-
61.《入道诗十九首》 宋·王庆升
蝇利蜗名是债缘,便须还了听於天。
欠多欠少休贫债,必待丰高又不然。 -
62.《韶州秩满至清源道中闻子庠倒磻俱登第又题客》 宋·张牧
道路已三月,山川犹昔年。
绣花红委地,刺水绿平田。
生计付身外,儿曹慰眼前。
愈知贫有味,无梦到愁边。 -
63.《秋夜梦支道林谈秋水篇晓入华山听一雨大师讲》 明·胡梅
道人近住支公古松下,梦与支公臂常把。
所谈惟有《秋水篇》,所见即是当年马。
将醒未醒闻马嘶,枕席才离眼复迷。
来参法席谈奇梦,影乱朝霞众已齐。 -
64.《京邸会陆道函太守命为长句》 明·李蓘
长安红尘十丈高,东方未白人嚣嚣。
北风着面暗如漆,错落腰间双佩刀。
我时卧病日裹首,忽报荆南来太守。
开门大笑话今昔,君也腰金我黄绶。 -
65.《鬼方道中二首》 明·倪钅巨
垂老投荒极,风尘惨独行。
流离遭世难,贫贱得人轻。
烽起知兵合,岚开卜雨晴。
敢辞山路险,日暮且孤征。
¤ -
66.《赠欧道士卖茶》 明·施渐
静守《黄庭》不炼丹,因贫却得一身闲。
自看火候蒸茶熟,野鹿衔筐送下山。 -
67.《松江道中纪事》 明·杨循吉
余生信多厄,浩叹命可嫌。
二年不出门,日白夜有蟾。
云何此举棹,风雨随相淹。
嗟人孰无友,钱子吾所欣。 -
68.《贫家净扫地》 宋·苏轼
贫家净扫地,贫女好梳头。
下士晚闻道,聊以拙自修。
叩门有嘉客,一饭相邀留。
舂炊勿草草,此客未易媮。
慎勿用劳薪,感我如薰莸。
德人抱衡石,铢黍安可瘦。 -
69.《和陶贫士七首》 宋·苏轼
老詹亦白发,相对垂霜蓬。
赋诗殊有味,涉世非所工。
杖藜山谷间,状类渤海龚。
半道要我饮,意与王弘同。
有酒我自至,不须遣庞通。
门生与儿子,杖屦聊相从。 -
70.《赠李士宁道人》 宋·王安石
季主逡巡居卜肆,弥明邂逅作诗翁。
曾令宋贾叹车上,更使刘侯惊坐中。
杳杳人传多异事,冥冥谁识此高风。
行歌过我非无谓,唯恨贫家酒盏空。 -
71.《寄李道人》 宋·王安石
李生富汉亦贫儿,人不知渠只我知。
跳过六轮中耍峭,养成三界外愚痴。 -
72.《挽唐吉林咏道》 宋·戴复古
博雅林夫子,隐居城市中。
家贫书甚富,学苦字尤工。
四海交名胜,诸文辨异同。
阿戎谈更好,端不负家风。 -
73.《次韵酬陈传道》 宋·秦观
白发三冬学,青衫八尺身。
谁知人上杰,聊作吏中循。
挥翰通元气,开编友古人。
寄声张氏子,曲逆岂长贫。 -
74.《贫居即事》 宋·陆游
意绪丧家狗,形骸槁木枝。
曲肱虽自适,纵理固当饥。
买絮初寒後,畦蔬小雨时。
穷途何用卜,吾道即蓍龟。 -
75.《贫居即事》 宋·陆游
守道常违俗,存心不愧天。
终年饥过半,动步谤居前。
力倦少行立,气昏多睡眠。
今宵风月好,扶杖到溪边。 -
76.《杂兴十首以贫坚志士节病长高人情为韵》 宋·陆游
孟子辟杨墨,吾道方粲然;韩愈排佛老,不失圣所传。
伐木当伐根,攻敌当攻坚。
坐视日月食,孰探天地全?一木信难恃,要忧大厦颠。
安得孟韩辈,出为吾党先? -
77.《杂兴十首以贫坚志士节病长高人情为韵》 宋·陆游
圣人固多能,艺乃以不试。
嗟予少贫贱,日月成坐弃。
矧今耄已及,甘食而美睡。
道衰朋友散,斯文凛将墬。
闭户辄竟日,孰与讲仁智?厌厌生意尽,何暇议李志! -
78.《杂兴十首以贫坚志士节病长高人情为韵》 宋·陆游
少年喜结交,患难谓可倚;宁知事大谬,亲友化虎兕。
出仕五十年,危不以谗死。
始畏囊中锥,宁取道傍李。
老来多新知,英彦终可喜。
岂以二三君,遂疑天下士。 -
79.《贫居》 宋·陆游
囊空如客路,屋窄似僧寮。
得饭多菰米,烹蔬半药苗。
草生初失径,笋放欲干霄。
不道弓旌误,虞人自畏招。 -
80.《晨读道书》 宋·陆游
家贫悔嗜酒,年迈思学道;虽云善补过,见事恨不早。
儒生守章句,忽忽遂将老,岩间得奇书,足以慰华皓。
丹液下注脐,黄云上通脑。
海山行当归,白发何足扫。