《太上感应篇》 宋·李昌龄
太上曰:祸福无门,唯人自召。
善恶之报,如影随形。
是以天地有司过之神依人所犯轻重,以夺人算。
算减则贫耗,多逢忧患,人皆恶之,刑祸随之,吉庆避之,恶星灾之,算尽则死。 -
20.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。