-
201.《春夜期裴都曹济集心上人院不至》 唐·皎然
东林期隐吏,日月为虚盈。
远望浮云隔,空怜定水清。
逍遥方外侣,荏苒府中情。
渐听寒鞞发,渊渊在郡城。 -
202.《和邢端公登台春望句,句有春字之什》 唐·皎然
春日绣衣轻,春台别有情。
春烟间草色,春鸟隔花声。
春树乱无次,春山遥得名。
春风正飘荡,春瓮莫须倾。 -
203.《避地毗陵上王慥使君(时黄贼陷东阳公避地于浙右)》 唐·贯休
至理至昭昭,心通即不遥。
圣威无远近,吾道太孤标。
辛苦苏氓俗,端贞答盛朝。
气高吞海岳,贫甚似渔樵。 -
204.《山居诗二十四首》 唐·贯休
休话喧哗事事难,山翁只合住深山。
数声清磬是非外,一个闲人天地间。
绿圃空阶云冉冉,异禽灵草水潺潺。 -
205.《荆渚逢禅友》 唐·齐己
泽国相逢话一宵,云山偶别隔前朝。
社思匡岳无宗炳,诗忆扬州有鲍昭。
晨野黍离春漠漠,水天星粲夜遥遥。
闲吟莫忘传心祖,曾立阶前雪到腰。 -
206.《圣果寺》 唐·处默
路自中峰上,盘回出薜萝。
到江吴地尽,隔岸越山多。
古木丛青霭,遥天浸白波。
下方城郭近,钟磬杂笙歌。 -
207.《游仙二十四首》 唐·吴筠
启册观往载,摇怀考今情。
终古已寂寂,举世何营营。
悟彼众仙妙,超然含至精。
凝神契冲玄,化服凌太清。 -
208.《步虚词十首》 唐·吴筠
众仙仰灵范,肃驾朝神宗。
金景相照曜,逶迤升太空。
七玄已高飞,火炼生珠宫。
馀庆逮天壤,平和王道融。 -
209.《绝句》 唐·吕岩
捉得金晶固命基,日魂东畔月华西。
于中炼就长生药,服了还同天地齐。
莫怪瑶池消息稀,只缘尘事隔天机。
若人寻得水中火,有一黄童上太微。 -
210.《自吟》 唐·徐钓者
曾见秦皇架石桥,海神忙迫涨惊潮。
蓬莱隔海虽难到,直上三清却不遥。 -
211.《降巫诗》 唐·邵谒
青山山下少年郎,失意当时别故乡。
惆怅不堪回首望,隔溪遥见旧书堂。 -
212.《醉花间》 唐·毛文锡
休相问,怕相问,相问还添恨。
春水满塘生,鸂鶒还相趁¤
昨夜雨霏霏,临明寒一阵。
偏忆戍楼人,久绝边庭信。 -
213.《虞美人》 唐·毛文锡
鸳鸯对浴银塘暖,水面蒲梢短。
垂杨低拂麴尘波,蛛丝结网露珠多,滴圆荷¤
遥思桃叶吴江碧,便是天河隔。 -
214.《虞美人》 唐·毛文锡
鸳鸯对浴银塘暖,水面蒲梢短。
垂杨低拂麴尘波,蛛丝结网露珠多,滴圆荷¤
遥思桃叶吴江碧,便是天河隔。 -
215.《黄钟乐》 唐·魏承班
池塘烟暖草萋萋,惆怅闲宵含恨,愁坐思堪迷。
遥想玉人情事远,音容浑似隔桃溪¤
偏记同欢秋月低,帘外论心花畔,和醉暗相携。
何事春来君不见,梦魂长在锦江西。 -
216.《杏园芳》 唐·尹鹗
严妆嫩脸花明,教人见了关情。
含羞举步越罗轻,称娉婷¤
终朝咫尺窥香阁,迢遥似隔层城。
何时休遣梦相萦,入云屏。 -
217.《菩萨蛮》 唐·李珣
回塘风起波文细,刺桐花里门斜闭。
残日照平芜,双双飞鹧鸪¤
征帆何处客,相见还相隔。 -
218.《定风波》 唐·李珣
志在烟霞慕隐沦,功成归看五湖春。
一叶舟中吟复醉,云水,此时方认自由身¤
花岛为邻鸥作侣,深处,经年不见市朝人。 -
219.《菩萨蛮》 唐·孙光宪
月华如水笼香砌,金镮碎撼门初闭。
寒影堕高檐,钩垂一面帘¤
碧烟轻袅袅,红战灯花笑。 -
220.《登楼赋》 两汉·王粲
登兹楼以四望兮,聊暇日以销忧。
览斯宇之所处兮,实显敞而寡仇。
挟清漳之通浦兮, 倚曲沮之长洲。
背坟衍之广陆兮,临皋隰之沃流。