-
141.《西江月 长安运同惠道袍》 元·马钰
昨日道袍破敝。
今朝便著新衣。
有人问我这因依。
且显同知厚惠。
又恐著他华丽。
弃之更不生疑。
道家蓑笠最相宜。
贫后安眠稳睡。 -
142.《京师怀吴中黄道士》 明·袁凯
吴下黄师我所怜,江湖离别又三年。
家贫似为耽诗句,世乱谁能与酒钱。
溪上瓜田应蔓草,沙边茅屋正风颠。
稍待东南春水绿,老夫书札寄吴船。 -
143.《余卧病畿邑御史王君假守潭楚道出于舍下特见》 宋·宋庠
病客卧穷里,衡扉掩残春,隳官道家藏,窜跡农廛民。
朝罗噪饥雀,暮席流芳尘。
尸居怳踰岁,踵息动弥旬。 -
144.《送王道元运判致政归潜皖》 宋·王铚
好山如幽人,深绝常避地。
潜峰独呈露,孤立信奇最。
高拥一峰寒,缥缈乱云气。
万古招行人,谁与赏心会。 -
145.《送杨道士归蔡州》 宋·王铚
列子风回驭,林宗雨垫巾。
花明千嶂晚,云暖一山春。
炉灶聊随俗,簪裾未称贫。
壶公观中路,闻道接天津。 -
146.《履方携姜坦道诗卷相过为书其后》 宋·章甫
姜侯同乡井,忆昨初见时。
春风头陀菴,快作六字主寺。
一别十五年,漂流各萍转。
君携此轴来,如觌故人面。 -
147.《追和渊明贫土诗七首》 宋·刘黻
把书不释手,非志冕与轩。
昔有董仲舒,三载不窥园。
道味归肝脾,遑恤厨无烟。
家贫未为贫,有书足可研。
寤寐千载心,俗子难与方。
勿叹师友寂,日日新圣贤。 -
148.《闻范道卿将赴试成都作此勉之》 宋·晁公溯
长来故倦游,车辙环天下。
艰难不吾容,虎兕适旷野。
世方卧积薪,敢独怨飘瓦。
久荒小山桂,几葬蒲圃槚。 -
149.《孟子·为贫而仕》 宋·陈普
为子入官须事道,仕而非道似非常。
抱关击柝虽卑贱,职分终然不可忘。 -
150.《自居剡源少遇乐岁辛巳之秋山田可拟上熟吾贫》 宋·戴表元
村郊多父老,面垢头如蓬。
我尝使之言,辞语不待工。
古来名节士,敢望彭城龚。
有叟诮其后,更恨道不同。
鄙哉譊譊者,为隘不为通。
低头拜野老,负耒吾愿从。 -
151.《自居剡源少遇乐岁辛巳之秋山田可拟上熟吾贫》 宋·戴表元
去年秋事荒,贩籴仰邻州。
健者道路间,计伯成朋俦。
今年渐向熟,庶几民不流。
书生自无田,与众同喜忧。
作诗劳邻曲,有唱谁与酬,亦无采诗者,此职何可修。 -
152.《玄庙二道士俱以酒死》 宋·戴表元
张髯好客月千壶,余吃清贫逐斗沽。
二字若逢仙宴会,化成一对酒葫芦。 -
153.《舟行青溪道中入歙十二首》 宋·方回
歙州民与睦州民,比似吴儿大较贫。
为问山中有何好,山中剩有读书人。 -
154.《过嘉兴道中接待寺丁丑十二月赴逮扬州遇雪留》 宋·方回
畴昔留此寺,亦兹腊雪天。
天寒了不异,俯仰十一年。
是时尚守郡,赴逮趋淮壖。
不知坐何事,自省无尤愆。 -
155.《饮兴道观有感五首》 宋·方回
仙洞春深长薜萝,杜鹃花发蕙风和。
善门有后浇松早,贫户无忧卖笋多。
万古销沈终冢墓,二仪开辟几干戈。
情知来去皆非实,醉后犹能作此歌。 -
156.《次韵张师道庆予七十》 宋·方回
斋沐披来卷,焚香道主臣。
误蒙玉堂老,垂顾草庐人。
帝所闻韶奏,朝廷掌制纶。
属请长孺告,肯逐子云贫。 -
157.《袁从道山庐三首》 宋·葛绍体
人生尽驰骛,忙里换乌兔。
白发忽相侵,红颜若何驻。
岂如向丘壑,味此闲中趣。
鶬鹒啼春风,鸤鸠唤时雨。
因林上笋蕨,晴川下鸥鹭。
好景满眼前,兴来可以赋。
贫贱与富贵,愿言履其素。 -
158.《送蔡伸道》 宋·李处权
当年倾盖便情亲,老去那知更贱贫。
松竹故园秋未老,溪山南国雨能新。
可怜作客身如梦,尚喜传家笔有神。
咫尺重阳归务速,吹花落帽要吾人。 -
159.《颂证道歌·证道歌》 宋·释印肃
穷释子,口称贫,雪曲高歌和没人。
往来问道无言说,月在青天水在瓶。 -
160.《颂证道歌·证道歌》 宋·释印肃
实是身贫道不贫,七斤衫裹不容针。
摇头只许无心得,入水元来不动冰。