-
1.《渔父词一十八首·疾瞥地》 唐·吕岩
万劫千生得个人,须知先世种来因。
速觉悟。
出迷津,莫使轮回受苦辛。 -
2.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
3.《普庵家宝》 宋·释印肃
普庵家宝,不著寻讨。
迷时不见,在处烦恼。
悟时无相,如日杲杲。
取舍不得,自然恰好。 -
4.《和梦游春诗一百韵》 唐·白居易
昔君梦游春,梦游仙山曲。
怳若有所遇,似惬平生欲。
因寻菖蒲水,渐入桃花谷。
到一红楼家,爱之看不足。 -
5.《声声慢·韶光迅速》 元·侯善渊
韶光迅速,似蚁循环。
往复不断相连。
过了一岁,不觉又早一年。
忽然无常限到,向前程、着是推延。 -
6.《九叹》 两汉·刘向
逢纷
伊伯庸之末胄兮,谅皇直之屈原。
云余肇祖于高阳兮,惟楚怀之婵连。
原生受命于贞节兮,鸿永路有嘉名。 -
7.《偈颂三十首》 宋·释印肃
佛是西天之梵语,此土将觉义以同名。
心边不觉属众生,心转觉时一切佛。
佛开口处为言教,化导迷心转觉心。
众生开口成寐语,沙魇群迷叫不醒。 -
8.《楞严经偈》 宋·蔡卞
觉海性澄图,图澄觉元妙。
元明照生所,所立照性亡。
迷妄有虚空,依空立世界。
相想澄国土,知觉乃众生。 -
9.《梦游春七十韵》 唐·元稹
昔岁梦游春,梦游何所遇。
梦入深洞中,果遂平生趣。
清泠浅漫流,画舫兰篙渡。
过尽万株桃,盘旋竹林路。 -
10.《郊陶潜体诗十六首》 唐·白居易
不动者厚地,不息者高天。
无穷者日月,长在者山川。
松柏与龟鹤,其寿皆千年。
嗟嗟群物中,而人独不然。 -
11.《遣病十首》 唐·元稹
服药备江瘴,四年方一疠。
岂是药无功,伊予久留滞。
滞留人固薄,瘴久药难制。
去日良已甘,归途奈无际。 -
12.《渚宫莫问诗一十五首》 唐·齐己
莫问疏人事,王侯已任伊。
不妨随野性,还似在山时。
静入无声乐,狂抛正律诗。
自为仍自爱,清净里寻思。 -
13.《游仙二十四首》 唐·吴筠
启册观往载,摇怀考今情。
终古已寂寂,举世何营营。
悟彼众仙妙,超然含至精。
凝神契冲玄,化服凌太清。 -
14.《满庭芳·夜去明来》 元·侯善渊
夜去明来,光阴迅速,四时催促人忙。
浮生不久,谁肯细诮详。
一向痴心妄想,贪冤业、不觉无常。
形归土,三魂七魄,逐景任飞?。 -
15.《醉眠曲》 宋·陆游
老夫暮年少嗜好,但愿无事终日眠。
斜风急雨势方横,低窗小阁且幽妍。
炉红酒绿足闲暇,橙黄蟹紫穷芳鲜。
一杯一杯意忽倦,径拨纸帐投蛮毡。 -
16.《俨上人粹隐堂》 宋·梅尧臣
十年不出户,世事皆划锄。
时无车马游,焚香坐读书。
有堂曰粹隐,惟见安且舒。
心远迹非远,岁月速轮舆。 -
17.《为增城丞张元辅赋博见亭》 宋·曾丰
东山未为高,坐觉鲁之小。
更上泰山巅,天下不胜眇。
公作如是观,所学胡可料。
父兄自磨磋,师友相揉矫。