-
1.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
2.《王屋山送道士司马承祯还天台》 唐·李隆基
紫府求贤士,清溪祖逸人。
江湖与城阙,异迹且殊伦。
间有幽栖者,居然厌俗尘。
林泉先得性,芝桂欲调神。
地道逾稽岭,天台接海滨。
音徽从此间,万古一芳春。 -
3.《时平后送范伦归安州》 唐·刘长卿
昨闻战罢图麟阁,破虏收兵卷戎幕。
沧海初看汉月明,紫微已见胡星落。
忆昔扁舟此南渡,荆棘烟尘满归路。 -
4.《送韦参军江陵(一作戴叔伦诗)》 唐·清江
槐花落尽柳阴清,萧索凉天楚客情。
海上旧山无的信,东门归路不堪行。
身随幻境劳多事,迹学禅心厌有名。
公子道存知不弃,欲依刘表住南荆。 -
5.《道室试笔》 宋·陆游
死来尚恋游金谷,病废犹难放柳枝。
等是胸中不浩浩,乐天莫笑季伦痴。 -
6.《送晁道夫叔侄》 宋·黄庭坚
晁氏出西鄂,世家多艺文。
文庄和鼎实,尚书亦大门。
简编自襁褓,簪笏到仍昆。
向来映轩冕,颇据要路津。 -
7.《酬叶道卿学士见寄》 宋·范仲淹
世传学中禄,小子乃逢辰。
一入谏诤司,鸿毛忽其身。
可负万乘主,甘为三黜人。
岂量尧舜心,如日照孤臣。 -
8.《导引·明明道祖》 宋·无名氏
明明道祖,金阙冠仙真。
清禁降飙轮。
遥源始悟垂鸿庆,亿兆耸群伦。
虔崇徽号盛仪陈。
宝册奉良辰。
邦家亿载蒙繁祉,圣寿保无垠。 -
9.《寄宋次道中道》 宋·梅尧臣
再来魏阙下,旧友无一人。
或为美官去,或为泉下尘。
晚节相知者,操节许松筠。
目世常山公,伯仲文学均。 -
10.《履道会饮》 宋·邵雍
众人之所乐,所乐唯嚣尘。
吾友之所乐,所乐唯清芬。
清芬无鼓吹,直与太古邻。
太古者靡佗,和气常絪纭。 -
11.《送徐道士赴阙》 宋·魏野
捧诏异常伦,无官岂累真。
瓢知空似性,琴想重于身。
卧必思云切,行应待鹤频。
林间起相送,渐觉世还淳。 -
12.《寄王乐道》 宋·曾巩
荆州南走困尘埃,应喜文章意自开。
明世正逢多事日,要涂须用出伦材。
不回霜雪不应惜,未得风云众忍摧。
若向沙头吊杜甫,近诗悬望自书来。 -
13.《同李汉臣赋陈道人茶匕诗》 宋·吴则礼
诸方妙手嗟谁何,旧闻江东卜头陀。
即今世上称绝伦,只数钱塘陈道人。
宣和日试龙焙香,独以胜韵媚君王。
平生底处虀盐眼,饱识斓斑翰林碗。 -
14.《和郑康道春日三首》 宋·李洪
寄兴沧洲上,平芜绿又春。
忘机时傲睨,燕坐默存真。
铁砚心逾壮,金楼铸自新。
年来孤节物,懒惰复谁伦。 -
15.《闻韩正伦检正挂冠感叹故交怅然久之偶成三首》 宋·岳珂
心存即鹿叹无虞,画地虽工理反疎。
直枉已传天子诏,厚诬犹见监奴书。
傥令甬道真难继,未必都曹可遂初。
万里上流关社稷,不知天意竟何如。 -
16.《余卧病畿邑御史王君假守潭楚道出于舍下特见》 宋·宋庠
病客卧穷里,衡扉掩残春,隳官道家藏,窜跡农廛民。
朝罗噪饥雀,暮席流芳尘。
尸居怳踰岁,踵息动弥旬。 -
17.《送王深道归黄岩云霞居并简李微之周子靖吴毅》 宋·刘宰
之子云霞居,地隔千万山。
三年三过我,一见一开颜。
袖出西游编,字字破天悭。
可怜东门享,不及海上閒。 -
18.《孟子·圣人人伦之至》 宋·陈普
圆头方腹一皆人,尧舜元非凤与麟。
道德文章光万世,看来只是尽人伦。 -
19.《和荣安中道中见梅》 宋·郭印
春来无奈客愁新,一破衰颜粉面匀。
笑折繁枝头带雪,想成青子颊生津。
真香未许兰为佩,仙质何妨缟作巾。
勿怪天公多著意,为怜风韵冠群伦。 -
20.《张持道生辰二首》 宋·郭印
西南英誉满簪绅,安富尊荣孰儗伦。
世上种成无限果,人间赢得自由身。
手提日月超千劫,心隘乾坤等一尘。
尘笑盈庭争祝颂,儿童犹复咏松椿。