-
161.《仙掌铭》 唐·独孤及
阴阳开阖,元气变化,泄为百川,凝为崇山,山川之作,与天地并,疑有真宰而未知尸其功者。
有若巨灵赑屃,攘臂其间,左排首阳,右拓太华,绝地轴使中裂,坼山脊为两道,然后导河而东,俾无有害,留此巨迹于峰之巅。
后代揭厉于玄踪者,聆其风而骇之,或谓诙诡不经,存而不议。
及以为学者拘其一域,则惑于余方。 -
162.《赠妇诗三首》 两汉·秦嘉
秦嘉,字士会,陇西人也。
为郡上计。
其妻徐淑,寝疾还家,不获面别。
赠诗云尔。 -
163.《涉江采芙蓉》 两汉·佚名
涉江采芙蓉,兰泽多芳草。
采之欲遗谁,所思在远道。
还顾望旧乡,长路漫浩浩。
同心而离居,忧伤以终老。 -
164.《凛凛岁云暮》 两汉·佚名
凛凛岁云暮,蝼蛄夕鸣悲。
凉风率已厉,游子寒无衣。
锦衾遗洛浦,同袍与我违。
独宿累长夜,梦想见容辉。 -
165.《杂诗七首》 魏晋·曹植
高台多悲风,朝日照北林。
之子在万里,江湖逈且深。
方舟安可极,离思故难任。
孤鴈飞南游,过庭长哀吟。 -
166.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
167.《拟行路难十八首》 南北朝·鲍照
奉君金巵之美酒,瑇瑁玉匣之雕琴。
七彩芙蓉之羽帐,九华蒲萄之锦衾。
红颜零落岁将暮,寒光宛转时欲沉。
愿君裁悲且减思,听我扺节行路吟。 -
168.《笛家弄(仙吕宫)》 宋·柳永
花发西园,草薰南陌,韶光明媚,乍睛轻暖清明后。
水嬉舟动,禊饮筵开,银塘似染,金堤如绣。
是处王孙,几多游妓,往往携纤手。
遣离人、对嘉景,触目伤情,尽成感旧。 -
169.《玉蝴蝶》 宋·晁补之
暗忆少年豪气,烂南国、蓬岛风光。
醉倚吴王宫殿,不解悲凉。
舞犹慵、小腰似柳,歌尚怯、娇语如簧。
好林塘。 -
170.《洞仙歌》 宋·曾纡
相如当日,曾奏凌云赋。
落笔纵横妙风雨。
记扬鞭辇路,同醉金明,穷胜赏,不管重城已暮。
旧游如梦觉,零落朋侪,遗墨淋漓尚如故。 -
171.《雨霖铃(明皇幸西蜀)》 宋·李纲
蛾眉修绿。
正君王恩宠,曼舞丝竹。
华清赐浴瑶甃,五家会处,花盈山谷。
百里遗簪堕珥,尽宝钿珠玉。 -
172.《玉蝴蝶》 宋·李纲
万古秣陵江国,舣舟烟岸,千里云林。
故垒高楼,凝望远水遥岑。
景阳钟、那闻旧响,玉树唱、空有余音。
感春心。 -
173.《句南吕薄媚舞》 宋·洪适
可倩,本事愿闻。
答踢软尘之陌,倾一见于月肤;会采萍之洲,迷千娇于雨梦。
且蛾眉有伐性之戒,而狐媚无伤人之心。
既吐艳于幽闺,能齐芳于节妇。 -
174.《菩萨蛮(再登赏心用林子长韵)》 宋·丘崈
壶边击断歌无节。
山川一带伤情切。
依旧石头城。
夕阳天外明。
行人谁是侣。
遗唱今何许。
对酒转愁多。
愁多奈酒何。 -
175.《满江红(辛丑年假守沅州,蒙恩贬罢,归次长沙道中作)》 宋·吕胜己
忆昔西来,春已暮、余寒犹力。
正迤逦、登山临水,未嗟行役。
云笈偶寻高士传,桃川又访秦人迹。
向此时、游宦兴阑珊,归无策。 -
176.《小重山(杨花)》 宋·赵长卿
枝上杨花糁玉尘。
晚风扶起处,雪轻盈。
扑人点点细无声。
谁能惜,撩乱满江城。
忍泪未须倾。
十年追往事,叹流莺。
晓来雨过转伤情。
铺池绿,遗恨寄浮萍。 -
177.《水调歌头(饯提举陈秘丞)》 宋·徐鹿卿
岭峤转和气,英荡挟新凉。
登车揽辔慷慨,风采肃台纲。
第一澄清官府,次第咨询民瘼,余事到囷仓。
谨勿养稂莠,莠盛稻苗伤。 -
178.《琐窗寒·玉兰》 宋·吴文英
绀缕堆云,清腮润玉,汜人初见。
蛮腥未洗,海客一怀凄惋。
渺征槎、去乘阆风,占香上国幽心展。
□遗芳掩色,真恣凝澹,返魂骚畹。 -
179.《水调歌头(自龙眠李氏夜过臞山康氏,走笔和其家灯障水调,迫暮始归)》 宋·刘辰翁
不成三五夜,不放霎时晴。
长街灯火三两,到此眼方明。
把似每时庭,传说个般障子,无路与君行。
推手复却手,都付断肠声。 -
180.《六州歌头(项羽朝)》 宋·刘潜
秦亡草昧,刘项起吞并。
驱龙虎。
鞭寰宇。
斩长鲸。