-
1.《归故山路逢邻居隐者》 唐·钱起
握手云栖路,潸然恨几重。
谁知绿林盗,长占彩霞峰。
心死池塘草,声悲石径松。
无因芳杜月,琴酒更相逢。 -
2.《逢侠者》 唐·钱起
燕赵悲歌士,相逢剧孟家。
寸心言不尽,前路日将斜。 -
3.《罢秩后入华山采茯苓逢道者》 唐·李益
委绶来名山,观奇恣所停。
山中若有闻,言此不死庭。
遂逢五老人,一谓西岳灵。
或闻樵人语,飞去入昴星。 -
4.《岭上逢久别者又别》 唐·权德舆
十年曾一别,征路此相逢。
马首向何处?夕阳千万峰。 -
5.《首春逢耕者》 唐·柳宗元
南楚春候早,余寒已滋荣。
土膏释原野,白蛰竞所营。
缀景未及郊,穑人先偶耕。
园林幽鸟啭,渚泽新泉清。 -
6.《边上逢歌者》 唐·张祜
垂老秋歌出塞庭,遏云相付旧秦青。
少年翻掷新声尽,却向人前侧耳听。 -
7.《路逢有似亡友者,恻然赋此》 唐·雍陶
吾友今生不可逢,风流空想旧仪容。
朝来马上频回首,惆怅他人似蔡邕。 -
8.《长安逢隐者》 唐·于武陵
征车千里至,碾遍六街尘。
向此有营地,忽逢无事人。
昔时颜未改,浮世路多新。
且脱衣沽酒,终南山欲春。 -
9.《逢道者神和子》 唐·王毂
珍重神和子,闻名五十年。
童颜终不改,绿发尚依然。
酒里消闲日,人间作散仙。
长生如可慕,相逐隐林泉。 -
10.《逢道者》 唐·张蠙
纵意出山无远近,还如孤鹤在空虚。
昔年亲种树皆老,此世相逢人自疏。
野叶细苞深洞药,岩萝闲束古仙书。
只寻隐迹归何处,方说烟霞不定居。