-
1.《赠吕洞宾》 唐·钟离权
知君幸有英灵骨,所以教君心恍惚。
含元殿上水晶宫,分明指出神仙窟。
大丈夫,遇真诀,须要执持心猛烈。 -
2.《赠吕洞宾》 唐·钟离权
知君幸有英灵骨,所以教君心恍惚。
含元殿上水晶宫,分明指出神仙窟。
大丈夫,遇真诀,须要执持心猛烈。 -
3.《题几》 宋·谷客
蓬岛三山在寸心,先生何事混凡尘。
不因门外家人谨,还是无缘遇洞宾。 -
4.《齐天乐 题樟镇华光阁,与宋梅洞、周秋?》 元·滕宾
文分韵,得与字(原题作前题分韵得与字,兹从刘辑滕宾涵虚词改)片帆呼渡西山曲,匆匆载将春去。
路人苍寒,浪翻红暖,一枕欹眠烟雨。
酒朋诗侣。
尽醉舞狂歌,气吞吴楚。 -
5.《苏幕遮 依托吕洞宾,见董真人遇仙记》 宋·无名氏
日常行,游四海。
每日街前,闹处为乞丐。
口口相违化不回。
暗损精神,只为凡情昧。
苦劝君,生死大。
颇奈顽愚,作业贪心煞。
不肯修真犯天戒。
堕落*都,受苦无年代。 -
6.《柳毅传》 唐·李朝威
仪凤中,有儒生柳毅者,应举下第,将还湘滨。
念乡人有客于泾阳者,遂往告别。
至六七里,鸟起马惊,疾逸道左。
又六七里,乃止。 -
7.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
8.《七发》 两汉·枚乘
楚太子有疾,而吴客往问之,曰:“伏闻太子玉体不安,亦少间乎?”太子曰:“惫!谨谢客。
”客因称曰:“今时天下安宁,四宇和平,太子方富于年。
意者久耽安乐,日夜无极,邪气袭逆,中若结轖。
纷屯澹淡,嘘唏烦酲,惕惕怵怵,卧不得瞑。 -
9.《东都赋》 两汉·班固
东都主人喟然而叹曰:“痛乎风俗之移人也。
子实秦人,矜夸馆室,保界河山,信识昭、襄而知始皇矣,乌睹大汉之云为乎?夫大汉之开元也,奋布衣以登皇位,由数期而创万代,盖六籍所不能谈,前圣靡得言焉当此之时,功有横而当天,讨有逆而顺民。
故娄敬度势而献其说,萧公权宜而拓其制。
时岂泰而安之哉,计不得以已也。 -
10.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。