-
1.《赠道师》 唐·曹邺
举世皆问人,唯师独求己。
一马无四蹄,顷刻行千里。
应笑北原上,丘坟乱如蚁。 -
2.《送吕道师还天台山》 宋·王铚
结宇孤峰藓径危,身閒鸥鸟信忘机。
水声山色何今古,物态人情果是非。
子踏白云来问道,我垂华发自生辉。
赤城归去松门晚,万里秋风上客衣。 -
3.《留题桐柏石道师妙声堂次曾史君韵》 宋·石延庆
一派奔湍响迅雷,喷云翻雪绕琼台。
应通天上银潢路,准拟乘槎八月来。 -
4.《酬别道师许自然》 宋·贺铸
早慕浮云耻系匏,泠然风驭起三茅。
青菁可种无闲地,黄鹤归来失旧巢。
石鼎颇传惊俗句,醉图未免取僧嘲。
何须西望长安笑,谁是平生莫逆交。 -
5.《闻子美次道师厚登天清寺塔》 宋·梅尧臣
二三君少壮,走上浮图巅。
何为苦思我,平步犹不前。
苟得从而登,两股应已挛。
复想下时险,喘汗头目旋。
不如且安坐,休用窥云烟。 -
6.《送祖道师赴长江》 宋·王灼
山林与城市,何地非隐沦。
子意亦易败,径投寂寞滨。
楞严有奥章,诗为识者陈。
归思落烟艇,尚及秋风新。 -
7.《送莲社陆道师归镜湖别业》 明·张羽
一锡横飞下镜湖,头颅老去世缘疏。
庭栽竹少堪容鹤,池种莲多不碍鱼。
满室香云经尽后,半窗明月定回初。
陶潜懒入东林社,在在青山可结庐。 -
8.《咏乌代陈师道》 唐·李世民
凌晨丽城去,薄暮上林栖。
辞枝枝暂起,停树树还低。
向日终难托,迎风讵肯迷。
只待纤纤手,曲里作宵啼。 -
9.《赠别唐太师道袭》 唐·李建
丱岁便将为肘腋,二纪何曾离一日。
更深犹尚立案前,敷奏柔和不伤物。
今朝荣贵慰我心,双旌引向重城出。
褒斜旧地委勋贤,从此生灵永泰息。 -
10.《安德山池宴集(安德,杨师道封号)》 唐·李百药
朝宰论思暇,高宴临方塘。
云飞凤台管,风动令君香。
细草开金埒,流霞泛羽觞。
虹桥分水态,镜石引菱光。
上才同振藻,小技谬连章。
怀音自兰室,徐步返山庄。