-
81.《贫歌》 宋·陆游
寿居福之首,贫为士之常。
造物赋我贫,乃以寿见偿。
处常而受福,每恐不得当。
掬涧以沃渴,屑柏以为粮;虽云未免饥,何至死道傍。
犹胜辽东丁,化鹤还故乡。 -
82.《赠童道人盖与予同甲子》 宋·陆游
吾侪之生乙巳年,达者寥寥穷比肩。
退士一生藜藿食,散人万里江湖天。
忍贫不变我自许,挟术自营君岂然?一事尚须烦布策,几时能具钓鱼船? -
83.《斯道》 宋·陆游
斯道有显晦,所忧非贱贫。
乾坤均一气,夷狄亦吾人。
朋党消廷论,鉏耰洗战尘。
清时更何事,处处是尧民。 -
84.《和王道父山歌二首》 宋·杨万里
种田不收一年事,取妇不著一生贫。
风吹白日漫山去,老却郎时懊杀人。 -
85.《题族弟道卿贫乐斋》 宋·杨万里
雪茹冰餐入骨香,帽欹驴瘦尽诗狂。
人传幼妇皆称绝,鬼笑家兄不姓方。
细雨寒灯初梦短,断丝枯木一声长。
上天已辨河东赋,岂有长贫执戟郎。 -
86.《次韵春游别说道二首》 宋·黄庭坚
愁眼看春色,城西醉梦中。
柳分榆荚翠,桃上竹梢红。
燕湿社翁雨,莺啼花信风。
别离感贫贱,殷子正书空。 -
87.《颜徒贫乐斋二首》 宋·黄庭坚
衡门低首过,环堵容膝坐。
四旁无给侍,百衲自缠裹。
论事直如弦,观书曲肱卧。
饥来或乞食,有道无不可。 -
88.《赠陈师道》 宋·黄庭坚
陈侯学诗如学道,又似秋虫噫寒草。
日晏肠鸣不俛眉,得意古人便忘老。
君不见向来河伯负两河,观海乃知身一蠡。
旅床争席方归去,秋水黏天不自多。 -
89.《芦花道人换被图》 元·王冕
高昌野人见几早,发须不待秋风老。
脱身放浪烟水间,富贵功名尽除扫。
坐对渔翁交有道,青绫何似芦花好?从时拜赐芦花人,自云不让今古贫。
高眠听梦梦更真,白月满船云满身。
起来拍手波粼粼,款乃撼动人间春。 -
90.《送陈传道之官下邳》 宋·贺铸
昔也官彭城,日与君子亲。
俱游大梁下,不见辄兼旬。
衣食牵迫人,汗走长街尘。
相逢立马语,愁面如含辛。 -
91.《有僧自峡中来持黄黔州手制茶兼能道其动静与》 宋·贺铸
平生得禄仅荣亲,持底天涯料理贫。
夜户不关无长物,晨炊待火乞诸邻。
山{狇木換喿}颇侠能来虎,水弩何知枉中人。
少减家园旧年调,携笼先采雨前春。 -
92.《春从天上来·乐道安贫》 宋·无名氏
乐道安贫。
叹自古英雄,林下无人。
满堂金玉,谓授儿孙。
毕竟与属亲。 -
93.《哭王几道职方三首》 宋·梅尧臣
前罢邯郸守,孤高与世违。
青云旧知在,白首故园归。
既没无儿女,元贫只帐帏。
平生洛阳友,从此更应稀。 -
94.《和道损喜雪》 宋·梅尧臣
密雪已迎腊,随风来拂巾。
偏知寒夜屋,不管醉归人。
暗积空庭合,偷装众树新。
沃田将望岁,压疠且忘贫。 -
95.《夜酌赵侯家闻合流曹光道诣府遂访之一夕纵谈》 宋·梅尧臣
方与旧将饮,谈兵灯烛前。
闻有故交至,心喜辄论边。
跨马踏明月,往见竞留连。
且共语出处,子怀予久然。 -
96.《依韵和宋中道见寄》 宋·梅尧臣
岁在涒滩初别子,子适广平裨郡理。
廉颇台倾有遗址,今逢四方弓久弛。
时不用兵皆乐乡,念我贫居天子庠。
抱经临案空循行,貌垢不洗颜苍苍。 -
97.《闲咏寄呈次道》 宋·梅尧臣
我闲日贫缚,子闲数疾缠。
闲固不可常,吾观与子然。
吾与子嗜学,岂独闲穷年。
安安者谁欤,分亦似所偏。 -
98.《修真观李道士年老贫饿无所依忽缢死因为诗以》 宋·梅尧臣
唐室王子後,黄冠事隐沦。
餐霞不满腹,披云不蔽身。
八十不能死,缢以头上巾。
始慕老庄术,终厌道德贫。
营营求长生,反困甑中尘。 -
99.《道士王元之以诗为赠多见哀勉因以古诗为答》 宋·王令
利剑不刺鼠,大钓不联鲕。
天昏白日沉,剑决浮云披。
地荡海水摇,钓引九鲸縻。
固其用不常,安得易用为。 -
100.《上黄任道》 宋·王令
家世无双旧,材资第一良。
山川储地秀,日月合天光。
远色抵千古,洪声压四方。
道如天未丧,子让世谁当。