-
121.《广都道中作》 宋·李新
万花织篱凡几曲,绣屏处处围茅屋。
家贫张日无罗幕,东风吹开莫吹落。
居人应笑行客痴,春去春归殊不知。 -
122.《神泉道中寄李道明》 宋·李新
野鸟啼春稍沉空,马蹄何故万山中。
树连土雨微茫绿,花入麦秋零乱红。
北阮不知贫气味,谪仙元有旧家风。
正须洗出青青目,看取新来塞上翁。 -
123.《道者寮成人为书额拟成一诗》 宋·郑刚中
寮额高悬太守书,方盘炯炯连三珠。
唐贤正笔久寥落,忽此相遇南海隅。
是寮今虽茅草新,元是东邻寒士居。
士贫更在玉川上,三间破尽四壁无。 -
124.《贫汉归庐阜结庵作伽陀为别》 宋·曹勋
辩公出蓝之智,楮衲反来游戏。
衲底一段光明,可谓湛然无累。
倒峡倾河雄辩,银山铁壁意气。
毗卢顶{宁页}上行,弥勒眼晴里睡。 -
125.《题翁道人竹轩》 宋·胡寅
寄语东阳翁道人,开轩种竹意何亲。
经年又看龙孙上,晚岁宁忧凤食贫。
风月肯来聊竞爽,尘嚣不到独相亲。
何时柱杖敲门去,若比王猷懒更真。 -
126.《和陶咏贫士七首》 宋·吴芾
士贫亦常事,但视其所依。
苟能依于道,暮景亦有辉。
渊明生乱世,初不求奋飞。
为贫聊一出,违己即方归。
归来坐衡宇,无粟可疗饥。
作诗咏贫士,泰然曾不悲。 -
127.《和陶咏贫士七首》 宋·吴芾
新春来未几,已见日在娄。
游人怕春去,把酒急献酬。
折花各盈把,行歌满道周。
贫者壁四立,若不堪其忧。
亦复典春衣,买酒呼朋俦。
一醉人所嗜,此外非所求。 -
128.《里有蒋生者颇志于学迫于贫困吾叔德先见而怜》 宋·吴芾
君不见昔日泰山孙先生,蹭蹬穷途道未行。
读书有志破万卷,置锥无地可躬耕。
高堂亲老仰甘旨,未免道路长营营。
睢阳客舍一再过,牢落谁人如姓名。 -
129.《道卫甥送酒》 宋·李石
亲旁未敢酌贪泉,白发风灯喜惧年。
渠辈相夸玉蕊佩,我贫正欠杖头钱。 -
130.《和郑康道春日三首》 宋·李洪
弱柳低垂户,小桃初著花。
春风无管束,贫巷亦矜夸。
老觉桑榆迫,悲伤堂棣华。
劳生皆有役,常苦思无涯。 -
131.《次韵杨廷秀太和万安道中所寄七首》 宋·赵蕃
爱竹知人忆故山,食贫过午尚悬箪。
长篇乞与小诗并,要似韩豪东野寒。 -
132.《留别成父弟以贫贱亲戚离为韵五首》 宋·赵蕃
人事苦好乖,咫尺当语离。
及乎中年后,畏与亲友辞。
陶谢得道者,其言且如斯。
况我乃畴人,呜呼得无悲。 -
133.《赠朱道士》 宋·徐照
新营一间屋,种柳是前春。
此地已逃俗,何时可卜邻。
吟诗能愈疾,得酒自忘贫。
九十头雪雪,多应笑野人。 -
134.《晁之道促装帖赞》 宋·岳珂
仕以行义,有时乎为贫也。
兄弟之间,情事贵乎真也。
公起异科,事不患不伸也。
囊封叩阍,因以警夫君也。 -
135.《次儿瀹以诗四首道各意因两用其韵》 宋·陈著
膏粱道之贼,资财人所奴。
不如贫而乐,客至菜一厨。 -
136.《次韵单君范行李中诸诗前数章自道后二章为单》 宋·陈著
心如古井不生澜,无奈形骸寄两閒。
老境阳春亦风雪,危时明月自江山。
琴书有旧聊相与,门户虽贫未是閒。
儿女不知何世界,劝传花事已斓斑。 -
137.《八月十三夜道士湖泛月》 宋·蒲寿宬
万事廓悠悠,因贫得纵游。
天悭一样月,人有几中秋。
短笛芙蓉浦,芳尊杜若洲。
清狂欠拘束,谁恕道家流。 -
138.《满庭芳 恐人退道预诫之》 元·马钰
人人学道,因何退怠。
都缘心不宁耐。
富贵修行,或遇艰难阻*。
贫者受人供养,自骄矜、必然败坏。 -
139.《清心镜 赠孙可道》 元·马钰
孙先生,能放下。
兀兀腾腾,通真弃假。
处心与、万物无私,略无些谄诈。
乐清贫,得清雅。
逗引灵童,惺惺洒洒。
到如今、好结善缘,水云 -
140.《满庭芳 赠徐道渊》 元·马钰
猛抛俗海,一志投玄。
全真清静为先。
心上无思无虑,无党无偏。
无中得些雅趣,守清贫、度日随缘。