-
1.《点绛唇》 宋·曹勋
石洞甭寒,柳烟吹散松风静。
日华光映。
翠水环云径。
道境多闲,不是人间景。
谈清净。
道师歌咏。
花转云房影。 -
2.《点绛唇·石洞清寒》 宋·曹勋
石洞清寒,柳烟吹散松风静。
日华光映。
翠水环云径。
道境多闲,不是人间景。
谈清净。
道师歌咏。
花转云房影。 -
3.《次韵源仲八丈日理之作》 宋·陈藻
眼中皆道境,墙内是君家。
乐处元无尽,吾生任有涯。 -
4.《过虎头岩》 宋·释正觉
空岩俨若虎头苍,云腻岩前草木光。
竹吐锦萌春雨饱,松含黄粉野吹香。
石床蟠足散征倦,道境洗心聊坐忘。
投饭上方兰若去,未能痴学顾长康。 -
5.《邵氏悦心堂》 宋·薛嵎
扰扰利名役,鬓髭霜雪侵。
要知充此性,即是悦吾心。
有道境常裕,无营味最深。
纷华安肯羡,出见更酣沈。 -
6.《游清都观寻沈道士得芳字》 唐·赵中虚
青溪阻千仞,姑射藐汾阳。
未若游兹境,探玄众妙场。
鹤来疑羽客,云泛似霓裳。
寓目虽灵宇,游神乃帝乡。 -
7.《岳阳石门墨山二山相连有禅堂观天下绝境》 唐·张说
囷轮江上山,近在华容县。
常涉巴丘首,天晴遥可见。
佳游屡前诺,芳月愆幽眷。
及此符守移,欢言临道便。 -
8.《泥功山(贞元五年于同谷西境泥公山权置行成州)》 唐·杜甫
朝行青泥上,暮在青泥中。
泥泞非一时,版筑劳人功。
不畏道途永,乃将汩没同。
白马为铁骊,小儿成老翁。
哀猿透却坠,死鹿力所穷。
寄语北来人,后来莫匆匆。 -
9.《罢章陵令山居过中峰道者二首》 唐·钱起
宁辞园令秩,不改渊明调。
解印无与言,见山始一笑。
幽人还绝境,谁道苦奔峭。
随云剩渡溪,出门更垂钓。 -
10.《从江西至彭蠡入浙西淮南界道中寄齐相公》 唐·顾况
大贤旧丞相,作镇江山雄。
自镇江山来,何人得如公。
处士待徐孺,仙人期葛洪。
一身控上游,八郡趋下风。 -
11.《送李道士(一本题下有归桃花崦四字)》 唐·顾况
人境年虚掷,仙源日未斜。
羡君乘竹杖,辞我隐桃花。
鸟去宁知路,云飞似忆家。
莫愁客鬓改,自有紫河车。 -
12.《送韦秀才道冲赴制举》 唐·刘禹锡
惊禽一辞巢,栖息无少安。
秋扇一离手,流尘蔽霜纨。
故侣不可追,凉风日已寒。
远逢杜陵士,别尽平生欢。 -
13.《道州途中即事》 唐·吕温
零桂佳山水,荥阳旧自同。
经途看不暇,遇境说难穷。
叠嶂青时合,澄湘漫处空。
舟移明镜里,路入画屏中。 -
14.《送超上人归天台(一作送天台道士)》 唐·孟郊
天台山最高,动蹑赤城霞。
何以静双目,扫山除妄花。
何以洁其性,滤泉去泥沙。
灵境物皆直,万松无一斜。
月中见心近,云外将俗赊。
山兽护方丈,山猿捧袈裟。
遗身独得身,笑我牵名华。 -
15.《访嵩阳道士不遇》 唐·孟郊
先生五兵游,文焰藏金鼎。
日下鹤过时,人间空落影。
常言一粒药,不堕生死境。
何当列御寇,去问仙人请。 -
16.《访嵩阳道士不遇》 唐·孟郊
先生五兵游,文焰藏金鼎。
日下鹤过时,人间空落影。
常言一粒药,不堕生死境。
何当列御寇,去问仙人请。 -
17.《玉泉道中作》 唐·元稹
楚俗物候晚,孟冬才有霜。
早农半华实,夕水含风凉。
遐想云外寺,峰峦渺相望。
松门接官路,泉脉连僧房。 -
18.《味道》 唐·白居易
叩齿晨兴秋院静,焚香冥坐晚窗深。
七篇真诰论仙事,一卷檀经说佛心。
此日尽知前境妄,多生曾被外尘侵。
自嫌习性犹残处,爱咏闲诗好听琴。 -
19.《履道新居二十韵》 唐·白居易
履道坊西角,官河曲北头。
林园四邻好,风景一家秋。
门闭深沈树,池通浅沮沟。
拔青松直上,铺碧水平流。 -
20.《赠道者》 唐·朱庆馀
独住神仙境,门当瀑布开。
地多临水石,行不惹尘埃。
风起松花散,琴鸣鹤翅回。
还归九天上,时有故人来。