-
21.《蓦山溪(遣怀)》 宋·赵长卿
无非无是。
好个闲居士。
衣食不求人,又识得、三文两字。
不贪不伪,一味乐天真,三径里。 -
22.《风流子》 宋·史达祖
飞琼神仙客,因游戏、误落古桃源。
藉吟笺赋笔,试融春恨,舞裙歌扇,聊应尘缘。
遣人怨,乱云天一角,弱水路三千。
还因秀句,意流江外,便随轻梦,身堕愁边。 -
23.《沁园春(次韵侄演自遣)》 宋·陈著
无价韶华,一笑相酬,青钱似苔。
奈东风轻劣,催红雨去,西园次第,放绿阴回。
老后时光,眉间心事,恰似怕酸人著梅。
须知道,有谁能百岁,日日开怀。 -
24.《沁园春(次韵侄演自遣)》 宋·陈著
无价韶华,一笑相酬,青钱似苔。
奈东风轻劣,催红雨去,西园次第,放绿阴回。
老后时光,眉间心事,恰似怕酸人著梅。
须知道,有谁能百岁,日日开怀。 -
25.《归国遥(暮春遣兴)》 宋·刘辰翁
初雨歇。
照水绿腰裙带热。
杨花不做人情雪。
风流欲过前村蝶。
羞成别。
回头却恨春三月。 -
26.《醉蓬莱(力修宝学贤表宴胡明仲侍郎,遣歌姬来乞词,作醉蓬莱令歌之)》 宋·孙道绚
看鸥翻波溅,苹末风轻,水轩消暑。
云叠奇峰,破桐阴亭午。
列岫连环,溜泉鸣玉,对幅巾芒履。
况有清时,风流故人,剧谈挥尘。 -
27.《睡起自遣》 明·沈周
檐前落叶拥高秋,谬使人推隐者流。
背有微暄念天子,手无漫刺渎诸侯。
老知丝竹殊堪赖,远为儿孙未免忧。
身后算应忧未了,且来拂壁画丹丘。 -
28.《所苦之中无以遣闷更堤题新竹别献五章幸赐披》 宋·李至
请公屈指数朱门,谁肯孜孜爱此君。
小槛纵多栽紫艳,闲庭且要曳红裙。
三冬翠色终难犯,五月秋声早已闻。
不是风流贤宰相,何人移尔人花群。 -
29.《春日斋中遣兴》 明·施渐
信是陶潜宅,为园已就荒。
术疏堪借隐,名贱岂相妨。
日暮闲心旷,春阴药径芳。
流年愧蘧氏,一使是非忘。 -
30.《遣怀》 明·唐仲实
繁昌县前白杨树,随处柴门傍水开。
可是夜深风露冷,流萤一个渡江来。 -
31.《遣兴》 明·许继
世道日云降,何人激颓流。
于时竞靡靡,去古良悠悠。
鸿鹄有高志,一举横九州。
藩篱日云广,燕雀方啾啾。 -
32.《遣兴》 明·雪江秀公
白云流水度虚屏,小坐池边眼自醒。
春事不知浑入夏,青虫无力堕槐庭。 -
33.《桃花流水(《龙泉十八景》之二)》 明·叶子奇
渔郎得事无藏机,桃源遂使人间知。
武陵老仙亦欠事,水流却遣飞花随。
此间别有天一片,松萝漠漠开烟霏。
外人无用问服食,胡麻饭熟芜菁肥。 -
34.《遣兴》 明·易恒
生也无涯信有涯,幽情谩自惜芳华。
每怜修洁听诗鹤,难遣低斜篆壁蜗。
境熟不疑身是妄,虑澄始觉梦成赊。
晚晴看遍江头水,流尽西林一片霞。 -
35.《遣兴》 明·张含
蒙舍秋风不作凉,少陵何咏洒衣裳。
青青古树如张盖,熠熠流萤欲近床。
城接银河通沆瀣,江连铁柱锁封疆。
蟾光不蔽名山色,望里悠然见凤皇。 -
36.《自遣》 唐·杜牧
四十已云老,况逢忧窘余。
且抽持板手,却展小年书。
嗜酒狂嫌阮,知非晚笑蘧。
闻流宁叹吒,待俗不亲疏。
遇事知裁剪,操心识卷舒。
还称二千石,于我意如何? -
37.《遣怀》 宋·陆游
风月资吟啸,渔樵约往还。
贫犹能酿酒,病不废游山。
乱石卧牛马,流泉鸣佩环。
豁除羁旅日,犹有半生闲。 -
38.《病中遣怀》 宋·陆游
放生何足为爱物,施药因行聊结缘。
山舍老翁无事业,只将闲事占流年。 -
39.《雨中遣怀》 宋·陆游
秋稼连云饱不疑,宁期一败莫支持。
雨如梅子初黄日,水似桃花欲动时。
正昼蚊虻驱不去,终宵鼁黾怒何为?凶年气象堪流涕,禾把纷纷满竹篱。 -
40.《驿亭小憩遣兴》 宋·陆游
淡日微云共陆离,曲阑危栈出参差。
老松临道阅千载,杜宇号山连四时。
汉水东流那有极,秦关北望不胜悲。
邮亭下马开孤剑,老大功名颇自期。